စာလံုးေသးေနလ်င္ ဖုန္းScreenအား ခ်ံဳ႕ခ်ဲ႔ျပဳလုပ္လိုက္ပါ။ ***** စာမေပၚသူမ်ားအတြက္ ဦးစားေပးေရးသားထားသည္။
လိင္ဆက္ဆံေသာ တေစၧမ (ျဖစ္ရပ္ဆန္းႀကယ္)
စာေရးသူ-ထီးကေလး (ရင္ႏွင့္ရင္း၍ေရးသားသည္။)
မွတ္ခ်က္။ ။၁၈နွစ္မျပည့္ေသးသူမ်ား မဖတ္ရ။
မွတ္ခ်က္။ ။စိတ္ေျခာက္ျခားတတ္ သူမ်ားမဖတ္ရ။
မွတ္ခ်က္။ ။အသံထြက္၍ မဖတ္ပါနွင့္။
မွတ္ခ်က္။ ။တစ္ေယာက္တည္းအိပ္သူမ်ား ဤဇာတ္လမ္းအား လံုးဝ(လံုးဝ) မဖတ္မိပါေစနွင့္။
မွတ္ခ်က္။ ။ဘႀကီးေက်ာ္အား ေက်းဇူးတင္ပါသည္။
ယေန႔… ယေန႔ဟာ ကြ်န္ုပ္၏အားလပ္ရက္မ်ားပင္ဟုဆိုနိုင္သည္။ လူသားစားေဆးရံုဟု ေခၚတြင္ေသာ ဇာတ္လမ္းရွည္အား ဇာတ္သိမ္းျပီးခဲ႔သည့္ ေန႔ရက္ကေလးပင္ျဖစ္ေခ်သည္။ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ ဇာတ္သိမ္းျပီးသည္နွင့္ ကြ်န္ုပ္တစ္ေယာက္ အျမဲတေစ အလည္သြားေလ့ရွိေသာ ေနအိမ္တစ္အိမ္ရွိသည္။ ထိုအိမ္မွာ ကြ်န္ုပ္ဖခင္၏ အစ္ကိုႀကီးျဖစ္သူ ဘႀကီးေက်ာ္၏ ေနအိမ္ပင္ျဖစ္ေခ်သည္။ ဘႀကီးေက်ာ္ဟာ အသက္အားျဖင့္ (၆၅)နွစ္ေက်ာ္မွ်ရွိေနျပီးျဖစ္ျပီး ငယ္လင္ငယ္မယား ႀကီးေတာ္ေဒၚျမႀကည္ဟာလည္း ဘႀကီးေက်ာ္၏ ပါရမီျဖည့္ဘက္အျဖစ္ ယေန႔တ္ိုင္ထိ ရွိေနခဲ႔သည္။ ဘႀကီးေက်ာ္တြင္ သားတစ္ေယာက္ရွိ၏။ ဘႀကီးေက်ာ္နွင့္ ႀကီးေတာ္ေဒၚျမႀကည္တို႔မွာ အိမ္ေထာင္က်ျပီး နွစ္အေတာ္ႀကာထိ ကေလးမေမြးခဲ႔ေခ်။ အေႀကာင္းမွာ ဘႀကီးေက်ာ္၏ ခြ်တ္ယြင္းခ်က္ေႀကာင့္ပင္ျဖစ္ျပီး ထိုအေႀကာင္းမ်ားအား ဘႀကီးေက်ာ္တစ္ေယာက္သိရွိခဲ႔ေသာ္လည္း ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖင့္ အျမဲတေစေျပာေလ့ရွိသည္က ျမရာ… ကေလးမေမြးစမ္းပါနဲ႔ သားသမီးေမြးမယ့္အစား တိရိစၧာန္တစ္ေကာင္ေကာင္ကိုေမြးထားလိုက္… ကြ်ဲ၊ ႏြားဆိုရင္ ႀကီးလာရင္ ေရာင္းစားလို႔ရတယ္… အိမ္ေမြးတိရိစၧာန္ေခြးဆိုရင္ အေဖာ္ရတယ္… သားသမီးေမြးျပီး မလိမ္မာရင္ ကိုယ္ပဲစိတ္ဆင္းရဲရမွာကြ သူ၏ခြ်တ္ယြင္းခ်က္ေႀကာင့္ ကေလးမရနိုင္ခဲ႔ေသာ္လည္း ထိုကဲ႔သို႔ေသာ္ အေတြးမ်ိဳးျဖင့္ ဘႀကီးေက်ာ္မွာ ဇနီးျဖစ္သူေဒၚျမႀကည္အား ထိုကဲ႕သို႕ ေျပာဆိုေလ့ရွိသည္။ ႀကီးေတာ္ေဒၚျမႀကည္မွာလဲ ကေလးငယ္မရွိ ဘႀကီးေက်ာ္နွင့္ ေပါင္းစည္းေနထိုင္လာခဲ႔ႀကျပီး အသက္(၄၀)ေက်ာ္ဝန္းက်င္မွသာ သားဦးေလးတစ္ေယာက္ ေမြးဖြားလာခဲ႔ေလသည္။ သားဦးေလး၏အမည္မွာ ဖိုးသားဟု အမည္တြင္ေစခါ ဖိုသားမွာလည္း ဖခင္ဘႀကီးေက်ာ္အတိုင္း ခပ္ေအးေအးျဖင့္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေနတတ္သူတစ္ဦးျဖစ္သည္။ ဘႀကီးေက်ာ္တို႔မိသားစုဟာ ပဲခူးျမိဳ႕အစြန္ ေတာဘက္က်က်တြင္ ေနထိုင္လ်က္ရွိျပီ။ စီးပၸားေရးအျဖစ္ ႀကက္၊ ဘဲ၊ ဝက္စသည္တို႔ေမြးျမဴထားခါ ရိုးမေတာအတြင္းသို႔လည္း မႀကာႀကာ ထင္းေခြထြက္ေလ့ရွိသည္။ သားျဖစ္သူ ဖိုးသားမွာလည္း ဘႀကီးေက်ာ္၏ သြားရာေနာက္သို႔ အျမဲတေစအေဖာ္ျဖင့္ လိုက္ပါခါ ဖခင္နွင့္အတူ ထင္ေခြေလ့ရွိသည္။ ဖိုးသားအရြယ္ေရာက္လာသည့္အထ္ိ ဖခင္ျဖစ္သူ ဘႀကီးေက်ာ္လုပ္ကိုင္ေနႀက ထင္းေခြ၊ အနီးရွိ ရပ္ရြာမ်ားအတြင္းသို႕ ထင္းေရာင္းခ်ေသာ အလုပ္မ်ား ဆက္လက္လုပ္ကိုင္ေနခဲ့သည္။ ဖိုးသားမွာ လူငယ္ပီပီေႀကာက္လန္႔မႈ႔မ်ား မရွိ။ သရဲ၊ တေစၧ ဟူေသာ စိတ္ေျခာက္ျခားစရာ အေကာင္ထည္မ်ားနွင့္လည္း ေတာႀကီးအတြင္းမွ ညေနေဆာင္းခ်ိန္ ထင္းေခြျပန္လာသည့္အခ်ိန္မ်ားတြင္ သူ႕အားေျခာက္လန္႔ေလ့ရွိသည္ဟု ေျပာဆိုေလ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထိုအရာမ်ားအား ဖိုးသားမွာ မိမ္ိစိတ္ေျခာက္ျခား၍သာ ျဖစ္ေပၚခဲ႔သည္ဟု ေျဖသိမ့္ေစထားခဲ႔သည္။ တစ္ေန႔ ဖိုးသားတစ္ေယာက္ ထင္ေခြထြက္ရန္ ျပင္ဆင္ေနခဲ႔ခ်ိန္၌ သူ၏ေနအိမ္ဆီသို႕ သက္တူရြယ္တူ ထင္းေခြသြားေလ့ရွိေသာ အေပါင္းအေဖာ္တစ္ဦး အေလာတႀကီး ေရာက္ရွိလာခါ ထိုကဲ႕သို႕ေျပာဆိုေလခဲ႔သည္။ ''ဖိုးသား… ဖိုးသား'' ''ေဟး… ထြန္းေမာင္ဘာျဖစ္လာတာတုန္းကြ'' ''ဒီလိုကြ ငါတို႔သြားေနႀက အေနာက္ဘက္ဝါးရံုေတာမွာ တေစၧေျခာက္တယ္လို႔ ႀကားတယ္… အဲ႔ဒီအေႀကာင္း မင္းေရာႀကားျပီးျပီလား'' ''ဟင္!… ငါတို႔ ထင္းေခြးရင္း ထမင္းစားနားေနႀက အေနာက္ဘက္က ဝါးရံုေတာမွာလား'' ''ဟုတ္တယ္… ဟိုတစ္ေန႔က ရိပ္သာဘက္က လူေတြ ထင္းေခြသြားတုန္း ေျခာက္လြတ္လိုက္တာလို႔ ေျပာေနတာပဲကြ… ျပီးေတာ့လဲ ေန႔ခင္းေႀကာင္ေတာင္ႀကီးကိုး ေျခာက္တယ္လို႕ေျပာေနတာ' ''ဟာကြာ!