★ ★ ဖုတ္ဘု၇င္၀င္ပူးခံ၇သူ★ ★ [ျဖစ္၇ပ္မွန္]
❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀
[စာဖတ္ပ၇ိတ္သတ္ တေယာက္ ေ၇းၿပီးေပးပို႔လာတ့ဲ ဇတ္လမ္းတပုတ္ပါ]
1965ေလာက္က ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ျဖစ္ရပ္မွန္ပါ
က်မအေမနဲ႕အဖြားကိုယ္ေတြ႕ပါ
သူတို႔ကေရႊတိဂံုဘုရား
ေတာင္ဘက္မွာေနၾကပါတယ္ ဆိုင္ခန္း၂ခန္း
နဲ႔ေစ်းေ၇ာင္းၾကပါတယ္။
ဇ၇ပ္ႀကီးတစ္ေဆာင္လည္းပိုင္ပါတယ္...။
အဲတုန္းက က်မေမေမအသက္11 ႏွစ္ေလာက္ပဲရွိပါေသးတယ္..။
ေမေမနာမည္က ေဒၚခင္ခင္ ပါ
အဖြားမဆံုးခင္ကခဏခဏေျပာျပဖူးပါတယ္
ေမေမကငယ္ငယ္ထဲကေယာက္က်ားေလးေတြနဲ႕ေပါင္းတယ္ ေကာ္လီ႐ိုုက္တယ္ သစ္ပင္ေပၚတက္တယ္ အဲဒါကိုသေဘာက်တယ္ေလ လႊတ္လႊတ္လပ္လပ္နဲ႕ေပါ့....။
မိန္းမေတြနဲ႕မေပါင္းဘူးမိန္းမေတြက
စကားရႈပ္တယ္ အတင္းေျပာတယ္ ပဲမ်ားတယ္ အဲဒါေၾကာင့္တဲ့
တေန႔ ေမေမ သူေယာက္က်ားေလး
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ေကာ္လီ႐ိုက္ေနတုန္း
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က
"မိခင္ ဟိုမွာနင့္အဖိုးေလးတဲ့
ေမေမကဟဲ့ မေနာက္နဲ႕ မသာ ငါ့အဖိုးေလးကေနမေကာင္းလို႔ အိမ္ယာထဲမွာဟဲ့ '
သူငယ္ခ်င္းက နင္မေနာက္မွာလွည့္ၾကည့္တဲ့ အဲေတာ့ အေမကလွည့္ၾကည့္ပါတယ္ သူနဲ႕မနီးမေဝးမွာ လာေနတယ္ သူေသခ်ာၾကည့္ေတာ့ သူ႔အဖိုးေလးနဲ႕တေတရာတည္းတူေနတဲ့ လူႀကီးတေယာက္လာေနတယ္ အဲဒါနဲ႕ေမေမကေျပးသြားပီး ...
"အဖိုးေလးေနေကာင္းသြားၿပီလာ
သမီးကိုမုန္႔ဖိုးေပး"
ဆိုပီး သြားခြ်ဲတာေပါ့
ေမေမအဖိုးေလးက ေမေမ့ကိုအရမ္းခ်စ္တာ အဖိုးေလးလို႔ေခၚတာကေတာ့ ေမေမ့ေဖေဖရဲ႕ အကိုႀကီးမို႔ပါ သူတို႔လင္မယားကသားသမီးမထြန္းကေတာ့ ေမေမကိုပဲခ်စ္ၾကရွာတာေပါ့
အဲဒါနဲ႕ေမေမအဲလိုေျပာၿပီးသူအဖိုးဆီမုန္႔ဖိုးေတာင္းေတာ့ သူအဖိုးေလးကေနၿပီး
"ဟဲ့ ကေလးမ ငါနင့္အဖိုးမဟုတ္ဘူး
နင့္အဖိုးကအိမ္မွာ ဟဲ့ "
ဆိုၿပီးထြန္းထုတ္ပီးထြက္သြားတယ္တဲ့
ေမေမလဲထူးးဆန္းလို႔ေၾကာင္သြားတယ္
သူအဖိုးေလးကသူ႔ကိုေလသံမာမာနဲ႕ေတာင္အဲလိုေျပာဖူးတာမဟုတ္ဘူးေလ
အဲဒါေျကာင့္သူဝမ္းလဲနည္းတယ္
"ဟြန္းသိမယ္ အဖြားေလးနဲ႕တိုင္မယ္"
လို႔ကေလးပီပီ ၀မ္းပန္းတနည္းေတြးလိုက္တယ္...။
အေနာက္တိုင္းအက်ႌကိုအက်အန
ဝတ္ၿပီးထြက္သြားတဲ့ သူ႔အဖိုးေလးကိုသူကက်ိန္းဝါးတာေပါ့ သူျပန္စဥ္းစားတယ္ သူ႔အဖိုးေလးက အဲလိုအက်ႌမရွိပါဘူးဝတ္ဖူးတာ သူတခါမွမေတြ႕ဖူးပါဘူးးေနာက္လက္ထဲက စီးကရက္ သူအဖိုးေလးမေသာက္တတ္ပါဘူး ေနာက္ဆရာဝန္ေတြကိုင္တဲ့ အိတ္ျဖစ္ေနျပန္တယ္။
က်ြန္ေမေမလည္းစဥ္းစားရင္
စိတ္ရႈပ္လာတယ္
အဲဒါနဲ႕သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကိုမေဆာ့ေတာ့ဘူး အိမ္ျပန္ေတာ့မယ္ဆိုၿပီးအိမ္ျပန္လာခ့ဲေတာ့သည္။
ေမေမေဆာ့ေနတဲ့အခ်ိန္က ၅:၀၀ေက်ာ္ေက်ာ္ ေဆာင္းတြင္းဆိုေတာ့ ေမွာင္တာျမန္တယ္ေလ
အဲဒါနဲ႕အိမ္ျပန္တာေပါ့ အိမ္ေရာက္ေတာ့ သူအဖိုးေနတဲ့ အိပ္ယာထဲကိုသူသြားဝင္ၾကည့္တယ္ ရွိမရွိေပါ့ ေစာနသူ႔အဖိုးနဲ႕တူတဲ့ လူႀကီးက သူအဖိုးအိမ္မွာလို႔ ေျပာခဲ့၍ျဖစ္သည္။
ဝင္ၾကည့္ေတာ့ သူ႔အဖိုးကအိမ္ယာထဲမွာ လွဲေလ်ာင္းေနတယ္ေလ အေဝးကေနျမင္ရတာ
က်ြန္မအေမအံ့ၾသသြားတယ္
သူအဖိုးကၿပီးခဲ့တဲ့ ၆လေလာက္က ေလျဖတ္ပီးအိမ္ယာထဲလဲေနတာ သူသိတယ္ေလ
အဲဒါနဲ႕သူေတြးေနတုန္း သူ႔အဖိုးေလးကိုယ္ထဲကို အ႐ိုးစုႀကီးဝင္သြားတာ သူေတြ႕လိုက္ရသည္။
သူေၾကာက္ပီးးေအာ္ေျပးတာေပါ့
သူ႔အေမဆီသြားေျပာတာေပါ့(သူ႔အေမက်မအဖြားေပါ့)
"အေမအေမ ဟိုေလ... ဟိုေလ.."
ထစ္ထစ္ေငါ့ေငါ့ေျပာေနတာကိုစိတ္မရွည္တဲ့အဖြားက ေခါင္းေခါက္လိုက္တယ္ ..
