ေရႊေပါက္ကံမွာ ေမွာင္တဲ႔ည

ေရႊေပါက္ကံမွာ ေမွာင္တဲ႔ည(ဇာတ္လမ္းတို)စ/ဆုံး
ေရႊေပါကၠံဆယ့္ေျခာက္ေစ်းတြင္း
ထဆင္ထူးနဲ႔မအိေကာ္တို႔လင္မယားက အသက္ဆယ့္ငါးႏွစ္ကြာသည္။
ထဆင္ထူးကလူပ်ဳိဘဝထဲက မိန္းမေပြရႈပ္၏။
မအိေကာ္နဲ႔ရမွာ ေျချငိမ္သြား၍
မအိေကာ္ဟာ ထဆင္ထူးအတြက္ေတာ့
ခ်ည္တိုင္ပါပဲ။ေခြးျမီးေကာက္ကုိေျဖာင့္ေပးတဲ႔
က်ည္ေတာက္ဆိုလဲမမွားေပ။ထဆင္ထူးကလည္း
မအိေကာ္ကုိ
ေဒြးခ်ဳိးေလးတိုးစံနစ္နဲ႔ ခ်စ္တာေလ
ထဆင္ထူး39မအိေကာ္က 24မိမိအသက္ကုိ
တစ္ဝက္ခ်ဳိးယူထားသည္ျဖစ္၍မအိေကာ္
ဆိုးသမ်ွလည္စင္းကာအႏြံတာခံ၏။ငယ္သူမို႔
အျပစ္မတင္ အခ်စ္ျမင္၍အေလ်ာ့ေပးဆက္ဆံတယ္
ဒီလိုနဲ႔ ေနလာလိုက္တာ မအိေကာ္တြင္
ကုိယ္ဝန္ရလာခဲ႔၏။
တခုေသာ္တညတြင္ မအိေကာ္က
ခ်ဥ္ခ်င္တတ္၍ထဆင္ထူးအား ပူဆာ၏။
မအိေကာ္ေတာင္းဆိုသည့္က
တေစၦတစ္ေကာင္၏အသားစားလိုျခင္းျဖစ္သည္။
ထဆင္ထူး အထိပ္အလန္႔နဲ႔ မအိေကာ္ကုိ ျကည့္လိုက္တယ္

ဘာလဲ ရွင့္က ညိဳညင္းတာလား

မင္းဟာက မလြယ္ဘူးဟ ေနာက္တခုေျပာပါဟ

မရဘူး တေစၦအသားပဲစားမယ္ ယူေပး ခ်စ္ရင္ယူေပးရမယ္

မအိေကာ္က ဗူးဆို ဗရုံမသီး
တဇြတ္ဆိုး တေစာင္းကန္းသမားမို႔
တေစၦအသားမစားရလို။ကုိယ္ဝန္အရင့္အမာနဲ႔ ထင္ရာေလ်ွာက္လုပ္ရင္
ကုိယ့္က်ဳိးနဲရမယ္ကိန္းပဲ။ထဆင္ထူး အက်ပ္ရုိက္လာ၏
တေစၧသရဲကုိတသက္နဲ႔တကုိယ္မေတြ႕ဘူး
မျကုံဖူးေတာ့ဘယ္မွာရွာရမွန္းလဲမသိ။
ျကားသားျကားဖူးတယ္
အိေကာ္မလည္းခ်ဥ္ျခင္းတတ္စရာရွားေတာ့
ျကံျကံဖန္ဖန္မွစားခ်င္တယ္
ထိုအခ်ိန္ရပ္ကြက္ထဲက သရဲတေစၦမေျကာက္တဲ႔
ကုိေအးခ်မ္းကုိ ထဆင္ထူးသတိရသြား၏။
ကုိေအးခ်မ္းက လူရြတ္သမားေလ
ေတာ္ရုံေလာက္နဲ႔ တတ္မလာနဲ႔
သတၲိရွိပုံက စေကးျကမ္းတယ္
နယ္ေျမခံ သရဲတေစၦေတြကအစ
ကုိေအးခ်မ္းကုိ ဖူးဖူးမႈတ္ထားတာလို
သတင္းသဲ႔သဲ႔ျကားတယ္
သူကလည္း လူေကာင္းက ဖလံဆိုပင့္မယ္
အာဏာစက္က ေနရာစုံခရီးေပါက္ေအာင္ျဖန္႔က်ဲ႕၏။
ဟိတ္ဆို လူမေျပာနဲ႔ ပုရြတ္ဆိတ္ေတာင္
သူေရွ႕က ျဖတ္မရဲဘူး
သူလို လူထူးလူဆန္းဆီမွာ အကူအညီေတာင္းျပီ
တေစၦအသားကုိ ရယူဖို႔ထဆင္ထူး
စိတ္အားထက္သန္ေနတယ္
ဒါေျကာင့္မိန္းမျဖစ္သူကုိ နားခ်၍
ကုိေအးခ်မ္းဆီ ထြက္လာခဲ႔သည္။