… မျဖစ္နိုင္တာ… သတ္သတ္ ထင္းေခြးတဲ႔သူေတြ အသြားအလာ မလုပ္ရဲေအာင္ ေျပာႀကတာေနမွာပါကြ… မင္းတို႔ေရာ အေျခာက္ခံရလို႔လား'' ''ငါတို႔ေတာ့တစ္ခါမွ မေျခာက္ခံရေသးဘူး… ျပီးေတာ့လဲ ငါတို႔အဲ႔ဒီဝါးရံုေတာနားကုိ မေရာက္ျဖစ္တာ ဘယ္ေလာက္ႀကာျပီတုန္း တစ္လျပည့္ေတာ့မယ္ေလ'' ''အင္း!… ဟုတ္တယ္ကြ… တို႔လဲ အဲ႔ဝါးရံုေတာနားမေရာက္ျဖစ္တာ ေတာ္ေတာ္ႀကာေနျပီ… ဒါေပမယ့္ တေစၧေျခာက္တယ္လို႔ေတာ့ တစ္ခါမွမႀကားဘူးပါဘူး ငါ့အေဖနဲ႔အတူတူ ငါထင္းေခြတည္းက အဲ႔ဒီဝါးရံုေတာနားမွာ ေနလို႔ထိုင္လို႔ေကာင္းလို႕ ေနႀကတာအခုခ်ိန္ထိပဲ… ဒါေပမယ့္အခုမွ… ဘယ္ကဘယ္လိုတေစၧ!… '' ''ဖိုးသား… ဖိုးသား'' ''ဟ… ဘာျဖစ္လာျပန္ျပီတုန္းကြ'' ''ဟို… ဟို… ရိပ္သာဘက္မွာ ငါတစ္ခုႀကားခဲ႔လို႔ကြ ငါတို႕ထမင္းစားနားေနႀက ဝါးရံုေတာမွာ အခုတေလာ တေစၧအရမ္းေျခာက္ေနတယ္တဲ႔ အဲ႔ဒါ… အဲ႔ဒါမင္းတို႔ကိုလာေျပာတာ'' ''ဟင္… လာျပန္ျပီေနာက္တစ္ေယာက္'' ''ဟုတ္တယ္ကြ… ေန႔ခင္းေႀကာင္ေတာင္ၿကီးကိုး ေျခာက္တာတဲ႔'' ''ငါတို႔လဲအခု အဲ႔ဒီအေႀကာင္းပဲေျပာေနတာ… မင္းဘယ္ကႀကားလာတာလဲ'' ''ငါျမိဳ႕ေပၚတတ္တုန္း… ငါ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔စကားစပ္မိျပီ သိခဲ႔ရတာ'' ''ဒါဆိုရင္ ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္ေနျပီကြ'' ''ဒါနဲ႔မင္းကေရာ… အခုဘယ္လဲ ထင္ေခြသြားမလို႔လား'' ''ေအးကြ… ဒီေန႔ အဘေရာ အေမေရာ ျမိဳ႕တတ္သြားတုန္း အိမ္မွာအလုပ္မရွိတာနဲ႔ ထင္ေခြသြားမလို႔'' ''ဂရုစိုက္ေနာ္ဖိုးသား ဝါးရံုေတာဘက္ကို မသြားနဲ႔ေတာ့ ေတာအဝေလးတင္ေခြျပီး ျပန္လာခဲ႔… မိုးလဲအရမ္းမခ်ဳပ္ေစနဲ႔… ငါေတာ့ ျမိဳ႔တတ္ျပီးအလုပ္ေလးေတြရွိေသးလို႔ မလိုက္ျဖစ္ေတာ့ဘူး'' ''ဟားဟားဟား… ရပါတယ္ကြာ… ငါငယ္ငယ္ေလးတည္းက ဒီေတာထဲမွာႀကီးျပင္းလာတာပါကြ ဘာသရဲလဲ သရဲမဆိုရင္ မယားလုပ္ပစ္လိုက္မယ္ သရဲအထီးဆိုရင္ အိမ္မွာေခၚေမြးထားလိုက္မယ္'' ''ဟာကြာ… ဒီေကာင္ဘာေတြေလ်ာက္ေျပာေနတာလဲ ကဲကဲ အခ်ိန္လဲမရွိေတာ့ဘူး သြားရင္လဲသြားေတာ့'' အခ်ိန္ဟာ ညေနမြန္းလြဲ၄နာရီေက်ာ္မွ် ရွိေနျပီျဖစ္သည္။ ေျပာေျပာဆိုဆိုနွင့္ ဖိုးသားမွာမူ သူ၏သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား လက္ျပနႈတ္ဆတ္ခဲ႔ျပီး ပုဆိန္တစ္လက္အား ပုခံုးေပၚတင္ခါ ထင္းေခြရန္အတြက္ႀကိဳးႀကီးမ်ား သိုင္းလြယ္ေစရင္း ေတာလမ္းအတြင္းသို႔ စတင္ဦးတည္ေလခဲ႔သည္။ တေစၧေျခာက္သည္ဟု ေျပာဆိုေနႀကေသာ ဝါးရံုေတာႀကီးမွာလည္း ဖခင္ဘႀကီးေက်ာ္နွင့္ မိမိငယ္စဥ္ကတည္းမွ နားခိုေနႀက အရိပ္ေကာင္းေသာ ေနရာတစ္ခုျဖစ္ျပီး ယခုတေစၧေျခာက္ေနသည္ဟု သတင္းမ်ားႀကားရသျဖင့္ ဖိုးသားမွာမူ လက္မခံနိုင္ခဲ႔ေခ်။ ေတာႀကီးအတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ခါ ထင္းမ်ားစြာစုေဆာင္းမိရင္း တေစၧေျခာက္သည္ဟု ေျပာဆိုေသာ ထိုဝါးရံုေတာႀကီးအနားသို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ႔ေခ်သည္။ ''ဟူး!… ေမာလိုက္တာ'' ထိုသို႔ႏႈတ္မွရည္ရြတ္ခါ ဝါးရံုပင္မ်ားအနီး ေခတၲထိုင္မည္ဟု လုပ္စဥ္ သူ႕အား တစ္စံုတစ္ေယာက္မွ ေအာ္ေခၚလိုက္သည့္ အသံတစ္စံုအား ႀကားလိုက္ရေလသည္။ ငယ္စဥ္ကတည္းမွ ႀကားသိခဲ႔ဘူးေသာ စကားမ်ားအတိုင္း ေတာႀကီးအတြင္းမွ မိမိအား တစ္စံုတစ္ေယာက္ေခၚဆိုေသာ အသံမ်ားႀကားလ်င္ ျပန္လည္အသံေပးထူးေသာ အသံမ်ားမျပဳလုပ္ရေခ်။ ထို႔ေႀကာင့္ ေဘးဘယ္ညာသို႕အကဲခတ္ႀကည့္ေစခါ သူတစ္ေယာက္ေတြေဝသြားမိသည္။ လက္အတြင္းမွ ပုဆိန္အားလည္း က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ထားမိရင္း ေတာေျခာက္လန္႔ျခင္းေလလားဟု ေတြးေတာေနမိသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ထိုေနရာဟာ ေတာနက္သည့္ေနရာတြင္မဟုတ္။ မိမိတစ္ေယာက္တည္းတင္သာမက အေပါင္းအေဖာ္မ်ားနွင့္လည္း နားခိုေနႀကေနရာပင္ျဖစသည္။ ''ဟ!