" ဘာလဲဟဲ့ျမန္ျမန္ေျပာ "
အဲေတာ့မွ ေမေမက အဖိုးေလးကိုယ္ထဲ အ႐ိုးစုဝင္သြားေၾကာင္းအားေျပာျပလိုက္သည္။
အဖြားကမယံုဘူး
"ေပါက္ကရေတြလာၿပီးမေျပာနဲ႕
စိတ္ကူးမယဥ္ေနနဲ႕..
ဓာတ္ရွင္ေတြၾကည့္ၿပီးေလွ်ာက္ေျပာမေနနဲ႕ေဟ့..."
အဲလိုနဲ႕သူအေဖကိုလဲေျပာျပတာေပါ့
(သူအေဖက်မအဖိုးေပါ့) သူ႔အေဖကလဲ မယံုဘူးအဲဒါနဲ႕ေနာက္ဆံုးသူအဖြားေလးကိုေျပာျပတာေပါ့ မယံုျပန္ဘူးအဲလိုနဲ႕သူလဲေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ရွိကာ ကေလးသဘာဝအေဆာ့ပဲမက္ေနမိသည္။
ထိုအေၾကာင္းအ၇ာမ်ားအား သတိပင္မ၇ေတာ့ေခ်...။
တေန႔သူ႔အဖိုးေလးနားသူနီးနီးကပ္ကပ္ေနတဲ့ေန႔ေပါ့ သူ႔အဖိုးကႏွိပ္ခိုင္းပါေရာ
သူကအဖိုးကလူျမင္တိုင္းႏွိပ္ခိုင္းတယ္
သူမိန္းမဆိုဝတုတ္ႀကီးကေနသိသိသာသာပိန္က်သြားတယ္ လူေတြအထင္ေတာ့ ဪသူေယာက္က်ားျပဳစုရလို႔ထင္ေနၾကတာေပါ့..။
သူေယာက္က်ားက
ညေနဘက္ဆိုဘာမွမစားဘူးၿငီးထြားေနတာပဲ ဟိုကိုက္တယ္ ဒီေညာင္းတယ္နဲ႕
ေမေမကေျခေထာက္ႏွိပ္ေပးရင္းနဲ႕သူ႔အဖိုးဘယ္ဘက္ေျခမၾကားထဲက ပုရြက္ဆိတ္အေကာင္ႀကီးႀကီး ခါခ်ဥ္လို႔အေကာင္ႀကီး၂ေကာင္ထြက္လာလို႔ ႐ိုက္သတ္လိုက္တယ္ ....
အဲအေကာင္ႀကီးေတြကိုက္ရင္ေသမေလာက္နာတယ္ေလ
႐ိုက္သတ္ပီးေတာ့ ခဏေနေတာ့လဲ ထပ္ထြက္လာျပန္တယ္ေလ ေမေမ မသကၤာလို႔ေျခမ
ၾကားထဲၿဖဲၾကည့္ေတာ့ အေပါက္ေလးတေပါက္ေတြ႕ရတယ္ ....
အဲထဲမွာျပဴထစ္ျပဴထစ္နဲ႕ အေကာင္ေတြအဲဒါနဲ႕သူအဖိုးေလးေျပာမလို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အိပ္ေနတာ ေတြ႕ေတာ့မေျပာပဲ ဒုတ္ေခ်ာင္းေလးနဲ႔ကေလာ္ထုတ္တာအမ်ားႀကီးထြက္လာတယ္ အဲဒုတ္ေခ်ာင္းနဲ႕ကေလာ္ရင္းကေလာ္ရင္းနဲ႕ေျခဖမိုးထိေရာက္သြားတယ္
ေျခဖမိုးထိေရာက္ေနတာေတာင္
သူ႔အဖိုးကနာမွန္းမသိဘူး မေအာ္ဘူးသူလဲထူးဆန္းေနတယ္ ....
ကေလးသဘာဝအဆန္းအသစ္ဆိုလုပ္ခ်င္တာေလ အဲလိုကုန္ေအာင္ထုတ္ပီးတဲ့အခါ အပုတ္နံ႔ရတယ္ေလ နံေဟာင္ေနတာပဲ
သူလဲဘယ္နားႂကြက္ေသေနလဲမသိဘူးလို႔ေတြးေနမိတာေပါ့....
အဲအခ်ိန္မွာပဲ
အျပင္သြားေဆာ့ဖို႔ သူငယ္ခ်င္းကလာေခၚတာေၾကာင့္ လိုက္သြားတယ္...
အဲကိစၥေမ့သြားတာေပါ့
အဲတုန္းကႏွိပ္ေပးၿပီးရင္ တကိုယ္လံုးခ်ိနဲ႔ေနတာ မႏွိပ္ေပးခ်င္ဘူးေလ
ေနာက္အဖိုးကအရင္ကလိုခ်ိဳခ်ိဳသာသာမခိုင္းဘူး
အဖိုးမ်က္လံုးေတြက ခက္ထန္ေနတာ
အဖိုးကညဘက္ဆို ဆိုင္ထဲေခၚၿပီးအိပ္တယ္
ညေနဆိုရင္ဇရပ္ထဲမွာေပါ့ ညဘက္က်ေတာ့ ဇရပ္ကေမွာင္တယ္ေလ မီးမရွိေတာ့
တေန႔က်မအဖြား အမဲသားခ်က္တယ္
ဟင္းခ်က္ေတာ့ ဇရပ္ထဲမွာပဲခ်က္ၾကတယ္
အဲေန႔အမဲသားဝယ္လာတဲ့ေန႔က အမဲသားထုပ္ေတာင္ ေအာက္မခ်ရေသးဘူး
ေမေမအဖိုးေလးကေနၿပီး
"တင္ေငြ
နင္အမဲသားဝယ္လာတာလား....
တဲ့ေမးတယ္ အဲဒါအဖြားမွအ့ံျအစြာျဖင့္ ....
"အကိုႀကီးကဘယ္လိုလုပ္သိလဲ"
အဖိုးႀကီးက ဟဲဟဲနဲ႕ရီၿပီး
ငါမိန္းမေျပာတာေပါ့ဟဲ့လို႔ျပန္ေျပာတယ္...
အဲမွာအဖြားကစဥ္းစားတာေပါ့
ငါေစ်းသြားတာ အမ ေတာင္မသိပါဘူး
ထားလိုက္ပါေတာ့ ဆိုၿပီး အမဲသားေတြေရေဆးေနတုန္း ...
အဖိုးႀကီးမွ
"တင္ေငြ အမဲသားငါ့လဲေကြ်းအံုး"
."ေကြၽးမွာေပါ့ အကိုႀကီးရဲ႕
မက်က္ေသးဘူးေလ "
"မက်က္လဲရတယ္ ငါစားတတ္တယ္"
" ဟမ္ ဘာရယ္ အကိုႀကီးအမဲသားအစိမ္းစားမယ္ဟုတ္လား"
"ဟာ ဟုတ္ပါဘူးငါကစတာပါဟ"
အဲညတေခါင္ေက်ာ္ေပါ့ အိုးခြက္သံၾကားရတယ္
အဖြားလဲ ေအာ္ ေၾကာင္၀င္တယ္
ထင္ၿပီးထမၾကည့္ျဖစ္ေပ..။
မနက္ေရာက္ျပန္ေႏြးမယ္ အိုးယူေတာ့
ဘာမွမရွိပဲအိုးကေဆးထားတဲ့အတိုင္းေျပာင္ေနတာပဲေတြ႔၇သည္။
အမဲသားတပိႆာေက်ာ္ေက်ာ္ေျပာင္ပီေလ.....