ကုိေအးခ်မ္းျခံဝိုင္းက ဘီယာေတြဝိုင္းရံထားသည္။
မခ်မ္းသာေသာ္လည္း ေသာက္ႏူိင္စားႏူိင္ဖို႔မခဲရင္းေပ။
ဘီယာေသာက္ရာတြင္ စံမတူေအာင္ ေသာက္ႏူိင္၍
တစ္ရပ္ကြက္လုံးက အလွည့္က် ဘီယာတဗူးႏႈန္း
ေန႔စဥ္ ကိုေအးခ်မ္းခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳရတဲ႔ထိ
ေက်ာ္ေဇာ၏။အရင္တုံးက ခုံခုံမင္မင္
စြဲစြဲလန္းလန္းထိေတာ့ ကုိေအးခ်မ္းမေသာက္သဖူး
ရပ္ကြက္၏ပန္႔ပိုးကူညီမႈေျကာင့္ ကုိေအးခ်မ္း
ညဆို ဘီယာေတြနဲ႔ဇိမ့္ခံေနတယ္
နာမည္ေက်ာ္ လူေဇာ္မို႔
သူထံလည္း ေဗဒင္ေမးတဲ႔သူ
ေျခခ်င္းလိမ္ေန၏။ညဖက္ပဲ လူက်ဲတာမို႔
ထဆင္ထူး ညတြင္းျကီးထြက္လာတာေပါ့။

ကုိေအးခ်မ္း ဗ်ဳိ႕ကုိေအးခ်မ္း

ဘယ္သူလဲ

စကားလုံးကခပ္ေထြေထြႏွယ့္ကုိေအးခ်မ္းထူး၏

ကြ်န္ေတာ္ထဆင္ထူးပါ

နာမည္ေက်ာ္ေဗဒင္ဆရာအိမ္ဆိုေတာ့ ထဆင္ထူးနဲနဲရွိန္၏။
မဝင္မရဲမို႔အိမ္ေရွ႕ျပြန္ေပါက္မွ တြန္႔ဆုတ္တြန္႔ဆုတ္
ျဖစ္ေနသည္။