… ဘယ္သူလဲ… ထြန္းေမာင္လား… ေက်ာ္ေဌး'' ''ေဟ့ေကာင္ေတြ ငါ့ကိုေျခာက္ေနႀကတာလား… မင္းတို႕ငါ့အေနာက္လိုက္လာတာ ငါမသိဘူးမ်ားထင္ေနလား ထြက္ခဲ႔စမ္း'' အေတြးမ်ားစြာနွင့္ ဝါးရံုပင္အနီးထိုင္မည္လုပ္စဥ္တြင္ လႈပ္ရမ္းေနေသာ ခ်ံဳပုတ္အတြင္းမွ သူ႔အား တုတ္ေသးေသးတစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ တစ္စံုတစ္ေယာက္မွ လွမ္းပစ္လိုက္ေခ်သည္။ ထို႔ေႀကာင့္ ထိုသို႔ႏႈတ္မွရည္ရႊတ္ေစခါ ခ်ံဳပုတ္အနီးသို႔ ေလ်ာက္လွမ္းသြားရင္း ျပံဳးစိစိအမူယာနွင့္ ခ်ံဳပုတ္အတြင္းမွ မည္သူနည္းဟု ႀကည့္မည္ျဖစ္သည္။ မိမ္တစ္ေယာက္ ေတာအတြင္း၌ ထင္းေခြသြားမည္ကို သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူမ်ား သိရွိေစခါ ထိုဝါးရံုပင္မ်ားအနီး၌ တေစၧေျခာက္သည္ဟု မိမိအားေျပာဆိုခါ စေနာက္ေစရင္း သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူမ်ား အေနာက္မွ တိတ္တဆိတ္လိုက္ပါလာခါ ေျခာက္လန္႔ေနသည္ဟု ထင္မွတ္ေစခဲ႔သည္။ သို႔ႏွင့္ခ်ံဴပုတ္အတြင္းသို႔ တုတ္တစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ ထိုးေမြလိုက္ေသာ္လည္း မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ် မေတြ႕လိုက္ရေခ်။ မ်က္ေမွာင္ႀကဳတ္မိသည္။ မိမိတစ္ေယာက္ ျခံဳပုတ္အနီးသို႔ ေရာက္ရွိလာသည့္အထိ ခ်ံဴပုတ္ႀကီးမွာ လႈပ္ရမ္းေနခဲ႔ေသာ္လည္း ယခုတုတ္ျဖင့္ထို႔ေမႊလိုက္ခ်ိန္၌ မည္သူမွရွိမေနပဲ ျခံဳပုတ္သည္လည္း ျငိမ္သတ္သြားခဲ႔သည္။ မသကၤာစရာလည္း အလြန္ပင္ေကာင္းလွသည္။ ျခံဳပုတ္အတြင္း၌ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ပုန္းခိုေနခဲ႔သည့္ အေျခေနမွာ အမွန္ပင္ျဖစ္နိုင္ေသာ္လည္း ယခုအခါ မည္သူမွရွိမေနခဲ႔သည္က အလြန္ပင္ထူးဆန္းလြန္းလွသည္။ အေပါင္းအေဖာ္မ်ား ေျပာဆိုသကဲ႔သို႔ပင္ အမွန္တကယ္ တေစၧေျခာက္လန္႔ေနခဲ႔သည္လား။ ''သရဲေျခာက္ေနတာလား… ငါ့ကိုမေျခာက္နဲ႔ သရဲမဆိုရင္ေတာ့ အိမ္ေခၚသြားလိုက္မယ္ သရဲအထီးဆိုရင္ေတာ့ အေဖာ္ျဖင့္ေမြးထားလိုက္မယ္… ဟားဟားဟား ဖိုးသားက မေႀကာက္တတ္ဘူးကြ ဒီေတာမွာေမြး ဒီေတာမွာႀကီးလာတာ'' ေနဝင္ေတာ့မည္လည္းျဖစ္သည္။ ထို႔ေႀကာင့္ ထင္စည္းမ်ားအား မ၍ ေနအိမ္ဆီသို႔ျပန္ရန္ ဟန္ျပင္လိုက္ရင္း နႈတ္မွလည္း ရယ္ေမာစြာနွင့္ ထိုသို႕ေျပာဆိုေလခဲ႔သည္။ ''ဟင္… ေမ်ာ့… ေႏြေခါင္ေခါင္ႀကီး ဘယ္ကေမ်ာ့က လာတြယ္ေနရတာလဲ… ငါ့ေသြးကိုစုတ္ခ်င္တယ္ေပါ့ဟုတ္လား… ေတ႔ြႀကေသးတာေပါ့'' ထင္းစည္းအား ပုခံုးေပၚသို႔ တင္ရန္ရြယ္လိုက္ျပီး ပုဆိုခပ္တိုတိုဝတ္ဆင္ထားေသာေႀကာင့္ ေျခသလံုးအသားမ်ားမွာလည္း ထင္ထင္ရွားရွားပံုလြင္ေနခဲ႔သည္။ ေျခသလံုဆီသို႕ အႀကည္တစ္စံုေရာက္ရွိသြားခဲ႔ျပီး မိမိ၏ေျခေထာက္တြင္ ေမ်ာ့တစ္ေကာင္တြယ္ကပ္ေနသည္အား ျမင္ေတြ႔ခဲ႔ရသည္။ ေမ်ာ့မေႀကာက္တတ္သည့္ သူတစ္ဦးပီပီ ေျခသလံုတြင္ တြယ္ကပ္ေနခဲ႔ေသာ ေမ်ာ့အား ျပဳတ္ေစခါ အက်ီတြင္တြယ္လ်က္ ထားခဲ႔ေသာခ်ိတ္ျဖင့္ ထိုးေဖာက္ခါ ရင္ဘက္တြင္ခ်ိတ္ဆြဲလိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ထင္းစည္းအား ပုခံုးေပၚသို႔ တင္ရြက္လ်က္ အေရွ႕သို႕ တစ္လွမ္းလွမ္းလိုက္ခ်ိန္တြင္ အေနာက္မွ မိမိအားတစ္ဦးတစ္ေယာက္ လွမ္းဆြဲလိုက္သည့္အေျခေနသို႔ ေရာက္ရွိသြားေလသည္။ ထိုအျဖစ္ပ်က္ေႀကာင့္ ဖိုးသားတစ္ေယာက္ ႀကက္သီးမ်ားစြာထေစခါ ထမ္းရြက္ထားေသာ ထင္းစည္းအား ပစ္ခ်လ်က္ ကိုင္ေဆာင္ထားခဲ႕ေသာ ပုဆိန္ျဖင့္ ေဘးဘယ္ညာသို႔ ေဝွ႕ရမ္းခုတ္ေလသည္။ ''ဘာသရဲလဲကြ ဘာသရဲလဲ သရဲမဆို ( )လုပ္ပစ္မယ္ သရဲထီးဆိုလဲ( )ပစ္မယ္… ဘယ္မွာလဲကြ သရဲ… ဘယ္မွာလဲ'' ''သရဲမဆိုမယားလုပ္ပစ္မယ္ ဘယ္မတုန္းသရဲ'' ေႀကာက္ကန္ေလသလား။ သို႔မဟုတ္။ ေသြးလန္႔သြားခဲ႔ေလသလား။ ဖိုးသား၏နႈတ္မွ ထိုသုိ႔ ရိုင္းျပေသာ စကားမ်ားျဖင့္ တရတ္ဆတ္ ဆဲေျပာဆိုေလခါ ပုဆိန္ျဖင့္လဲ ေဘးဘယ္ညာသို႕ လိုက္လံခုတ္ပိုင္းေနခဲ႔သည္။ လူႀကမ္းနတ္မနိုင္။ ဖိုးသားတစ္ေယာက္ ထိုကဲ႕သို႔ ဆဲဆိုေစခါ အိမ္အျပန္လမ္းသို႔ ခပ္သုတ္သုတ္ျပန္လည္ ဦးတည္လာခဲ႔ရသည္။ ရြာထိပ္သို႔အေရာက္ နရိုင္းသြင္းခ်ိန္ဟူေသာ ေနဝင္ရီသေရာ အခ်ိန္သို႔ပင္ ေရာက္ရွိေနခဲ႔ျပီျဖစ္သည္။ ဘႀကီးေက်ာ္မွာလဲ သားျဖစ္သူ ျပန္မလာေသးသည္ေႀကာင့္ ရြာထိပ္တြင္သာ ေစာင့္စားေနခဲ႔သည္။ ထို႔ေနာက္ ရြာအတြင္းသို႔ ဦးတည္ေနေသာ သားျဖစ္သူအား ျမင္ေတြ႕လိုက္ရျပီး ဘႀကီးေက်ာ္တစ္ေယာက္ ခပ္သုတ္သုတ္ေလ်ာက္လွမ္းသြား၏။ သူ၏အမူယာမွာလည္း သားျဖစ္သူအား စိုက္ႀကည့္ေနခါ တစ္စံုတစ္ခုေဝခြဲမရခဲ႔ေခ်။ ဖိုးသားနွင့္ မလွမ္းကမ္းသို႔ေရာက္ရွိလာသည္နွင့္ ဘႀကီးေက်ာ္တစ္ေယာက္ သားျဖစ္သူ၏ရင္ဘတ္တြင္ ေမ်ာ့ႀကီးတစ္ေကာင္ တြယ္ကပ္ေနသည္အား ျမင္ေတြ႕ေစခါ ထိုသို႔ေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုလိုက္ေလသည္။ ''ေဟး…ဖိုးသား… မင္းရင္ဘတ္မွာ ေမ်ာ့တြယ္ေနပါလားဟ'' ဖခင္ျဖစ္သူဘႀကီးေက်ာ္၏ ေအာ္ေျပာလိုက္ေသာ စကားသံေႀကာင့္ ဖိုးသားသည္လည္း သူ၏ရင္ဘတ္ဆီသို႔ အႀကည့္တစ္စံုေရာက္ရွိသြားခါ ထိတ္လန္႔တႀကား