အဖြားစဥ္းစားတယ္ ေခြးစားတာလားေၾကာင္စားတာလားေပါ့.....
ဟိုအဖိုးႀကီးးၾကည့္ေတာ့ သူမဟုတ္သလို အိမ္ယာထဲမွိန္းေနလ်က္႐ွိေနသည္။
အဖြားအေျဖရွာမရေတာ့ သူ႔ေယာက္က်ားေမးတာေပါ့
"အကိုရွင္ညကအမဲသားဟင္းေတြ
ယူစားေသးလား"
"ဟာမင္းနဲ႔ငါအတူအိပ္ေနတာေလကြာ
ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
" မေန႔ညေနကက်မဒီမနက္စားဖို႔ အမဲသားတပိႆာေက်ာ္ေက်ာ္ဝယ္လာတယ္
မေန႔ကခ်က္တာမႏူးေသးတာနဲ႕
အိုးလိုက္ ေၾကာင္အိမ္ဘီဒိုထဲထည့္ထားတာ ဒီမနက္ျပန္ေႏြးဖို႔ၾကည့္ေတာ့ ဘာမွမရွိဘူးေလ"
"ေခြးစားတာေနမွာေပါ့ကြာ"
အဖိုးကေျပာေတာ့ အဖြားက"
ေခြးကေၾကာင္အိမ္မွမဖြင့္တတ္တာ ေၾကာင္အိမ္ဖြင့္တတ္တယ္ထားအိုးအဖံုးမွမဖြင့္တတ္တာေလရွင့္"
"ေအးဟုတ္သားပဲအမဲသားေတြ
ဘယ္ေ၇ာက္ကုန္တာလဲ ဘယ္သူစားတာလဲ"
အဖိုးကေယာက္က်ားပီပီျပႆနာမလိုလားေတာ့တာေၾကာင့္..
." ထားးလိုက္ပါကြာ ဒီညေနစားစရာမရွိလဲ
ဟင္းဝယ္စားတာေပါ့"
အဖြားကဟိုအဖိုးႀကီးကိုမသကၤာဘူး
သူသမီးေျပာျပဖူးတာေတြအားလံုး
စုေပါင္းျခံဳေတြးၾကည့္ေတာ့ အဖြားစိတ္ထဲမတင္မက်ျဖစ္ေနမိသည္။
အဲဒါနဲ႕သူေစာင့္ၾကည့္ေနတာေပါ့
တေန႔သူအဲအဖိုးႀကီးကို စမ္းသပ္တဲ့အေနနဲ႕အမဲသားထပ္ခ်က္ျပန္ေရာ
အသားဟင္းခ်က္တဲ့ေန႔ဆို အဲအဖိုးႀကီးမ်က္ႏွာက ျပံဳးေနတာေတြ႕ရတတ္သည္။
အသီးအရြက္ဆို အလိုမက်ဟန္ျဖင့္
အလိုလိုစိတ္တိုေနကာ သူ႔မိန္းမကိုျပႆာနာရွာတတ္သည္။
အဲေန႔အဖြားအမဲသားမက်က္တက်က္
ခ်က္ၿပီးခါတိုင္းလို ေၾကာင္အိမ္ထဲထည့္တာေပါ့
ညတေခါင္ေက်ာ္ သူ႔ကိုေစာင့္ၾကည့္ခိ်န္
ဟိုဘက္ဆိုင္နဲ႕ဒီဘက္ဆိုင္မို႔
၁နာရီေက်ာ္ေလာက္ ကုန္းကုန္းနဲ႔ထလာတဲ့
အရိပ္ျမင္ေတာ့ ျခင္ေထာင္ထဲကေနေခ်ာင္းေနမိၾကသည္။
အဖြားတေယာက္တည္းေခ်ာင္းေနျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
အဖိုးႀကီးေျဖးေျဖးျခင္းေလးဘက္ေထာက္သြားၿပီး
ေၾကာင္အိမ္ကိုဖြင့္ အိုးဖုံးကိုအသာေလး
လွန္ၿပီးလက္ႀကီးနဲ႕အားရပါရႏိူက္ကာအမဲသားမ်ားအား
ယူစားေနသည္မွာ
ေၾကာက္စရာႀကီးပင္ျဖစ္သည္။
အိုးတအုိုးလုံး
အကုန္စားလိုက္ျပီးေတာ့မွ ေက်နပ္တဲမ်က္ႏွာနဲ႕သူလက္ေတြကိုလွ်ာနဲ႕လွ်က္ေနတာ ျမင္ေတြ႔ေန၇သည္မွာ လန္႔မေအာ္မိေစ၇န္ မနည္းပင္
ထိန္းလိုက္၇သည္။
အဲဒါနဲ႕အဖြားသိလိုက္ပီေလ
'ဖုတ္'ဝင္ေနၿပီဆိုတာကိုေပါ့
အဲဒါနဲ႕အဖြားယံုၾကည္အားကိုးရတဲ့ ဆရာေတာ္တပါးဆီသြားတာေပါ့(ဘိုးေပါက္ဆိန္)ရဲ႕တပည့္ဆရာေတာ္တပါးပင္ျဖစ္သည္။
အဲဆရာေတာ္က အာရံုခံၿပီးၾကည့္ေတာ့
"ဒကာမႀကီး ရဲ႕ အမ်ိဳးဟာ
ဆံုးတာၾကာေပါ့ကြယ္
အခုဝင္ေနတာ ဖုတ္ ဘုရင္တဲ့
လြယ္လြယ္နဲ႕ထုတ္မရဘူး
မထုတ္လို႔လဲမရဘူး ၾကာလာရင္လူေတြကိုဒုကၡေပးလိမ့္မယ္..."
"ဆရာေတာ္ရယ္ ကူညီပါ
တပည့္ေတာ္မတို႔ေတာ့ ဒုကၡ ပါပဲ"
အဖြားမွ
ငိုယိုၿပီးအကူညီေတာင္းပါေတာ့သည္။
"အိမ္းဒီလိုလုပ္ၾကည့္ကြယ့္....
ဒါေပမယ့္ လြယ္လြယ္ေတာ့
ရလိမ့္မယ္မထင္ဘူး
ဘုရားမွာသူမ်ားယၾတာေခ်တဲ့
ထီး၇ဆင့္ကိုရွာရမယ္
ကိုယ့္ဟာ့ကိုယ္ဝယ္ၿပီးလုပ္လို႔မရဘူး
သူမ်ားယသူမ်ားယၾတာေခ်ထား
တာမွရမယ္
ၿပီးရင္ညသေခါင္ေက်ာ္မွာ
သူ႔ေခါင္းေပၚကေနေဆာင္းေပးရမယ္"
လို႔အမိန္႔႐ွိလိုက္ေလသည္။
အဲကိစၥကိုအဖြားကေနၿပီး လင္ညီအမျဖစ္တဲ့ အမကိုေျပာျပတာေပါ့ အဲဒါကိုအမက မယုံၾကည္ႏိုင္စြာ ၇န္ေတြ႔စကားေျပာပါေတာ့သည္။
"
မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုၿပီး ဒါလုံး၀မျဖစ္ႏိုင္ဘူး
ညည္းသက္သက္ ေလ်ာက္ေျပာမေနနဲ႔"
အဖြားကိုရန္ေတြ႕တယ္
အဲဒါနဲ႕အဖြားက
"အမႀကီးမယံုရင္ က်မလက္ေတြ႕ျပမယ္
အမႀကီးမေၾကာက္နဲ႕ေနာ္.."