ထူးထူးလာေလကြ

အိမ္ထဲဝင္လိုက္ေတာ့ ကုိေအးခ်မ္း
ေကာ္ေဇာေပၚမိန္႔မိန္႔ျကီးထိုင္ေနသည္။

ဘာကိစၥ

ဒီလိုအကုိေရ က်ဳပ္မိန္းမတေစၧအသားစားခ်င္လို
ခ်ဥ္ခ်င္တတ္တယ္ဗ်ာ

ဗုေဒၶါ

ဟုတ္တယ္အကုိ အဲဒါအကုိဆီ ကူညီလာေတာင္းတာပဲ

ငါလဲေတာ္ျကာအိပ္ေတာ့မွာ မင္းပဲ တေစၦသြားဖမ္းေတာ့
ငါလမ္းညႊန္လိုက္မယ္

က်ဳပ္က တေစၧကုိ ျဖဴသလား မဲသလားမသိ
သြားလဲဘာမွျဖစ္လာမွမဟုတ္ တေစၧက ဘာလ႔ိုလဲ

တေစၧက ဖန္ဆင္းမႈကြ်မ္းတဲ႔
လူကုိလည္စားတတ္တယ္ မင္းသတိဝီရီယထားသြားပါ ေရေဝးတရုတ္ေကာင္းတုံသုႆန္က်ရင္ေခါစာပစ္ျပီ
တေစၦဖမ္းပါ သရဲနဲ႔တေစၦကမတူဘူး
ေသျပီးကစကုိ သရဲလိုေခၚတယ္
သရဲရင့္လာရင္တေစၦျဖစ္လာတဲ႔
တေစၦျကီးရင္သဘက္ပဲ

ကုိေအးခ်မ္း ေရေဝးမွျမန္မာသုသာန္လဲရွိတာပဲ ဘာျဖစ္လိုအဲမွာေခါစာမပစ္ခိုင္းတာလဲ

တို႔ျမန္မာေတြက ေသသြားရင္သုႆန္မသြားျကတာဘူး
တရုတ္ေတြက တနွစ္တခါေတာ့ ေသသြားတဲ႔သူတို႔ဘိုးဘြားေဆြမ်ဳိးညာတိအုတ္ဂူေပၚ
မုန္႔ပဲသေရစာနဲ႔သုႆန္လာကန္ေတာ့ျကေသးတယ္ ဒါေျကာင့္တရုတ္ေကာင္းတုံသုႆန္မွာ အစားအစာေပါလိုတရုတ္သရဲေတြဘယ္မွာမသြား
အဲဒီမွာတရုတ္သရဲတေစၦပုိမ်ားတယ္
ျမန္မာသရဲတေစၦေတြက ေကြ်းမယ္ေမြးမယ္လူမရွိေတာ့
အိမ္ျကုိအိမ္ျကား ေက်ာင္းျကုိေက်ာင္းျကား
လမ္းျကုိလမ္းျကား သစ္ပင္ျကုိသစ္ပင္ျကားမွာ စားရမယ္ေသာက္ရမယ္ဘဝမ်ဳိးမို႔ကုိယ္ဒူးကုိယ္ခြ်န္ျပီ ရွာေဖြစားေသာက္ေနရတာ
ေျခသလုံးအိမ္တိုင္ေတြမ်ားတယ္ ဒါေျကာင့္
ျမန္မာသုႆန္ မင္းေခါစာပစ္လဲ ေခြးစားရုံပဲ
အဖတ္တင္မယ္ သရဲတေစၧေတြ႕မွမဟုတ္
ဒါေျကာင့္မသြားခိုင္းတာ

ကုိေအးခ်မ္းကေရေရလည္လည္
ရွင္းျပေတာ့မွနာေဝတိမ္ေတာက္သမား
ထဆင္ထူးသေဘာေပါက္နားလည္းသြားသည္။

ဒါဆို ေခါစာပစ္ဖို႔အတြက္စီမံေပးဦးကုိေအးခ်မ္း

ကုိေအးခ်မ္းက သြက္သြက္လက္လက္ေခါစာလုပ္ေဆာင္လိုက္ပီ ထဆင္ထူးကုိေခါစာဗန္းေပး၍ တေစၦနဲ႔ေတြ႕ရင္မေျကာက္ရန္
သတိေပးေျပာျကားလိုက္တယ္
ထဆင္ထူး ကုိေအးခ်မ္းကုိ ဥာဏ္ပူေဇာ္ခေပးျပီ
ေခါစာဗန္းကုိယူ၍ဆယ့္ေျခာက္ေစ်းမွ
တဆင့္ဆယ္ခြန္ရပ္ကြက္ ,
ဆယ့္ခြန္ရပ္ကြက္မွေလ်ွာက္လာရင္း
ေရႊေပါကၠံစက္မႈဇုံျပြန္ေပါက္
ေရာက္လာေတာ့ ဗန္းကုိင္ျပီ ေျခတုံခ်တုံျဖစ္ေန၏။
ညကလည္း လကြယ္ည ေရႊေပါကၠံမီးကလည္း
ပ်က္အစဥ္ျပင္မဆုံးမို႔
အျမင္အားလုံးဟာ ေမွာက္ေမွာက္မဲမဲပဲ
အသင့္ပါလာတဲ႔ဖုန္းမီးေလးကုိအားျပဳရင္
စမ္းတဝါးဝါးေလ်ွာက္လာတုံး
တရုတ္ေကာင္းတုံသုႆန္အေရာက္
ရွဲ ရွဲ ဆိုေသာအသံကုိ ျကားလိုက္ရ၍ ဖုန္းမီးနဲ႔
ေတာင္ထိုးေျမွာက္ထိုး ပင္မယ့္
ဘယ္မွမေတြ႕ေပ။တရုတ္ေကာင္းတုံသုႆန္
အေရွ႕မွာေခါစာဗန္းခ်ျပီ
ထဆင္ထူး လာပါစာပါ ဟုႏႈတ္အံေခၚ၏။ထိုအခ်ိန္
ေျမျကြက္တစ္ေကာင္ ေခါစာဗန္းနားေရာက္လာပီ
ဗန္းထဲက အသားစေတြကုိ တစစဖဲ႔ေျခြကုိက္စားေနတဲ႔
ေျမျကြက္ျကီးကလည္းျကီးတာမွ
ေျကာင္ေတာင္ထြက္ေျပးရမယ့္အေျခအေနပဲ
မ်က္လုံးေတြကေျကာက္စရာေကာင္း၏။
ငတ္ပ်က္ေနလားေတာ့မသိ အစာကုိအငမ္းမရ
သြတ္ေနလိုက္လား ေဝသာလီျပည္ဘီလူးစီးတဲ႔အတိုင္းပဲ။
ထဆင္ထူးလဲဖုန္းမီးထိုး၍မွင္ေသေသနဲ႔ျကည့္ေနတုံး
ေျမျကြက္ျကီးစားလိုဝ၍အနီးနားရွိ
တြင္းတတြင္းသုိ႔ဝင္သြား၏။ထိုတြင္းနားသုိ႔
ထဆင္ထူးတခူးတကာျကည့္သည္။
တြင္းေပါက္သည္ ဝိုင္းစက္ညီညာကာ
ေခ်ာမြတ္ေနေသာေျကာင့္ ထဆင္ထူး
အံႁဘသြား၏။ဘယ္ျကြက္မွဒီေလာက္သပ္သပ္
ခတ္ခတ္မလုပ္။ျပီးစလြယ္ပဲ တြင္းတူးျကတာမ်ား၏။
အခုဟာက ေျပာင္ေခ်ာမြတ္ေသာေျကာင့္
ဇေဝဇဝါျဖစ္မိ၏။ထိုအခ်ိန္ ကုိေအးခ်မ္းေျပာတာကုိ
ထဆင္ထူးအမွတ္ရေလသည္။တေစၦက ဖန္ဆင္းကြ်မ္းတယ္
ဆိုတာကုိေပါ့။ဒါဆို ဒီျကြက္ဟာ တေစၧဖန္ဆင္းထားတာေပါ့
ပြတာပဲ ဟုစိတ္ထဲ ျကုံးဝါးကာ ေျမျကြက္ဝင္သြားတဲ႔တြင္းသုိ႔လက္နဲ႔ယက္ျပီ တူးေလးသည္။
ေဇာနဲ႔တူးေသာေျကာင့္ ျမန္ဆန္၏။ခဏေလးတင္
လက္တစ္ေတာင့္ေလာက္ေရာက္ေတာ့
ေခြ်းသီးေတြစုိလာသည္။တူးပါမ်ားေတာ့
တြင္းေပါက္ထဲမွ
အစြယ္ျပဴးျပဴးတေစၦတစ္ေကာင္ထြက္
လာေလမလားဒါမွမဟုတ္အာလာဒင္မီးခြက္ထဲကလို
ဘီလူးဝဝျကီးတေကာင္မ်ားထြက္ေပၚလာေလမလား
မျမင္ရေတာ့ သံသရာဝင္၍ အံကုိျကိတ္ျပီ
ထဆင္ထူးတူးေနပင္မယ့္ ေနာက္ဆုံးေျမျကြက္ျကီးသာ
ေတြ႕ရသည္။ ဒီတေစၧက ငမြဲပါဝါရတာလားမသိဘူး
ျကြက္ပဲအေကာင္ေျပာင္းလိုရထင္တယ္
မထူးပါဘူး အဓိက..တေစၦအသားျဖစ္ဖို႔အေရးျကီးတာပဲဟု
စိတ္ေတြးထင္ရင္း ေျမျကြက္ျကီးကုိလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔
ညွစ္သတ္လိုက္သည္။

ဒီမွာခင္ဗ်ာ ဘာလုပ္ေနတာလဲ

ေခၚသံေျကာင့္ေနာက္လွည့္ပီဖ်က္ခနဲ႔ထဆင္ထူး
ဖုန္းမီးနဲ႔ထိုးျကည့္လိုက္သည္။ျမင္ရတဲ႔ပုဂၢိဳလ္မွာ
မ်က္နွာမွအစင္းေျကာင္းျကီးရွိသည္။
ထိုအစင္းေျကာင္းျကားမွေသြးေတြကလဲ
ေရတံခါးဖြင့္ခ်သလို ဒလေဟာ စီးေနသည္။သားရည္မွာလည္း
မီးသၿဂၤိဳဟ္စက္ထဲက ထြက္လာသည့္အတိုင္း
ညိဳညစ္မည္းတူးစြာရွိသည္။အူေတြလဲ
အျပြတ္လိုက္ ဗိုက္ေဖာက္ထြက္ေနျပီ။
လက္သည္းေတြကလဲ အဆမတန္ရွည္လ်ားသည့္ကုိ
ထဆင္ထူးေတြ႕ရသည္။ေတြ႕ရသည့္ျမင္ကြင္းထဲ
ကုိေအးခ်မ္းမွာလိုက္တယ္စကားကုိ
အမွတ္မထင္ထဆင္ထူးသတိရသြားသည္
တေစၧေတြ႕ရင္မေျကာက္ရဘူးဆိုတာကုိ႔
သတိျပဳမိ္၍

က်ဳပ္ကုိ ေမးရေအာင္ ခင္ဗ်ားကဘယ္သူလဲ

ငါက ဒီသုႆန္မွေနတဲ႔ တေစၦတစ္ေကာင္ပဲ

မယုံပါဘူး တေစၦက
အေကာင္ေျပာင္းတဲ့က်ဳပ္ျကားဖူးတဲ႔
ခင္ဗ်ာလာမရႊီးနွယ့္

မင္းမယုံရင္ ငါျပမယ္

ထိုတေစၧကတဂၤဏတြင္း ပုဇြန္လုံးသဏၭာန္ေျပာင္းလဲသြားသည္။
ထဆင္ထူးလည္း အလစ္အငုိက္ပဲ
ထိုတေစၧပုဇြန္လုံးကုိ ဖေနာင့္နဲ႔တူေခ်ဖို႔လုပ္သည္။
သတိေကာင္းေသာတေစၦက ထပ္မွန္၍
ေျမျကြက္ျကီးသဏၭာန္ဟန္ျပဳျပန္သည္။
ဒီတစ္ခ်ီေတာ့ထဆင္ထူးေျမျကြက္တေစၧကုိ
အလြတ္မေပးပဲ
ေျခဖေနာင့္နဲ႔အသာကုန္သမလိုက္သည္။
ထိုေနာက္ ထဆင္ထူးေျမျကြက္နွစ္ေကာင္ကုိကုိင္ျပီ
မအိေကာ္အတြက္ အိမ္ျပန္မ်က္နွာပန္းလွခဲ႔သည္။
ျပီပါျပီ႔

 — အမိူက္ ကေလး တို့ႏွင့္အတူ