ေအာ္ဟစ္ရံုးကန္ေနေတာ့သည္။ သူတစ္ေယာက္ ထိုေမ်ာ့အား ေတာအတြင္းမွခ်ိတ္ျဖင့္ ခ်ိတ္လာခဲ႔ေသာ ေမ်ာ့ေသးေသးေလးပင္ျဖစ္သည္။ ယခုအခါ ရုတ္တရက္ငုတ္ႀကည့္လိုက္မိခ်ိန္၌ ရင္ဘတ္မွ ေမ်ာ့ႀကီးဟာ အလြန္တရားပင္ ႀကီးထြားေနခါ သူ၏လက္ေမာင္းလံုးေလာက္ပင္ ျဖစ္ေနခဲ႔သည္အား ျမင္ေတြ႔သြားခဲ႔သည္။ ထို႔ေႀကာင့္ ထိတ္လန္႔သြားေစခါ ေျမျပင္ေပၚ၌ တြန္႔တြန္႔လူးရုတ္ကန္ေနခဲ႔ရျခင္းျဖစ္သည္။ အဲ႔ဒါပဲ ငါ့တူေရ… ကံေကာင္းလို႔ေပါ့ ဟိုတေလာတုန္းကမွ မင္းညီ ေနျပန္ေကာင္းလာတာ ေမ်ာ့ကိုမ်ား ခ်ိတ္နဲ႔ခ်ိတ္ျပီး ရင္ဘတ္မွာဆြဲလာရတယ္လို႔ ဘာေျပာေကာင္းမတုန္း နရိုင္းသြင္းခ်ိန္ဆိုေတာ့ အပမွီလို႔ေကာင္းတဲ့အခ်ိန္ပဲေလ ဒီေတာ့ သူ႔မ်က္စိထဲမွာ ေမ်ာ့ကိုအႀကီးႀကီးလို႔ထင္သြားခဲ႔တာ အခုခ်ိန္ထိ ေမ်ာ့ကိုေတြ႕တာနဲ႔ သူခဗ်ာလွည့္ပတ္ေျပးေနရတဲ႔ အထိျဖစ္သြားတယ္ ဒါဆိုဘႀကီး ေမ်ာ့ဆိုတဲ႔ အေကာင္ကို အပမွီတတ္တယ္ေပါ့ဟုတ္လား သိပ္မွီတတ္တာေပါ့ကြာ ျပီးေတာ့ မင္းညီကလဲ ေတာထဲမွာ ဘာေတြသြားလုပ္လဲမွ မသိတာ အေႀကာင္းမဲ့သတ္သတ္ေတာ့ အပမမွီနိုင္ပါဘူး အဲ႔… ေနာက္တစ္ခုထူးဆန္းတာက ဖိုးသားအဲ႔ဒီဝါးရံုေတာနားမွာ သြားေသာင္းႀကမ္းျပီးကတည္းက အဲ႔ဒီမွာလဲ တေစၧေျခာက္တယ္ဆိုတဲ႔ ေျပာဆိုသံေတြလဲရပ္သြားတယ္ကြ မင္းညီပြဲသြားႀကမ္းလိုက္လို႔ တေစၧလဲ ေျပးရျပီနဲ႔ထင္ပါတယ္ကြာဟားဟားဟား ထားပါ… မင္းလဲေရာက္တုန္းေရာက္ခိုက္ နွစ္ရက္သံုးရက္ေလာက္ ေနျပီမွျပန္ဟုတ္ျပီလား ေနမွာဘႀကီးေရ ကြ်န္ေတာ္လဲ ဇာတ္လမ္းျပီးခါစဆိုေတာ့ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ဘႀကီးနဲ႔ႀကီးေတာ္ဆီ လာလည္တာပဲဗ် ေန ေပ်ာ္သေလာက္ကိုးေန ႀကီးေတာ္လည္း ငါ့တူႀကီးမ်ား ဘယ္ေန႔ေရာက္ခ်လာမလဲလို႔ ေမ်ာ္ေနတာ… ကဲ… ေရမိုးခ်ိဳး ျပီးရင္ ထမင္းစားႀကရေအာင္ ခရီးေရာက္မစိုက္ ဘႀကီးေက်ာ္၏ေနအိမ္ဆီသို႔ ကြ်န္ုပ္အလည္အပတ္ေရာက္ရွိသြားခါမွ ညီဝမ္းကြဲေတာ္စပ္သူ ဖိုးသား၏အေႀကာင္းမ်ားအား ႀကားသိလိုက္ရေလသည္။ ဘႀကီးေက်ာ္နွင့္ ႀကီးေတာ္ဟာ ကြ်န္ုပ္အား ငယ္စဥ္ကတည္းမွ ထိမ္းေက်ာင္းလာခဲ႔ျပီး ထိုသူတို႔၏လက္ဝယ္အတြင္း၌သာ ကြ်နု္ပ္တစ္ေယာက္ ႀကီးျပင္းလာခဲ႔ရသည္ဟု သတ္မွတ္ေခ်နိုင္သည္။ ယခုအရြယ္ထိလည္း ဘႀကီးေက်ာ္နွင့္ႀကီးေတာ္ေဒၚျမႀကည္တို႔မွာ ကြ်န္ုပ္အား သားအရင္းသဖြယ္ခ်စ္ခင္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးေနခဲ႔ေသးသည္။ ဘႀကီးေက်ာ္၏ေနအိမ္ဆီသို႔ တစ္ခါတစ္ေခါက္ အလည္ေရာက္ပတ္ေရာက္ရွိသြားလ်င္ ဘႀကီးေက်ာ္မွာ ကြ်န္ုပ္အား ဇာတ္လမ္းမ်ားစြာ ေရးသားနိုင္ရန္အတြက္ အေထာက္ကူျပဳေစနိုင္ေသာ ေရွ႕ျဖစ္ေနာက္ေဟာင္းေလးမ်ားစြာ ေျပာဆိုျပေလ့ရွိသည္။ ယခုတြင္လည္း ညီဝမ္းကြဲ၏ အပမွီခဲ႔ေသာ အေႀကာင္းမ်ားအား ေျပာဆိုေနခဲ႔ေလျပီ ဘႀကီးေက်ာ္၏မိသားစုနွင့္အတူ ကြ်န္ုပ္တစ္ေယာက္ ညစာစားျပီးသည္နွင့္ စကားလက္ဆံုႀကေနခဲ႔ျပန္သည္။ ကဲ… ငါ့တူေရ မင္းတို႔တူႀကီးေတြ စကားေျပာေကာင္းေနလိုက္တာ အခ်ိန္လဲမနည္းေတာ့ဘူး ႀကီးေတာ္ ဘုရားခန္းမွာ မင္းအတြက္ အိပ္ယာျပင္ထားတယ္ ဟာ… အေမကလဲ အစ္ကိုႀကီးတစ္ခါတစ္ေလ လာလည္တာ တစ္ေယာက္တည္းမအိပ္ခိုင္းပါနဲ႔ ဟုတ္တယ္ေနာ္ကိုႀကီး ကြ်န္ေတာ္နဲ႔နွစ္ေယာက္ အိပ္လိုက္မယ္ ဟုတ္တယ္ႀကီးေတာ္ ကြ်န္ေတာ္ဖိုးသားနဲ႔ပဲ အိပ္လိုက္မယ္… ကဲပါ မိန္းမရာ ငါ့တူႀကီး အိပ္ခ်င္တဲ႔ေနရာမွာသာ အိပ္ပါေစ ကဲကဲဒါဆို သြားအိပ္ႀကေတာ့ အခ်ိန္လဲမနည္းေတာ့ဘူး မင္းတို႔ညီအစ္ကိုေတြလဲ ညသိပ္မနက္ေစနဲ႔ေနာ္ ႀကားလား ဟုတ္ကဲ႕ႀကီးေတာ္ ဒါဆိုကြ်န္ေတာ္သြားအိပ္ေတာ့မယ္ ဖိုးသားမွာ ကြ်န္ုပ္အား သူနွင့္အတူ လာေရာက္အိပ္ရန္ ေျပာဆိုမႈ႕ေႀကာင့္ ကြ်န္ုပ္သည္လည္း ျငင္းဆိုမေနေတာ့ပဲ လိုက္ပါအိပ္ရန္ သေဘာတူခဲ႔ေခ်သည္။ ႀကီးေတာ္အား နႈတ္ဆတ္လ်က္ သြားေရာက္အိပ္ေတာ့မည္ဟု ေျပာဆ္ုိေစခဲ႔ေသာ္လည္း ကြ်န္ုပ္နွင့္ဖိုးသားမွာမူ မဆံုတာႀကာေနျပီျဖစ္ေသာေႀကာင့္ အိပ္ယာေလးေဘးတြင္ စကားလက္ဆံုက်ေနေသးသည္။ အေတြ႕ႀကံဳေလးမ်ားနွင့္ ေရွ႕ျဖစ္ေနာက္ေဟာင္းေလးမ်ား အျပန္လွန္ေျပာဆ္ုေနႀကရာမွ ဖိုးသားဆီမွ ထူးဆန္းေသာ အေႀကာင္းတစ္ခု ႀကားသိလိုက္ရသည္။ ကြ်န္ေတာ္ညတိုင္းအိပ္မက္တစ္ခု အျမဲမက္ေနတယ္အစ္ကိုႀကီးရ အိပ္မက္ထဲမွာ ဘယ္ကမွန္းမသိတဲ႔ မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္လိင္ဆက္ဆံေနရတယ္လို႔ မက္မက္ေနတယ္ တစ္ညတည္းလဲမဟုတ္ဘူး ဆက္တိုက္ကိုးမက္ေနတာ ဟင္… ဟာကြာ ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ မင္းအိပ္မက္ကလဲ အင္းေလ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လဲ အဲ႔ဒီလိုအိပ္မက္မ်ိဳး မက္တတ္တာပဲ မဟုတ္ေသးဘူးဗ် ကြ်န္ေတာ္အဲ႔လိုအိပ္မက္ မက္မက္ေနတာ တစ္ခါတစ္ေလမဟုတ္ဘူး ညတိုင္းလိုလိုကိုမက္ေနတာ အဲ႔ဒီအိပ္မက္ မက္ျပီဆိုရင္လဲ အျပင္မွာပါ တစ္ကိုယ္လံုးလႈပ္ရွားလို႔မရေတာ့ဘူး အိပ္မက္လိုလို တကယ္လိုလိုစိတ္ထဲမွာလဲ ထင္ေနတယ္ ေဟး… ေတြေတြေဝေဝနွင့္ ဖိုးသားတစ္ေယာက္ ထိုကဲ႔သို႕ေျပာဆိုေလသည္။ လူပ်ိဳလူလြတ္ ျဖစ္သည့္အတြက္ တစ္ခါတစ္ရံ ထိုကဲ့သို႔အိပ္မက္မ်ိဳး မက္ေကာင္းမက္နိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ယခုဖိုးသားတစ္ေယာက္ ေျပာဆိုလိုက္သည္က ညစဥ္တိုင္းလိုလိုပင္ မက္ေနခဲ႔ေႀကာင္း သိရွိလိုက္ရသည္။ ထို႔ကဲ့သို႔ဆိုလ်င္ ဖိုးသားတစ္ေယာက္ ျမင္ရသည့္အိပ္မက္ မက္ေနခဲ႔သည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ေလမလား။ ဘႀကီးေက်ာ္သည္လည္း ျမင္ရသည့္အိပ္မက္အေႀကာင္း ရွင္းျပေျပာဆိုခဲ႔ဘူးသည္။ (ျမင္ရသည့္အိပ္မက္ = အိပ္မက္နွင့္ တကယ့္လက္ေတြ႔ဘဝႀကားတြင္ ေရာက္ရွိေနခဲ႔ေသာ စိတ္၏အေျခေန) သို႔ေသာ္လည္း ဖိုးသားတစ္ေယာက္ ေျပာဆ္ုိခဲ႔ေသာ အိပ္မက္အေႀကာင္းမ်ားအား စကားျဖတ္ေစခါ ညနက္ေနျပီျဖစ္သည့္အတြက္ ကြ်န္ုပ္တ္ု႔ိသည္လည္း ျခင္ေထာင္အတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ခါ အိပ္စက္ေစရန္ျပင္ဆင္လိုက္ေလသည္။ ဖိုးသားမွာ ျခင္ေထာင္အတြင္းသို႕ ဝင္ေရာက္လိုက္ျပီး ခဏအႀကာ၌ သူ၏အိပ္ယာပင္ျဖစ္သည္ေႀကာင့္လား၊ သို႕မဟုတ္ တစ္ေနကုန္ တစ္ေနခမ္း အလုပ္မ်ားစြာလုပ္ေနရသည္ေႀကာင့္ အိပ္ေမာက်စြာ အိပ္ေပ်ာ္သြားေလသလား၊ ေဟာက္သံမ်ားပင္ ထြက္ေပၚလာခဲ႔ေစသည္။ ကြ်နု္ပ္မွာမူ အိပ္ယာေျပာင္းသည့္က တစ္ေႀကာင္း၊ အိပ္စက္လ်င္လည္း ကိုယ္တ္ုင္ကပင္ ေဟာက္ဟမ္းျခင္းမရွိသည့္အတြက္ တစ္ပါးသူ အိပ္ေမာက်စြာ ေဟာက္ေနသည့္အသံမ်ားေႀကာင့္လဲ မည္သု္ိ႔မွပင္ နစ္ျခိဳက္စြာ အိပ္မေပ်ာ္နိုင္ခဲ႔ေခ်။ အိပ္ယာအတြင္း၌သာ လူးလဲေနခဲ႔ရျပီး အိပ္ေပ်ာ္ေစရန္အလို႔ငွာ ႀကိဳးစားေနခဲ႔ရသည္။ တစ္ဖက္သို႕ေစာင္းလိုက္ရင္း ေခတၱေမွးခနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားမိ၏။ အိပ္ယာေလးဟာ နွစ္ေယာက္အိပ္ ျခင္ေထာင္ေလးနွင့္ဖ်ာေလးပင္ျဖစ္ျပီး ကြ်န္ုပ္နွင့္ဖိုးသား အိပ္ေပ်ာ္သြားရမွာ တစ္ဦးနွင့္တစ္ဦး ခႏၶာကိုယ္ခ်င္း ထိရွက္မိသည္။ ယခုကြ်န္ုပ္တစ္ေယာက္ ေမွးခနဲအိပ္ေပ်ာ္ေနရာမွ နံံေဘး၌ရွိေသာ ဖိုးသား၏ကိုယ္နွင့္ မထိေတာ့သည္ေႀကာင့္ လက္ျဖင့္ေနာက္ျပန္ အသာစမ္းမိသည္။ သို႔ေသာ္ ဖိုးသားအား မကိုင္မိခဲ႔ေခ်။ သို႔ႏွင့္ကြ်န္ုပ္သည္လည္း ဖိုးသားတစ္ေယာက္ အေပါ့အေလးစြန္႔ရန္ ျခင္ေထာင္အျပင္သို႔ ထြက္ခြာသြားသည္ဟုထင္မွတ္မိရင္း ဖိုးသား၏ေခါင္းအံုးေလးဘက္ဆီသို႔ လွမ္းႀကည့္မိလိုက္သည္။ ျမင္ေတြ႔လိုက္ရ၏။ ျမင္ေတြ႕လိုက္ရသည္က ဖိုးသားတစ္ေယာက္ နံရံေဘးသို႔ မ်က္နွာမူထားခါ ငုတ္တုတ္အေနထား ဒူးနွစ္ေခ်ာင္းအား ပိုက္လ်က္ထိုင္ေနခဲ႔ျပီး ခႏၶာကိုယ္အားလံုး ရိမ္းရိုင္လႈပ္ရမ္းေနခဲ႔သည္။ ဖိုးသား ဖိုးသား မင္းဘာလုပ္ေနတာလဲ ကြ်န္ုပ္သည္လည္း လူးလဲထလိုက္ခါ ေနာက္ေက်ာအေနထားျဖစ္ေနေသာ ဖိုးသားအား ထိုသို႔ေျပာဆိုလိုက္ေလသည္။ ထိုအခါ ခႏၶာကိုယ္လႈပ္ရမ္း ပ်က္ပ်ယ္မသြားေသာ ဖိုးသားမွာ ကြ်န္ုပ္ဘက္သို႕ ဆက္ခနဲလွည့္လိုက္ျပီး ျပံဳးရယ္ျပေနသည္။ ညီဝမ္းကြဲျဖစ္သူ ဖိုးသား၏ အျပံဳးမ်ားအား ကြ်နု္ပ္တစ္ေယာက္ ေကာင္းစြာ ျမင္ေတြ႕ဘူးေနႀကျဖစ္သည္။ ယခုအခါ ျမင္ေတြ႕ဖူးေနႀက အျပံဳးမ်ားနွင့္မတူ မ်က္လံုးအိမ္အေသနွင့္ အျပံဳးမ်က္နွာႀကီးမွာလဲ ထိတ္လန္႔စရာေကာင္းလွသည္။ ထို႔ေနာက္ ေႀကာက္စရာေကာင္းလွေသာ ထိုအျပံဳးအား ဆတ္ခနဲရပ္တန္႔သြားေလခါ ကြ်န္ုပ္အားတစ္စံုတစ္ခု မေက်နပ္ေသာ အမူယာသို႔ေျပာင္းလဲလာေလသည္။ ထို႔ေႀကာင့္ ကြ်နု္ပ္သည္လည္း ဖိုးသား၏ပုခံုးအား လက္ျဖင့္ဆုပ္ကိူင္ခါ လႈပ္နိုးလိုက္မိသည္။ သို႔မွသာလ်င္ ဖိုးသားမွာမူ ဒူးနွစ္ဖတ္အားပိုက္လ်က္ ငုတ္တုတ္အေနထား ထိုင္ေနရာမွ အိပ္ယာအေပၚသို႔ ပစ္လဲက်သြားေလသည္။ ကြ်န္ုပ္သည္လည္း ေဝခြဲမရ လဲက်သြားေသာ ဖိုးသားအား ထပ္မံလႈပ္နိႈးလိုက္ခ်ိန္၌ သူသည္လည္း အိပ္ေမာက်ေနရာမွ နိုးလာခဲ႔ေသာ စကားသံမ်ားနွင့္အတူ ထိုသို႔ေျပာဆိုေလခဲ႔သည္။ ဗ်ာအစ္ကိုႀကီး ဘယ္သြားမလို႔လဲ အေပါ့သြားမလို႔လား ကြ်န္ေတာ္လိုက္ခဲ႔မယ္ေလ ဟင္… ေႀသာ္… မဟုတ္ပါဘူး မင္းေယာင္ျပီးထထိုင္ေနလို႔ နိႈးလိုက္တာ ဟာဗ်ာ… ဘယ္ကသာ ေယာင္ရမွာတုန္း အစ္ကိုႀကီးဘယ္မွမသြားရင္ ကြ်န္ေတာ္ျပန္အိပ္ေတာ့မယ္ မနက္ေစာေစာထရဦးမွာဗ် အေပါ့ေတြဘာေတြသြားခ်င္ရင္ ကြ်န္ေတာ့္ကိုနိုးေနာ္ ဟမ္… ေအးေအး ယခုဖိုးသား၏ေျပာပံုဆိုပံုမ်ားမွာ ပံုမွန္အတိုင္းပင္ျဖစ္ေနေလခဲ႕သည္။ ကြ်န္ုပ္၏စိတ္အတြင္း၌ ေဝခြဲမရေခ်။ ဖ္ုးသားတစ္ေယာက္ ထိုကဲ႔သို႔ အိပ္မက္မက္ခါ ေယာင္ယမ္းေစတတ္ျပီး လမ္းေလ်ာက္လွမ္းျခင္းမ်္ဳိးမ်ား ျပဳလုပ္တတ္ေလသလား။ ကြ်န္ုပ္သည္လည္း ေတြေဝစြာနွင့္ ထိုတစ္ညလံုး အိပ္မေပ်ာ္ေတာ့ပဲ ဖိုးသား၏ဘက္သို႔သာ ေစာင္းလဲေနရင္း မိုးလင္းခါနီးအခ်ိန္မွသာ ေမွးခနဲအိပ္ေပ်ာ္သြားေလခဲ႔သည္။ မနက္ေနျမင့္လာသည့္အခ်ိန္မွသာ ကြ်န္ုပ္သည္လည္း နိႈးလာခဲ႔ရင္း ညမွျဖစ္ပ်က္ခဲ႔ေသာ ဖိုးသား၏အေႀကာင္းမ်ားအား မည္သုိ႔မွပင္စဥ္းစာမရခဲ႔ေခ်။ ကြ်နု္ပ္အား ငယ္စဥ္ကတည္းမွ ထိမ္းေက်ာင္းလာခဲ႔သည့္ ဘႀကီးေက်ာ္နွင့္ ႀကီးေတာ္ေဒၚျမႀကည္တို႕မွာ ကြ်န္ု္ပ္၏မ်က္နွာအား ႀကည့္လိုက္ရံုျဖင့္ ကြ်န္ုပ္တစ္ေယာက္ တစ္ခုခုအားစဥ္းစားေနခဲ႔ျပီဟု ေကာင္းစြာသိရွိေစခဲ႔သည္။ သို႔နွင့္ဘႀကီးေက်ာ္ဟာ ကြ်န္ုပ္၏အနားသို႔ ေရာက္ရွိလာခါ ထိုသို႔ေမးျမန္းေစခဲ႔သည္။ တူႀကီး!… ငါ့တူႀကီးဘာျဖစ္ေနတာတုန္းကြ မ်က္နွာလဲ မေကာင္းပါလား ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ ဗ်ာ… ဘာမွေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ကြ်န္ေတာ္ဘႀကီးကိုတစ္ခုေလာက္ ေမးခ်င္လို႔ ေမးေလကြ ဘာမ်ားတုန္း ဟို… ဖိုးသားက အိပ္ရင္ေယာင္တတ္လားဘႀကီး ဒီလိုေလ အိပ္ေနရင္း လမ္းထေလ်ာက္တတ္တဲ႔ အက်င့္မ်ိဳးလိုေပါ့ ေဟး… ဘာျဖစ္လို႔တုန္းဟ မင္းညီဖိုးသား အဲ႔လိုမေယာင္တတ္ပါဘူး ေသခ်ာလို႔ဘႀကီးရ ဟ… ေသခ်ာပါတယ္ကြ ဘာျဖစ္လို႔တုန္း ဟို… ညက ေတြေဝစြာနွင့္ ကြ်န္ုပ္သည္လည္း မေန႔ညမွ ဖိုးသား၏အျဖစ္ပ်က္မ်ားအား ဘႀကီးေက်ာ္ထံသို႕ ျပန္လည္ေျပာဆ္ုေလခဲ႔သည္။ ထိုအခါဘႀကီးေက်ာ္မွာ ခပ္ျပံဳးျပံဳးအမူယာျဖင့္ ထိုသို႔ျပန္လည္ေျပာဆ္ုေလခဲ႔သည္။ အင္း!… ဒီအသက္အရြယ္ထိေတာ့ ဖိုးသား အဲ႔ဒီလိုေယာင္တတ္တယ္လို႔ ဘႀကီးေက်ာ္တို႔လင္မယားနွစ္ေယာက္ မသိေသးဘူး ေမြးကတည္းကလဲ ဘႀကီးေက်ာ္တို႔သတိထားမိသေလာက္အထ္ိ ဖိုးသားအိပ္ရင္ ျငိမ္ေနတာပဲ သူ႔အေမကေတာင္ ေျပာတယ္ ဖိုးသားအိပ္ေနတာ အေသေလးအတိုင္းပဲဆိုျပီး တစ္ခါခါအိပ္ယာထေနာက္က်ရင္ သူ႔သားကိုစိတ္ဆိုးဆိုးနဲ႔ ေျပာဆိုေနတာ ဘႀကီးအျမဲႀကားတယ္ ငါ့တူႀကီးေျပာသလိုဆိုရင္ ဒီေကာင္ အသက္ႀကီးလာမွ အခုလိုေယာင္တတ္သြားတာလား မသိပါဘူး မသိပါဘူး ဘႀကီးရာ သူပံုစံက သူ႔အိပ္ယာမွာ ကြ်န္ေတာ္လာအိပ္တာ မႀကိဳက္တဲ႔ပံုစံမ်ိဳးဗ် ဟင္… ဖိုးသားက မင္းကိုသိပ္္ခ်စ္တာ သူပဲ ညတုန္းက မင္းကိုလိုလိုခ်င္ခ်င္နဲ႔ သူနဲ႔လာအိပ္ဖို႔ေခၚသြားတာေလ… ဟုတ္တယ္ဗ်… ကြ်န္ေတာ္လဲအဲ႔ဒါကိုးပဲ စဥ္းစားမရတာ ကြ်န္ုပ္၏ပေဟဠိဆန္ေသာ စကားမ်ားေႀကာင့္ ဘႀကီးေက်ာ္တစ္ေယာက္သည္လည္း ေတြေဝစဥ္းစားသြားခဲ႔၏။ ဒီလိုနွင့္ တစ္ေနကုန္ေနထိုင္လာခဲ႔ျပီး ညေနေစာင္းခ်ိန္၌ ဖိုးသားတစ္ေယာက္ အလုပ္ခြင္အတြင္းမွ ေနအိမ္ဆီသို႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာခဲ႔သည္။ ဘႀကီးေက်ာ္နွင့္ ႀကီးေတာ္ေဒၚျမႀကည္တို႔မွာမူ ကြ်နု္ပ္၏ေျပာဆိုခ်က္နွင့္ ဖိုးသား၏ ေယာင္ယမ္းတတ္ေသာ အက်င့္အား သိရွိထားခဲ႔ျပီး ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ျဖစ္ေနခဲ႔ေသာ္လည္း ကြ်န္ုပ္မွာမူ တစ္ေနလံုး၌ ထိုအေႀကာင္းကိုသာလ်င္ စဥ္းစားေနမိသည္။ ညအခ်ိန္သို႔ေရာက္ရွိလာခါ ဘႀကီးေက်ာ္နွင့္အတူ စကားမ်ားစြာေျပာဆိုျဖစ္ခဲ႔ျပီး ဖိုးသားနွင့္အိပ္ယာဝင္ရန္ ကြ်နိုပ္တစ္ေယာက္ ျပင္ဆင္လိုက္ေစသည္။ ဖိုးသား၏အမူယာမ်ားမွာ မေန႔ညမွ သူတစ္ေယာက္ ဘာတစ္ခုမွ မျဖစ္ပ်က္ခဲ႔သည့္အတိုင္းသာလ်င္ အမူယာမပ်က္ခဲ႔ေခ်။ သို႔ႏွင့္ အိပ္ယာအတြင္း၌ နွစ္ဦးသား ေခါင္းခ်ေစခါ ထိုသို႔ေျပာဆိုျဖစ္ခဲ႔ေသးသည္။ ဖိုးသား မင္းေျပာတဲ႔ အိပ္မက္ ညတုန္းကမက္ေသးလား ဟင္… ေႀသာ္… ဟုတ္တယ္ဗ်အစ္ကိုႀကီးရ အေဖေျပာတာ သိပ္မွန္တာပဲ အေတြ႔ထက္ အေငြ႔က ပိုဆိုးတယ္ဆိုတာ အဲ႔ဒီအိပ္မက္ထဲက အမ်ိဳးသမီးကို ကြ်န္ေတာ္အျပင္မွာ စြဲလမ္းေနမိတယ္ ညတုန္းကလဲမက္တယ္ အိပ္မက္ထဲမွာ သူကကြ်န္ေတာ့က္ုိ စိတ္ဆိုးေနတဲ႔အမူယာနဲ႔ ခါးေထာက္ျပီးႀကည့္ေနတယ္ သူတစ္ခုခုကိုမေက်နပ္တဲ႔ပံုစံဗ် ကြ်န္ေတာ့္အထင္ လိင္ဆက္ဆံလို႕မလြတ္လပ္တဲ႔ အေျခေနမ်ိဳးေႀကာင့္ ေဒါသထြက္ေနတဲ႔ ပံုစံမ်ိဳးပဲ ဟင္… ဘာျဖစ္လို႔႔တုန္းအစ္ကိုႀကီး ဘာ… ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး မင္းအိပ္မက္ကလဲ အထူးအဆန္းပါလား အဲ႔ဒါေျပာတာေပါ့ဗ် ကြ်န္ေတာ္လဲ အေဖ့ကိုေျပာမယ္ေျပာမယ္နဲ႔ အခုခ်ိန္ထိ မေျပာျဖစ္ေသးတာ ေအးပါ… ကဲ အခ်ိန္လဲမနည္းေတာ့ဘူး ငါေတာ့အိပ္ေတာ့မယ္ အမွန္တကယ္ပင္လ်င္ ထူးဆန္းေနခဲ႔၏။ ညီဝမ္းကြဲေတာ္စပ္သူ ဖ္ုးသား၏အိပ္မက္မ်ား။ ကြ်နု္ပ္သည္လည္း တစ္စံုတစ္ခု ထူးျခားေနခဲ႔သည္အား ခံစားေနမိသည္။ သို႕ေသာ္ ထိုတစ္ည ဖိုးသား၏အမူယာမ်ားအား ေစာင့္ၿကည့္ဦးမည္ဟု အားခဲထားခါ တစ္ဖက္သို႔ေစာင့္ေနမိရင္း ေခတၱေမွးခနဲအိပ္ေပ်ာ္သြားမိသည္။ အား!… လန္႔နိုးသြားခဲ႔သည္။ နာက်င္မႈ႕တစ္ခုနွင့္အတူ။ ဖိုးသားတစ္ေယာက္ ကြ်န္ုပ္အား အိပ္ေနရာမွ ျခင္ေထာင္အျပင္သို႔ ကန္ထုတ္လိုက္ျခင္းေႀကာင့္ ကြ်နု္ပ္သည္လည္း ျခင္ေထာင္အျပင္သို႔ လိမ့္ထြက္သြားရသည္။ နာက်င္သြားခဲ႔ေသာ ခါးေနရာအား ပြတ္သပ္ေနမိရင္း ျခင္ေထာင္အတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ရန္ ျခင္ေထာင္စအား မလိုက္ခ်ိန္၌ ဖိုးသား၏နႈတ္မွ ထိုသုိ႔ေျပာဆိုလိုက္ေလသည္။ ထြက္သြား လာမအိပ္နဲ႔ နင္ထြက္သြား ေျပာဆိုလိုက္သည္က မိန္းမသားတစ္ဦး၏ စကားသံ။ ပံုသ႑န္မွာလည္း မေန႕ညမွ ပံုစံကဲ႔သို႔ပင္ ငုတ္တုတ္အေနထား ဒူးအားပိုက္လ်က္ မ်က္လံုးမ်ားလည္း ရဲရင့္ေနခဲ႔သည္။ အိပ္ခန္းေလး၏ မီးလံုးေလးေႀကာင့္ ဖိုးသား၏မ်က္နွာထားအား ရွင္းလင္းစြာမျမင္ရေသာ္လည္း အမူယာနွင့္ပံုသ႑န္တို႔အား ေကာင္းစြာျမင္ေတြ႕ေစနိုင္သည္။ ကြ်နု္ပ္အား လက္ညိဳးထိုးေစခါ ခပ္ထန္လွေသာ စကားသံမ်ားနွင့္ က်ယ္ေလာင္စြာေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုသည္ေႀကာင့္ အိမ္ေရွ႕ခန္းတြင္ အိပ္ေနႀကေသာ ဘႀကီးေက်ာ္တို႔လင္မယားနွစ္ေယာက္သည္လည္း နိုးသြားခဲ႔ေလသည္။ သို႔ႏွင့္ ဖိုးသားနွင့္ကြ်န္ုပ္တို႔ရွိေနရာဆီသို႔ ဘႀကီးေက်ာ္မွာ အေျပးေရာက္ရွိလာခဲ႔ျပီး ျခင္ေထာင္ေလးအား မ,လ်က္သားျဖစ္ေနေသာ ကြ်နု္ပ္အားစိုးရိမ္တႀကီး ေမးျမန္းေလခဲ႔သည္။ ထိုအခါ ဖိုးသား၏ပံု႑န္အား ဘႀကီးေက်ာ္တစ္ေယာက္ ျမင္ေတြ႔သြားေစရန္ အလို႕ငွာ ကြ်နိုပ္သည္လည္း ကိုင္ေဆာင္ထားခဲ႔ေသာ ျခင္ေထာင္ေလး၏ ႀကိဳးမ်ားအား ဆြဲျဖတ္လိုက္ေစသည္။ သို႔မွသာ ဘႀကီးေက်ာ္သည္လည္း ကြ်နု္ပ္အား ေဒါသႀကီးစြာ လက္ညိဳးထိုးလ်က္သား ျဖစ္ေနသည့္ ဖိုးသား၏အမူယာမ်ားအား မ်က္ဝါးထင္ထင္ျမင္ေတြ႔သြားေလခဲ႔သည္။ သို႔ႏွင့္သားျဖစ္သူအား လႈပ္နိႈးေစခါ နႈတ္မွလည္း သတိထားေစရန္ ေျပာဆိုေလခဲ႔သည္။ ဘႀကီးေက်ာ္၏ လႈပ္နိုးျခင္းေႀကာင့္ ဖိုးသားသည္လည္း အိပ္ယာအေပၚသို႕ ငုတ္တုတ္အေနထားမွ လဲက်သြားခါ အိပ္ခ်င္မူးတူးအမူယာျဖင့္ နိုးထလာခဲ႕ေလသည္။ ဟင္… အေဖ… ဘာျဖစ္လို႔လဲ အစ္ကိုႀကီး ဘာျဖစ္ေနႀကတာလဲ ဘႀကီးေက်ာ္တစ္ေယာက္ တစ္စံုတစ္ခုအား ရိပ္စားမိသြားသည့္အလား၊ သူ႔၏ဦးေခါင္းအား ခပ္ဆတ္ဆတ္ျငိမ့္ေစခါ ထိုသို႔ေျပာဆိုေလခဲ႔သည္။ မင္းဘာျဖစ္တာလဲ ဗ်ာ… ကြ်န္ေတာ္ဘာျဖစ္လို႔တုန္းအဘရ အိပ္မက္ထဲမွာ သားမိန္းမ… ေႀသာ္ သားေကာင္မေလးစိတ္ဆိုးေနလို႔ ေခ်ာ့ေနတုန္းရွိေသးတယ္ အဘလာနိုးတာေလ အစ္ကိုႀကီး… အစ္ကိုႀကီးကေရာ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ငါ့သား မင္းေတာထဲမွာ ဘာေတြလုပ္ခဲ႔လဲ ဟင္!… ကြ်န္ေတာ္ဘာမွမလုပ္ပါဘူး မဟုတ္ေသးဘူး မင္းေမ်ာ့တြယ္တုန္းက ေတာထဲမွာ ဘာေတြပါးစပ္ေဆာ့ခဲ႔ေသးလဲ ဗ်ာ… ကြ်န္ေတာ္အခုန တစ္ခုခုျဖစ္သြားလို႔လားအေဖ ျဖစ္တယ္ မင္းကိုတစ္ေကာင္ေကာင္ ဝင္ကပ္ေနတယ္ကြ ေျပာစမ္း မင္းေတာထဲမွာ ဘာေတြပါးစပ္ေဆာ့ခဲ႔တုန္း ဗ်ာ… ကြ်န္ေတာ့္ကို တစ္ေကာင္ေကာင္ဝင္ကပ္ေနတယ္ ဟုတ္လားအေဖ ဟုတ္တယ္ ေျပာ!… မေျပာရင္ မင္းႀကာရင္ဒုကၡေရာက္သြားလိမ့္မယ္ ေမ်ာ့တြယ္တုန္းက သားမွတ္မိသေလာက္ ဝါးရံုေတာနားမွာ သရဲေျခာက္ေနတယ္ေျပာလို႔ သြားခဲ႔တယ္ေလ။ ျပီးေတာ့ တကယ့္ကိုးလဲ အဲ႔ဒီ႔နားမွာ ေျခာက္တယ္ သားလည္း သူေျခာက္ေတာ့ ေႀကာက္ကန္ကန္ျပီး ပုဆိန္နဲ႔ လွည့္ပတ္ခုန္ျပီး ပြဲႀကမ္းခဲ႔တယ္။ ျပီးေတာ့သရဲမဆိုရင္ မယားလုပ္ပစ္မယ္ သရဲထီးဆိုရင္ အိမ္မွာအေစာင့္ထားလိုက္မယ္လို႔ ပါးစပ္ကလဲ မနားတမ္းေျပာေနမိတယ္။ ဘာ!