" ေအးေကာင္းၿပီ ငါ့မ်က္ေစ့နဲ႕ေတြ႕မွ
ယံုႏိုင္မယ္"
အဲလိုနဲ႕အဖြားအၾကံကို သူ႔အမႀကီးကိုေျပာျပလိုက္သည္။
" က်မဒီညအမဲသားထပ္ခ်က္မယ္
ညတေခါင္ေက်ာ္ၾကရင္
အမႀကီးမအိပ္ပဲ
အမေယာက္က်ားကိုေခ်ာင္းၾကည့္ေနေပါ့
အမလဲသိတဲ့အတိုင္းအခုတေလာ
ခဏခဏအသားဟင္းေတြ
ေပ်ာက္ေနတဲ့ကိစၥကိုေပါ့"
"အမေလးေအ
ေခြးစားတာျဖစ္မွာေပါ့
ေအ"
"ထားပါေလ အမႀကီးယံုေအာင္က်မ
လုပ္ျပပါ့မယ္ "
အဲဒါနဲ႕အဖြားေစ်းမွာ အမဲသားသြားဝယ္လိုက္သည္။
အဲလိုပဲေၾကာင္အိမ္ထဲထည့္ထားတာေပါ့
ညတေခါင္ေက်ာ္ ေရာက္ေတာ့ အဲအဖိုးႀကီးထလာၿပီး ေၾကာင္အိမ္ထဲက ဟင္းေတြစားေနတယ္ အဲမွာ သူ႔မိန္းမကအိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္
ၿပီးၾကည့္ေနတာကိုသူမသိဘူး
သူ႔မိန္းမလဲ မ်က္စိနဲ႕တပ္အပ္ျမင္ေတာ့
ေၾကာက္ေနတာ ဒူးေတာင္တုန္တယ္ အဲဒါနဲ႔ေခ်ာင္းဆိုးသံေပးၿပီးထေတာ့
အဲအဖိုးႀကီးက ဘုန္းကနဲနဲ႔ အဲေနရာမွာပစ္လဲလိုက္သည္။
...မိန္းမေ၇ ငါ့ကိုခနတြဲထူေပးပါကြာ"
သနားစရာေကာင္းတဲ့ အသံနဲ႕သူမိန္းမကိုတြဲထူခိုင္းလိုက္သည္။
သူ႔မိန္းမကေမးတာေပါ့
"ရွင္ဒီကိုဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ
ဘာလုပ္ေနတာလဲ.."
လက္မွာလဲဟင္းေတြေပက်ံလို႔."
အဖိုးျကီးကမ်က္ႏွာငယ္ေလးျဖင့္....
"မိန္းမရယ္ ငါဗိုက္ဆာလႊန္း
လို႔ အစာထစားတာပါ
မင္းအိပ္ေနေတာ့ ႏိုးရမွာ
ငါမႏိုးရက္လို႔ပါကြာ"
ဆိုၿပီးခြ်ဲႏြဲ႕အသံနဲ႔သူမိန္းမကိုေျပာလိုက္သည္။
အဲဒါနဲ႕အဲဖြားႀကီးလဲ မယံုတဝက္ ယံုတဝက္ေပါ့ သူတို႔ေတြေျပာေနဆိုေနတာကို က်မအဖြားကအကုန္ျမင္ရတယ္ေလ
ေနာက္ေန႔မနက္ၾကေတာ့ သူအမႀကီးကိုေျပာလိုက္သည္။
"အမႀကီးယံုၿပီလား"
ယံုပါၿပီေအ က်ဳပ္ျဖင့္ေၾကာက္လိုက္တာေပါ့
ေလျဖတ္ေနတဲ့ၿပီးးမထႏိုင္တဲ့လူတေယာက္ဟာ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးထထိုင္ႏိုင္တာလဲေပါ့အဲမွာပဲက်မအဖြားက ဆရာေတာ္ၫႊန္ၾကားတာေတြေျပာျပတာေပါ့
သူတို႔အားလံုးေန႔တိုင္း ဘုရားေပၚတက္ၿပီးထီး၇ဆင့္ကိုလိုက္ရွာတာေပါ့
မေတြ႕ဘူးေလ အဲၾကားထဲမွာ က်မ
အဖြားၾကားဖူးနားဝ ဖဲ
ေခါင္းအံုးေအာက္ထဲထည့္ၾကည့္တယ္
အဲအဖိုးႀကီးက
ဟြန္႔
ခနဲမ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္သည္။
ကပ္ေၾကးထည့္ၾကည့္တယ္ မရဘူးေလ
သူ႔မိန္းမကေတာ့ ဟန္မပ်က္ပဲေနလိုက္သည္။
အဲလိုနဲ႕၂ပတ္အၾကာ ညေနခင္းဘက္ႀကီးေပါ့ က်မအဖိုးရွာေတြ႕ပါၿပီ
စကၠဴနဲ႕လုပ္ထားတဲ့ထီး၇ဆင့္ကိုေပါ့ အဲကဘုရားအေစာင့္
ေတြစြန္႔ပစ္တဲ့အထိေစာင့္ၾကည့္ပီးယူလာခ့ဲေတာ့သည္။
အဲအခ်ိန္မွာ ဟိုအဖိုးႀကီးက
လူေတြမရွိတုန္းအခ်ိန္မွာ က်မအဖြားကို
ခနဲ႔စကားစေျပာပါတယ္
" မတင္ေငြ ညည္းကဆရာေကာင္းေတြ႕လာၿပီထင္ၿပီး ငါ့ကိုလာလုပ္တာေပါ့ေလ
ဟုတ္လား...ဟား...ဟား...ဟား
နင့္ ဖဲခ်ပ္ ကပ္ေၾကးးေလာက္ေတာ့
ငါကမမႈဘူး
နင္တေန႔ငါအေၾကာင္းသိမယ္"
ဆိုၿပီးခ်ိန္းေျခာက္တယ္
ဟား...ဟား...ဟား...
ဆိုၿပီးးအာေခါင္အသံႀကီးနဲ႕ရီတယ္
အဖြားလဲၾကက္သီးေတြထၿပီး သူအနီးနားကေနမေျပးရံုတမယ္ထြက္လာခဲ့တယ္
အဲအခ်ိန္က်မအဖိုးျပန္လာတာနဲ႔ၾကံဳတယ္....
"မိန္းမဒီမွာၾကည့္စမ္း"
ဆိုၿပီးသူရလာတဲ့ ထီးအျဖဴကိုအဖြားကိုျပတယ္
အဖြားလဲဝမ္းသာအားရၿပီးးငိုမဲ့မဲ့နဲ႕အဖိုးကိုျပန္ေျပာျပတယ္
ေစာန အဖိုးအကိုသူ႔ကိုခ်ိန္းေျခာက္တာကိုေပါ့
အဲညမွာပဲ ဟိုအဖြားႀကီးကို ဟိုအဖိုးႀကီးးနဲ႕အတူမအိပ္ခိုင္းဘူးးေပါ့
အဲညပဲလုပ္ငန္းစပါေတာ့တယ္
ညတေခါင္ေက်ာ္ လူေတြအိပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ေပါ့
က်မအဖိုးကေနၿပီး အဲယူလာတဲ့ထီးကို သူ႔အကိုႀကီးအိပ္တဲ့ေခါင္းေပၚမွာေဆာင္းေပး
တာေပါ့ အဲအခ်ိန္မွာ သူ႔မကိုက ေသာင္းက်န္းပါေလေရာ
"ေဟ့ငါ့ေခါင္းေပၚဘာတင္ထားတာလဲ
ပူတယ္ ဖယ္ေပး..ခုဖယ္ေပးစမ္း..."
ေအာ္ဟစ္ေနတာေပါ့...
အစပိုင္းေတာ့ သူကေအာ္ဟစ္ေနတာေပါ့
ေနာက္ပိုင္းၾကေတာ့
သူမိန္းမကိုေခ်ာ့ေမာ့ၿပီးဖယ္ခိုင္းတယ္...
သူမိန္းမကမ်က္ရည္နဲ႕မ်က္ခြက္ေပါ့
သြားဖယ္ေပးမယ္ တကဲကဲလုပ္ေနတယ္
ဝိုင္းဆြဲထားရတယ္...
အဲလိုသူေအာ္ဟစ္ေနတာ
တျခားလူေတြၾကားၿပီးးလာၾကည့္တာ
အမ်ားႀကီးပဲ
သူလဲဝမ္းေခါင္းသံႀကီးနဲ႕ေအာ္တယ္
အဲလိုနဲ႕တညလံုးလူေတြတေျဖးေျဖးနဲ႕သူ႔ဆိုင္သူျပန္အိပ္ၾကတယ္
က်မအဖြားတို႔လဲ ပင္ပန္းလို႔ တေမွးေမွးေနခ်ိန္ လူတေယာက္ျခင္ေထာင္စဆြဲၿပီး....
"ထထ ဒီလူနာကိုေဆးရံုပို႔"
ဆိုၿပီးထြက္သြားတယ္
အဖြားလဲ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႕ထၾကည့္ေတာ့
အေနာက္တိုင္းအက်ႌနဲ႕လူတေယာက္ေနာက္ေက်ာကိုေတြ႕ရတယ္
အဖြားကမန္းကတန္းထၿပီးထြက္ၾကည့္ေတာ့ မရွိေတာ့ဘူးသူသြားတဲ့လမ္းက
ခ်ိဳးစရာလမ္းၾကားမရွိပဲ မေတြ႕ေတာ့တာ
စီးကရက္အနံ႕ပဲရတယ္
အဖြားဆိုင္ျပန္ေရာက္ေတာ့.
ဟိုအဖြားႀကီးေအာ္ငိုေနတာ ေတြ႕ရတယ္
အပုတ္နံ႔ဟာ နံေဟာင္ေနတာပဲေပါ့
အဲဒါနဲ႕ေဆးရံုအေၾကာင္းၾကားၿပီး လူေသကိုေဆးရံုပိုၿပီး အသုဘ ခ်ရလိုက္၇ေတာ့သည္။
[ျပီးပါပီ ]
...စာဖတ္ပ၇ိတ္သတ္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္
သူ႔အဘြား ကိုယ္ေတြ႔အျဖစ္အား ေ၇းသားေပးပို႔လာေသာ ဇတ္လမ္းျဖစ္ပါသည္။
ကြၽန္ေတာ္စာအနည္းငယ္ျပင္႐ုံမွအပ တပုတ္လုံး သူအဖြား ကိုယ္ေတြ႔ အျဖစ္အပ်က္ အမွန္
အကန္မ်ားကို ေ၇းသားထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။
၇ာ၀န
❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀
[စာဖတ္ပ၇ိတ္သတ္ တေယာက္ ေ၇းၿပီးေပးပို႔လာတ့ဲ ဇတ္လမ္းတပုတ္ပါ]
1965ေလာက္က ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ျဖစ္ရပ္မွန္ပါ
က်မအေမနဲ႕အဖြားကိုယ္ေတြ႕ပါ
သူတို႔ကေရႊတိဂံုဘုရား
ေတာင္ဘက္မွာေနၾကပါတယ္ ဆိုင္ခန္း၂ခန္း
နဲ႔ေစ်းေ၇ာင္းၾကပါတယ္။
ဇ၇ပ္ႀကီးတစ္ေဆာင္လည္းပ
အဲတုန္းက က်မေမေမအသက္11 ႏွစ္ေလာက္ပဲရွိပါေသးတယ္..။
ေမေမနာမည္က ေဒၚခင္ခင္ ပါ
အဖြားမဆံုးခင္ကခဏခဏေျပာျပဖူ
ေမေမကငယ္ငယ္ထဲကေယာက္က်ားေလး
မိန္းမေတြနဲ႕မေပါင္းဘူးမိန္
စကားရႈပ္တယ္ အတင္းေျပာတယ္ ပဲမ်ားတယ္ အဲဒါေၾကာင့္တဲ့
တေန႔ ေမေမ သူေယာက္က်ားေလး
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ေကာ္လီ႐ိုက
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က
"မိခင္ ဟိုမွာနင့္အဖိုးေလးတဲ့
ေမေမကဟဲ့ မေနာက္နဲ႕ မသာ ငါ့အဖိုးေလးကေနမေကာင္းလို႔ အိမ္ယာထဲမွာဟဲ့ '
သူငယ္ခ်င္းက နင္မေနာက္မွာလွည့္ၾကည့္တဲ့ အဲေတာ့ အေမကလွည့္ၾကည့္ပါတယ္ သူနဲ႕မနီးမေဝးမွာ လာေနတယ္ သူေသခ်ာၾကည့္ေတာ့ သူ႔အဖိုးေလးနဲ႕တေတရာတည္းတူေ
"အဖိုးေလးေနေကာင္းသြားၿပီလာ
သမီးကိုမုန္႔ဖိုးေပး"
ဆိုပီး သြားခြ်ဲတာေပါ့
ေမေမအဖိုးေလးက ေမေမ့ကိုအရမ္းခ်စ္တာ အဖိုးေလးလို႔ေခၚတာကေတာ့ ေမေမ့ေဖေဖရဲ႕ အကိုႀကီးမို႔ပါ သူတို႔လင္မယားကသားသမီးမထြန္
အဲဒါနဲ႕ေမေမအဲလိုေျပာၿပီးသူ
"ဟဲ့ ကေလးမ ငါနင့္အဖိုးမဟုတ္ဘူး
နင့္အဖိုးကအိမ္မွာ ဟဲ့ "
ဆိုၿပီးထြန္းထုတ္ပီးထြက္သြာ
ေမေမလဲထူးးဆန္းလို႔ေၾကာင္သြ
သူအဖိုးေလးကသူ႔ကိုေလသံမာမာန
အဲဒါေျကာင့္သူဝမ္းလဲနည္းတယ္
"ဟြန္းသိမယ္ အဖြားေလးနဲ႕တိုင္မယ္"
လို႔ကေလးပီပီ ၀မ္းပန္းတနည္းေတြးလိုက္
အေနာက္တိုင္းအက်ႌကိုအက်အန
ဝတ္ၿပီးထြက္သြားတဲ့ သူ႔အဖိုးေလးကိုသူကက်ိန္းဝါး
က်ြန္ေမေမလည္းစဥ္းစားရင္
စိတ္ရႈပ္လာတယ္
အဲဒါနဲ႕သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကို
ေမေမေဆာ့ေနတဲ့အခ်ိန္က ၅:၀၀ေက်ာ္ေက်ာ္ ေဆာင္းတြင္းဆိုေတာ့ ေမွာင္တာျမန္တယ္ေလ
အဲဒါနဲ႕အိမ္ျပန္တာေပါ့ အိမ္ေရာက္ေတာ့ သူအဖိုးေနတဲ့ အိပ္ယာထဲကိုသူသြားဝင္ၾကည့္
ဝင္ၾကည့္ေတာ့ သူ႔အဖိုးကအိမ္ယာထဲမွာ လွဲေလ်ာင္းေနတယ္ေလ အေဝးကေနျမင္ရတာ
က်ြန္မအေမအံ့ၾသသြားတယ္
သူအဖိုးကၿပီးခဲ့တဲ့ ၆လေလာက္က ေလျဖတ္ပီးအိမ္ယာထဲလဲေနတာ သူသိတယ္ေလ
အဲဒါနဲ႕သူေတြးေနတုန္း သူ႔အဖိုးေလးကိုယ္ထဲကို အ႐ိုးစုႀကီးဝင္သြားတာ သူေတြ႕လိုက္ရသည္။
သူေၾကာက္ပီးးေအာ္ေျပးတာေပါ့
သူ႔အေမဆီသြားေျပာတာေပါ့(သူ႔
"အေမအေမ ဟိုေလ... ဟိုေလ.."