… ဟ… ေကာင္းလိုက္တာကြာ အခုေတာ့ သရဲမျဖစ္ေနလို႕ မင္းဆီညတိုင္းလာျပီး ဟိုဒင္းဟိုဟာ လာလာလုပ္ေနတာေပါ့ကြ… မင္းကလဲ ေကာင္းေနေတာ့ အေဖလုပ္တဲ႔သူကိုေတာင္ မေျပာဘူး ေတာ္ေသးတာေပါ့ ထီးကေလးေျပာျပလို႔ မင္းအိပ္မက္အေႀကာင္းေတြနဲ႔ မင္းညဘက္ ထထေသာင္းႀကမ္းေနတဲ႔ အေႀကာင္းေတြ သိထားရတာ… မျဖစ္ေတာ့ဘူး မိုးလင္းတာနဲ႔ ဆရာေတာ္ဘုရားဆီ သြားမွျဖစ္မယ္ ထိုတစ္ည ဖိုးသာ၏ေျပာဆိုခ်က္မ်ားေႀကာင့္ အေႀကာင္းစံုသိရွိလိုက္ရသည္။ ဘႀကီးေက်ာ္သည္လည္း မနက္လင္းသည္နွင့္ ကိုးကြယ္အားထားရာျဖစ္ေသာ ပဲခူးျမိဳ႕အစြန္(တိမ္တစ္ရာ)ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြင္ သတင္းသံုးေနထိုင္သည့္ ဆရာေတာ္ဘုရားထံသို႕ သြားေရာက္ေလခဲ႕သည္။ ဖိုးသား၏အျဖစ္ပ်က္မ်ားအား ဆရာေတာ္ဘုရားထံသို႔ ေလ်ာက္တင္ေစခါ ဆရာေတာ္ဘုရားသည္လည္း ဖိုးသားအား မန္းမႈတ္ကုသေပးခဲ႔သည္။ ထို႔ေနာက္ ဆရာေတာ္ဘုရားမွာလည္း ဤကဲ႔သို႔ မိန္႔ႀကားခဲ႔ေလေသးသည္။ ဒကာတို႔ ေလာကမွာ ပရေလာကဆိုတဲ႔ ေလာကႀကီးတစ္ခုက အမွန္တကယ္ကိုရွိပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးတို႔ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားကလဲ ေဟာႀကားခဲ႔တယ္။ အရာရာကို လူငယ္ေတြပီပီ မစူးစမ္းခ်င္ႀကနဲ႔။ အခု ဒကာေက်ာ္ရဲ့သား ဖိုးသားက ပါးစပ္ေဆာ့ျပီး ေတာထဲမွာ ေျပာမိေျပာရာေတြေျပာေတာ့ ပိုင္ရာဆိုင္ရာေတြက ကာယကံရွင္ခြင့္ေပးလိုက္တဲ႔ အေနနဲ႔ ဒကာဖိုးသားေျပာတဲ႔အတိုင္း ညစဥ္လာလာျပီးအိပ္ေနခဲ႔တာေပါ့။ သူနဲ႔ညတိုင္း အိပ္မက္ထဲမွာ လိင္ဆက္ဆံေနတယ္။ ဧည့္သည္လာအိပ္ေတာ့ လိင္ဆက္ဆံဖို႔ မလြတ္လပ္ေတာ့ဘူးေလ။ ဒါေႀကာင့္ ဖိုးသားကို ဝင္ပူးျပီး ဒီကဒကားေလးကို နွင္ထုတ္ေတာ့တာပဲ။ တင္ပါ့ဘုရား တပည့္ေတာ္နဲ႔ညတိုင္းလိုလို အိပ္မက္ထဲမွာ လိင္ဆက္ဆံခဲ႔ဘူးတယ္။ အမွန္တိုင္းဝန္ခံရရင္ တပည့္ေတာ္ အဲ႔ဒီအမ်ိဳးသမီးကို စြဲလမ္းေနမိတယ္ဘုရား ဒါေပါ့ေလ… ႀကာလာရင္ ရမၼက္မီးေႀကာင့္ ေသာက္ေလေသာက္ေလ ငတ္မေျပျဖစ္ျပီး ဖိုးသားပါ အႏၲရယ္ျဖစ္လာနိုင္တယ္။ အရွင္ဘုရား တပည့္ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့မလဲ ရပါျပီ ဘုန္းႀကီးဆီေရာက္လာတာ ျမန္လို႔ေပါ့။ စိတ္ခ်ပါ ေတာေစာင့္နတ္၊ ေတာင္ေစာင့္နတ္ေတြဆီ ဘုန္းႀကီးအပ္လိုက္ပါျပီ ေနာက္တစ္ခါ ဒကာေလးဆီလာျပီ မေနာက္ယွက္ေတာ့ပါဘူး။ ေက်းဇူးႀကီးလွပါတယ္အရွင္ဘုရား ေအးပါကြယ္ ေနာက္ေနာင္ ဘယ္ေတာ့မွ လက္လြတ္စပါယ္ နႈတ္မေဆာ့မိေစနဲ႔ေပါ့ တင္ပါ့ဘုရားတပည့္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္းနားလည္သြားပါျပီ ကဲေကာင္းပါျပီ ဒါဆိုရင္လိုရာကိုသာ ဦးတည္ႀကေတာ့ ဘုန္းႀကီးလဲ တရားထိုင္ဖို႔အခ်ိန္နီးလာလို႔ ခြင့္ျပဳႀကဦး တင္ပါ့ဘုရား ဆရာေတာ္ဘုရား၏ ေမတၱာတရားမ်ားျဖင့္ ဖိုးသားနွင့္အတူ ညစဥ္တိုင္းလာေရာက္အိပ္စက္ခါ လိင္ဆက္ဆံေနသည့္ တေစၧမအား ဘုန္းႀကီးမွာ ေမတၲာတရားနွင့္ ပိုင္ရာဆိုင္ရာမ်ားဆီသို႔ အပ္နံွလိုက္ေစသည္။ အမွန္တကယ္ပင္လ်င္ ဖိုးသား၏ေျပာဆိုခြင့္ျပဳခဲ႔ျခင္းေႀကာင့္ ဝါးရံုေတာမွ တေစၧမဟာ ညစဥ္တိုင္းလာေရာက္ သားမယားသဖြယ္ လိင္ဆက္ဆံ၍ ျမဴတူးေနခဲ႔ေႀကာင္း သိရွိခဲ႔ရသည္။ ဖိုးသားနွင့္အတူ လာေရာက္အိပ္စက္ေနခဲ႔ေသာ ကြ်န္ုပ္ရွိေနသည္ေႀကာင့္ ထိုတေစၧမမွာ လိင္ဆက္ဆံရန္ အလို႔ငွာ မလြတ္လပ္ခဲ႔ေခ်။ ထို႔ေႀကာင့္ ဖိုးသား၏ခႏၶာကိုယ္အတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ပူးကပ္ေလခါ ကြ်န္ုပ္အား နွင္ထုတ္ေလခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။ ဘုန္းႀကီး၏ကုသေပးမႈ႕ျဖင့္ ဖိုးသားသည္လည္း စြဲလမ္းေနေသာ ရမၼက္စိတ္မ်ား ေမ့ေဖ်ာက္န္ုင္ခဲ႔ေခ်သည္။ ထိုေန႔ညမွစတင္ခါ ဖိုးသား၏ ထူးဆန္းစြာမက္ေနႀကျဖစ္ေသာ အမ်ိဳးသမီးတဦးနွင့္ လိင္ဆက္ဆံေနရသည့္ အိပ္မက္မ်ား ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ႔ရေလသည္။ **** ျဖစ္ရပ္ဆန္းႀကယ္ မွတ္ခ်က္။ ။ တေစၧမနွင့္လိင္ဆက္ဆံခဲ႔ဘူးေသာ ဘႀကီးေက်ာ္၏သားျဖစ္သူ ဖိုးသားမွာမူ ယေန႔ထက္တိုင္ ထိုအျဖစ္အပ်က္အား မေမ့နိုင္ေသးပဲ စကားဆက္မိသည့္အခ်ိန္တိုင္း ရယ္ေမာစြာနွင့္ ေျပာဆုိေနေလ့ရွိေသးသည္။ ။ စာေရးသူ-ထီးကေလး (ရင္နွင့္ရင္း၍ေရးသားသည္။)
Original from: http://hteekalayblog.blogspot.com/2016/04/blog-post_76.html
မူလစာေရးသူ -->>ထီးကေလး (ရင္ႏွင့္ရင္း၍ေရးသားသည္)
No comments:
Post a Comment