ထစ္ထစ္ေငါ့ေငါ့ေျပာေနတာကိုစ
" ဘာလဲဟဲ့ျမန္ျမန္ေျပာ "
အဲေတာ့မွ ေမေမက အဖိုးေလးကိုယ္ထဲ အ႐ိုးစုဝင္သြားေၾကာင္းအားေ
အဖြားကမယံုဘူး
"ေပါက္ကရေတြလာၿပီးမေျပာနဲ႕
စိတ္ကူးမယဥ္ေနနဲ႕..
ဓာတ္ရွင္ေတြၾကည့္ၿပီးေလွ်ာ
အဲလိုနဲ႕သူအေဖကိုလဲေျပာျပတာ
(သူအေဖက်မအဖိုးေပါ့) သူ႔အေဖကလဲ မယံုဘူးအဲဒါနဲ႕ေနာက္ဆံုးသူအ
ထိုအေၾကာင္းအ၇ာမ်ားအား သတိပင္မ၇ေတာ့ေခ်...။
တေန႔သူ႔အဖိုးေလးနားသူနီးနီး
သူကအဖိုးကလူျမင္တိုင္းႏွိပ္
သူမိန္းမဆိုဝတုတ္ႀကီးကေနသိသ
သူေယာက္က်ားက
ညေနဘက္ဆိုဘာမွမစားဘူးၿငီးထြ
ေမေမကေျခေထာက္ႏွိပ္ေပးရင္းန
အဲအေကာင္ႀကီးေတြကိုက္ရင္ေသမ
႐ိုက္သတ္ပီးေတာ့ ခဏေနေတာ့လဲ ထပ္ထြက္လာျပန္တယ္ေလ ေမေမ မသကၤာလို႔ေျခမ
ၾကားထဲၿဖဲၾကည့္ေတာ့ အေပါက္ေလးတေပါက္ေတြ႕ရတယ္ ....
အဲထဲမွာျပဴထစ္ျပဴထစ္နဲ႕ အေကာင္ေတြအဲဒါနဲ႕သူအဖိုးေလး
ေျခဖမိုးထိေရာက္ေနတာေတာင္
သူ႔အဖိုးကနာမွန္းမသိဘူး မေအာ္ဘူးသူလဲထူးဆန္းေနတယ္ ....
ကေလးသဘာဝအဆန္းအသစ္ဆိုလုပ္ခ်
သူလဲဘယ္နားႂကြက္ေသေနလဲမသိဘူ
အဲအခ်ိန္မွာပဲ
အျပင္သြားေဆာ့ဖို႔ သူငယ္ခ်င္းကလာေခၚတာေၾကာင့္ လိုက္သြားတယ္...
အဲကိစၥေမ့သြားတာေပါ့
အဲတုန္းကႏွိပ္ေပးၿပီးရင္ တကိုယ္လံုးခ်ိနဲ႔ေနတာ မႏွိပ္ေပးခ်င္ဘူးေလ
ေနာက္အဖိုးကအရင္ကလိုခ်ိဳခ်ိ
အဖိုးမ်က္လံုးေတြက ခက္ထန္ေနတာ
အဖိုးကညဘက္ဆို ဆိုင္ထဲေခၚၿပီးအိပ္တယ္
ညေနဆိုရင္ဇရပ္ထဲမွာေပါ့ ညဘက္က်ေတာ့ ဇရပ္ကေမွာင္တယ္ေလ မီးမရွိေတာ့
တေန႔က်မအဖြား အမဲသားခ်က္တယ္
ဟင္းခ်က္ေတာ့ ဇရပ္ထဲမွာပဲခ်က္ၾကတယ္
အဲေန႔အမဲသားဝယ္လာတဲ့ေန႔က အမဲသားထုပ္ေတာင္ ေအာက္မခ်ရေသးဘူး
ေမေမအဖိုးေလးကေနၿပီး
"တင္ေငြ
နင္အမဲသားဝယ္လာတာလား....
တဲ့ေမးတယ္ အဲဒါအဖြားမွအ့ံျအစြာျဖင့္ ....
"အကိုႀကီးကဘယ္လိုလုပ္သိလဲ"
အဖိုးႀကီးက ဟဲဟဲနဲ႕ရီၿပီး
ငါမိန္းမေျပာတာေပါ့ဟဲ့လို႔ျ
အဲမွာအဖြားကစဥ္းစားတာေပါ့
ငါေစ်းသြားတာ အမ ေတာင္မသိပါဘူး
ထားလိုက္ပါေတာ့ ဆိုၿပီး အမဲသားေတြေရေဆးေနတုန္း ...
အဖိုးႀကီးမွ
"တင္ေငြ အမဲသားငါ့လဲေကြ်းအံုး"
."ေကြၽးမွာေပါ့ အကိုႀကီးရဲ႕
မက်က္ေသးဘူးေလ "
"မက်က္လဲရတယ္ ငါစားတတ္တယ္"
" ဟမ္ ဘာရယ္ အကိုႀကီးအမဲသားအစိမ္းစားမယ္
"ဟာ ဟုတ္ပါဘူးငါကစတာပါဟ"
အဲညတေခါင္ေက်ာ္ေပါ့ အိုးခြက္သံၾကားရတယ္
အဖြားလဲ ေအာ္ ေၾကာင္၀င္တယ္
ထင္ၿပီးထမၾကည့္ျဖစ္ေပ..။
မနက္ေရာက္ျပန္ေႏြးမယ္ အိုးယူေတာ့
ဘာမွမရွိပဲအိုးကေဆးထားတဲ့အတ
အမဲသားတပိႆာေက်ာ္ေက်ာ္ေျပာင
အဖြားစဥ္းစားတယ္ ေခြးစားတာလားေၾကာင္စားတာလ
ဟိုအဖိုးႀကီးးၾကည့္ေတာ့ သူမဟုတ္သလို အိမ္ယာထဲမွိန္းေနလ်က္႐ွိေ
အဖြားအေျဖရွာမရေတာ့ သူ႔ေယာက္က်ားေမးတာေပါ့
"အကိုရွင္ညကအမဲသားဟင္းေတြ
ယူစားေသးလား"
"ဟာမင္းနဲ႔ငါအတူအိပ္ေနတာေလက
ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
" မေန႔ညေနကက်မဒီမနက္စားဖို႔ အမဲသားတပိႆာေက်ာ္ေက်ာ္ဝယ္လာ
မေန႔ကခ်က္တာမႏူးေသးတာနဲ႕
အိုးလိုက္ ေၾကာင္အိမ္ဘီဒိုထဲထည့္ထားတာ
"ေခြးစားတာေနမွာေပါ့ကြာ"
အဖိုးကေျပာေတာ့ အဖြားက"
ေခြးကေၾကာင္အိမ္မွမဖြင့္တတ္
"ေအးဟုတ္သားပဲအမဲသားေတြ
ဘယ္ေ၇ာက္ကုန္တာလဲ ဘယ္သူစားတာလဲ"
အဖိုးကေယာက္က်ားပီပီျပႆနာမလ
." ထားးလိုက္ပါကြာ ဒီညေနစားစရာမရွိလဲ
ဟင္းဝယ္စားတာေပါ့"
အဖြားကဟိုအဖိုးႀကီးကိုမသကၤာ
သူသမီးေျပာျပဖူးတာေတြအားလံ
စုေပါင္းျခံဳေတြးၾကည့္ေတာ့ အဖြားစိတ္ထဲမတင္မက်ျဖစ္ေနမ
အဲဒါနဲ႕သူေစာင့္ၾကည့္ေနတာေပ
တေန႔သူအဲအဖိုးႀကီးကို စမ္းသပ္တဲ့အေနနဲ႕အမဲသားထပ္ခ
အသားဟင္းခ်က္တဲ့ေန႔ဆို အဲအဖိုးႀကီးမ်က္ႏွာက ျပံဳးေနတာေတြ႕ရတတ္သည္။
အသီးအရြက္ဆို အလိုမက်ဟန္ျဖင့္
အလိုလိုစိတ္တိုေနကာ သူ႔မိန္းမကိုျပႆာနာရွာတတ္သည
အဲေန႔အဖြားအမဲသားမက်က္တက်က္
ခ်က္ၿပီးခါတိုင္းလို ေၾကာင္အိမ္ထဲထည့္တာေပါ့
ညတေခါင္ေက်ာ္ သူ႔ကိုေစာင့္ၾကည့္ခိ်န္
ဟိုဘက္ဆိုင္နဲ႕ဒီဘက္ဆိုင္မိ
၁နာရီေက်ာ္ေလာက္ ကုန္းကုန္းနဲ႔ထလာတဲ့
အရိပ္ျမင္ေတာ့ ျခင္ေထာင္ထဲကေနေခ်ာင္းေနမိ
အဖြားတေယာက္တည္းေခ်ာင္းေ
အဖိုးႀကီးေျဖးေျဖးျခင္းေလးဘ
ေၾကာင္အိမ္ကိုဖြင့္ အိုးဖုံးကိုအသာေလး
လွန္ၿပီးလက္ႀကီးနဲ႕အားရပါရႏ
ယူစားေနသည္မွာ
ေၾကာက္စရာႀကီးပင္ျဖစ္သည္။
အိုးတအုိုးလုံး
အကုန္စားလိုက္ျပီးေတာ့
ထိန္းလိုက္၇သည္။
အဲဒါနဲ႕အဖြားသိလိုက္ပီေလ
'ဖုတ္'ဝင္ေနၿပီဆိုတာကိုေပါ့
အဲဒါနဲ႕အဖြားယံုၾကည္အားကိုး
အဲဆရာေတာ္က အာရံုခံၿပီးၾကည့္ေတာ့
"ဒကာမႀကီး ရဲ႕ အမ်ိဳးဟာ
ဆံုးတာၾကာေပါ့ကြယ္
အခုဝင္ေနတာ ဖုတ္ ဘုရင္တဲ့
လြယ္လြယ္နဲ႕ထုတ္မရဘူး
မထုတ္လို႔လဲမရဘူး ၾကာလာရင္လူေတြကိုဒုကၡေပးလိမ
"ဆရာေတာ္ရယ္ ကူညီပါ
တပည့္ေတာ္မတို႔ေတာ့ ဒုကၡ ပါပဲ"
အဖြားမွ
ငိုယိုၿပီးအကူညီေတာင္းပါေတ
"အိမ္းဒီလိုလုပ္ၾကည့္ကြယ့္.
ဒါေပမယ့္ လြယ္လြယ္ေတာ့
ရလိမ့္မယ္မထင္ဘူး
ဘုရားမွာသူမ်ားယၾတာေခ်တဲ့
ထီး၇ဆင့္ကိုရွာရမယ္
ကိုယ့္ဟာ့ကိုယ္ဝယ္ၿပီးလုပ္လ
သူမ်ားယသူမ်ားယၾတာေခ်ထား
တာမွရမယ္
ၿပီးရင္ညသေခါင္ေက်ာ္မွာ
သူ႔ေခါင္းေပၚကေနေဆာင္းေပးရမ
လို႔အမိန္႔႐ွိလိုက္ေလသည္
အဲကိစၥကိုအဖြားကေနၿပီး လင္ညီအမျဖစ္တဲ့ အမကိုေျပာျပတာေပါ့ အဲဒါကိုအမက မယုံၾကည္ႏိုင္စြာ ၇န္ေတြ႔စကားေျပာပါေတာ့သ
"
မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုၿပီး ဒါလုံး၀မျဖစ္ႏိုင္ဘူး
ညည္းသက္သက္ ေလ်ာက္ေျပာမေနနဲ႔"
အဖြားကိုရန္ေတြ႕တယ္
အဲဒါနဲ႕အဖြားက
"အမႀကီးမယံုရင္ က်မလက္ေတြ႕ျပမယ္
အမႀကီးမေၾကာက္နဲ႕ေနာ္.."
" ေအးေကာင္းၿပီ ငါ့မ်က္ေစ့နဲ႕ေတြ႕မွ
ယံုႏိုင္မယ္"
အဲလိုနဲ႕အဖြားအၾကံကို သူ႔အမႀကီးကိုေျပာျပလိုက္သည
" က်မဒီညအမဲသားထပ္ခ်က္မယ္
ညတေခါင္ေက်ာ္ၾကရင္
အမႀကီးမအိပ္ပဲ
အမေယာက္က်ားကိုေခ်ာင္းၾကည့္
အမလဲသိတဲ့အတိုင္းအခုတေလာ
ခဏခဏအသားဟင္းေတြ
ေပ်ာက္ေနတဲ့ကိစၥကိုေပါ့"
"အမေလးေအ
ေခြးစားတာျဖစ္မွာေပါ့
ေအ"
"ထားပါေလ အမႀကီးယံုေအာင္က်မ
လုပ္ျပပါ့မယ္ "
အဲဒါနဲ႕အဖြားေစ်းမွာ အမဲသားသြားဝယ္လိုက္သည္။
အဲလိုပဲေၾကာင္အိမ္ထဲထည့္ထား
ညတေခါင္ေက်ာ္ ေရာက္ေတာ့ အဲအဖိုးႀကီးထလာၿပီး ေၾကာင္အိမ္ထဲက ဟင္းေတြစားေနတယ္ အဲမွာ သူ႔မိန္းမကအိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာ
ၿပီးၾကည့္ေနတာကိုသူမသိဘူး
သူ႔မိန္းမလဲ မ်က္စိနဲ႕တပ္အပ္ျမင္ေတာ့
ေၾကာက္ေနတာ ဒူးေတာင္တုန္တယ္ အဲဒါနဲ႔ေခ်ာင္းဆိုးသံေပးၿပီ
အဲအဖိုးႀကီးက ဘုန္းကနဲနဲ႔ အဲေနရာမွာပစ္လဲလိုက္သည္။
...မိန္းမေ၇ ငါ့ကိုခနတြဲထူေပးပါကြာ"
သနားစရာေကာင္းတဲ့ အသံနဲ႕သူမိန္းမကိုတြဲထူခိုင
သူ႔မိန္းမကေမးတာေပါ့
"ရွင္ဒီကိုဘယ္လိုေရာက္လာတာလ
ဘာလုပ္ေနတာလဲ.."
လက္မွာလဲဟင္းေတြေပက်ံလို႔."
အဖိုးျကီးကမ်က္ႏွာငယ္ေလးျဖင
"မိန္းမရယ္ ငါဗိုက္ဆာလႊန္း
လို႔ အစာထစားတာပါ
မင္းအိပ္ေနေတာ့ ႏိုးရမွာ
ငါမႏိုးရက္လို႔ပါကြာ"
ဆိုၿပီးခြ်ဲႏြဲ႕အသံနဲ႔သူမိန
အဲဒါနဲ႕အဲဖြားႀကီးလဲ မယံုတဝက္ ယံုတဝက္ေပါ့ သူတို႔ေတြေျပာေနဆိုေနတာကို က်မအဖြားကအကုန္ျမင္ရတယ္ေလ
ေနာက္ေန႔မနက္ၾကေတာ့ သူအမႀကီးကိုေျပာလိုက္သည္။
"အမႀကီးယံုၿပီလား"
ယံုပါၿပီေအ က်ဳပ္ျဖင့္ေၾကာက္လိုက္တာေပါ
ေလျဖတ္ေနတဲ့ၿပီးးမထႏိုင္တဲ့
သူတို႔အားလံုးေန႔တိုင္း ဘုရားေပၚတက္ၿပီးထီး၇ဆင့္ကို
မေတြ႕ဘူးေလ အဲၾကားထဲမွာ က်မ
အဖြားၾကားဖူးနားဝ ဖဲ
ေခါင္းအံုးေအာက္ထဲထည့္ၾကည့္
အဲအဖိုးႀကီးက
ဟြန္႔
ခနဲမ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္သည္
ကပ္ေၾကးထည့္ၾကည့္တယ္ မရဘူးေလ
သူ႔မိန္းမကေတာ့ ဟန္မပ်က္ပဲေနလိုက္သည္။
အဲလိုနဲ႕၂ပတ္အၾကာ ညေနခင္းဘက္ႀကီးေပါ့ က်မအဖိုးရွာေတြ႕ပါၿပီ
စကၠဴနဲ႕လုပ္ထားတဲ့ထီး၇ဆင့္က
ေတြစြန္႔ပစ္တဲ့အထိေစာင့္ၾက
အဲအခ်ိန္မွာ ဟိုအဖိုးႀကီးက
လူေတြမရွိတုန္းအခ်ိန္မွာ က်မအဖြားကို
ခနဲ႔စကားစေျပာပါတယ္
" မတင္ေငြ ညည္းကဆရာေကာင္းေတြ႕လာၿပီထင္
ဟုတ္လား...ဟား...ဟား...ဟား
နင့္ ဖဲခ်ပ္ ကပ္ေၾကးးေလာက္ေတာ့
ငါကမမႈဘူး
နင္တေန႔ငါအေၾကာင္းသိမယ္"
ဆိုၿပီးခ်ိန္းေျခာက္တယ္
ဟား...ဟား...ဟား...
ဆိုၿပီးးအာေခါင္အသံႀကီးနဲ႕ရ
အဖြားလဲၾကက္သီးေတြထၿပီး သူအနီးနားကေနမေျပးရံုတမယ္ထြ
အဲအခ်ိန္က်မအဖိုးျပန္လာတာနဲ
"မိန္းမဒီမွာၾကည့္စမ္း"
ဆိုၿပီးသူရလာတဲ့ ထီးအျဖဴကိုအဖြားကိုျပတယ္
အဖြားလဲဝမ္းသာအားရၿပီးးငိုမ
ေစာန အဖိုးအကိုသူ႔ကိုခ်ိန္းေျခာက
အဲညမွာပဲ ဟိုအဖြားႀကီးကို ဟိုအဖိုးႀကီးးနဲ႕အတူမအိပ္ခိ
အဲညပဲလုပ္ငန္းစပါေတာ့တယ္
ညတေခါင္ေက်ာ္ လူေတြအိပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ေပါ့
က်မအဖိုးကေနၿပီး အဲယူလာတဲ့ထီးကို သူ႔အကိုႀကီးအိပ္တဲ့ေခါင္းေပ
တာေပါ့ အဲအခ်ိန္မွာ သူ႔မကိုက ေသာင္းက်န္းပါေလေရာ
"ေဟ့ငါ့ေခါင္းေပၚဘာတင္ထားတ
ပူတယ္ ဖယ္ေပး..ခုဖယ္ေပးစမ္း...
ေအာ္ဟစ္ေနတာေပါ့...
အစပိုင္းေတာ့ သူကေအာ္ဟစ္ေနတာေပါ့
ေနာက္ပိုင္းၾကေတာ့
သူမိန္းမကိုေခ်ာ့ေမာ့ၿပီးဖယ
သူမိန္းမကမ်က္ရည္နဲ႕မ်က္ခြက
သြားဖယ္ေပးမယ္ တကဲကဲလုပ္ေနတယ္
ဝိုင္းဆြဲထားရတယ္...
အဲလိုသူေအာ္ဟစ္ေနတာ
တျခားလူေတြၾကားၿပီးးလာၾကည့္
အမ်ားႀကီးပဲ
သူလဲဝမ္းေခါင္းသံႀကီးနဲ႕ေအာ
အဲလိုနဲ႕တညလံုးလူေတြတေျဖးေျ
က်မအဖြားတို႔လဲ ပင္ပန္းလို႔ တေမွးေမွးေနခ်ိန္ လူတေယာက္ျခင္ေထာင္စဆြဲၿပီး.
"ထထ ဒီလူနာကိုေဆးရံုပို႔"
ဆိုၿပီးထြက္သြားတယ္
အဖြားလဲ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႕ထၾကည့္ေတာ
အေနာက္တိုင္းအက်ႌနဲ႕လူတေယာက
အဖြားကမန္းကတန္းထၿပီးထြက္ၾက
ခ်ိဳးစရာလမ္းၾကားမရွိပဲ မေတြ႕ေတာ့တာ
စီးကရက္အနံ႕ပဲရတယ္
အဖြားဆိုင္ျပန္ေရာက္ေတာ့.
ဟိုအဖြားႀကီးေအာ္ငိုေနတာ ေတြ႕ရတယ္
အပုတ္နံ႔ဟာ နံေဟာင္ေနတာပဲေပါ့
အဲဒါနဲ႕ေဆးရံုအေၾကာင္းၾကားၿ
[ျပီးပါပီ ]
...စာဖတ္ပ၇ိတ္သတ္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္
သူ႔အဘြား ကိုယ္ေတြ႔အျဖစ္အား ေ၇းသားေပးပို႔လာေသာ ဇတ္လမ္းျဖစ္ပါသည္။
ကြၽန္ေတာ္စာအနည္းငယ္ျပ
အကန္မ်ားကို ေ၇းသားထားျခင္းျဖစ္ပါသည္
၇ာ၀န
No comments:
Post a Comment