ကေဝကတံုး ျဖစ္ရပ္ဆန္းႀကယ္

ကေဝကတံုး
ျဖစ္ရပ္ဆန္းႀကယ္
ဇာတ္လမ္းတို(စ/ဆံုး)
စာေရးသူ-ထီးကေလး
(ရင္ႏွင့္ရင္း၍ေရးသားသည္။)

  မွတ္ခ်က္။    ။ အတတ္ေရာဂါရွိသူမ်ား မဖတ္ရ။
  မွတ္ခ်က္။    ။ ၁၈ႏွစ္ျပည့္ျပီးသူမ်ား အတြက္သာ။
  မွတ္ခ်က္။    ။ အသံထြက္မဖတ္ရ။
  မွတ္ခ်က္။    ။ စာဖတ္ေနခ်ိန္ စိတ္ဝင္စားစြာ မဖတ္ရ။
                    (ဇာတ္လမ္းထဲသို႔ ကိုယ္တင္ေရာက္ရွိသြားလ်င္ စာေရးသူအေနနွင့္ တာဝန္မယူပါ။)
                စာလံုးမ်ားေသးေနလ်င္
ဖုန္းScreen ခ်ံဴ႕ခ်ဴဲ႕ျပဳလုပ္ပါ။
                        ကေဝကတံုး
                  (ဇာတ္လမ္းတ္ို စ/ဆံုး)
                     ျဖစ္ရပ္ဆန္းႀကယ္

    မႀကာေသးမီကာလအေတာတြင္း အျမိဳ႕ျမိဳ႕အနယ္နယ္ရွိ ျပည္သူျပည္သားမ်ားမွ ကေဝကတံုးဟူေသာ မိမိက်ိဳးအတြက္ မိန္းကေလးမ်ားအား အသံုးခ်ေနခဲ႔ေသာ လူတစ္ေယာက္အေႀကာင္း စာဖတ္သူမ်ားအေနနွင့္ ႀကားဘူးပါလိမ့္မည္။ ဟုတ္ပါသည္။ ထိုသူမွာ ကေဝပညာအဆင့္ျမင့္စြာ တတ္ေျမာက္နိုင္ေရးအတြက္ မိန္းကေလးမ်ား၏အနားတြင္ ပြတ္သီးပြတ္သပ္ျပဳလုပ္ေစခါ သူ၏ ကေဝပညာအား အဆင့္ျမင့္ေနခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။

     ထိုသူ၏ရန္ကိုပင္ ေႀကာက္ေနရသည့္အတြက္ မိန္းကေလးမ်ားမွာ ညနက္(၁၂)ေက်ာ္လ်င္ သံပုရာသီးဟူေသာ ထိုသူကေဝပညာသည္ေႀကာက္ရသည့္ အေဆာင္ပစၥည္းကိုပင္ ေဆာင္ေနခဲ႔ရသည္။ ထိုကေဝပညာသည္နွင့္ ထိုက္တိုက္ဆံုေတြ႔ခဲ႔ရဘူးေသာ မိန္းကေလးမ်ားထံမွ ေျပာဆိုခ်က္မ်ားအရ…
       
       ထိုသူမွာ မိန္းမပ်ိဳေလးမ်ာအား အဓမၼျပဳျခင္း ေစာ္ကားျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္၊ မိန္းမပ်ိဳေလးမ်ား၏အနားသို႔ ညနက္အခ်ိန္တြင္ ေရာက္ရွိလာခါ ဝတ္ဆင္ထားခဲ႔ေသာ သူမတို႔၏ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွ အဝတ္စားမ်ားခြ်တ္ေစခါ ခႏၶာကို္ယ္ျခင္းပြတ္သပ္ေစခဲ႔ရင္း ထြက္ခြာသြားျခင္းမ်ိဳးျဖစ္သည္။ ထိုသူမွာ သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္ခါမ်ိဳး၌ မိုးပ်ံေစကာ မိန္းမပ်ိဳေလးမ်ား ရွိေနသည့္ ေနအိမ္မ်ားဆီသို႔ ေရာက္ရွိလာျခင္းမ်ိဳးျဖစ္သည္။

      ကေဝပညာသည္ ထိုသူ၏ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ အပ်ိဳစင္စစ္ျဖစ္ေသာ မိန္းမပ်ိဳေလး အေယာက္(၁၀၀၀၀)၏ကိုယ္သင့္ အနံ႔မ်ားအား ရယူေစကာ သူ၏ပညာျဖစ္ေသာ ကေဝပညာအား ထိပ္တန္းအဆင့္ထိအေရာက္ တိုးျမင့္ေနျခင္းမ်ိဳးၿဖစ္သည္။ ယခုအဆင့္တြင္မူ ထိုသူဟာ ေျမလ်ိဴး၊ မိုးပံ် ကေဝအဆင့္သာရွိေနခဲ႔ျပီး သူ႔အားလည္း ရပ္ကြက္သူ၊ ရပ္ကြက္သားမ်ား၊ သက္ဆိုင္ရာ ရဲဌာနမ်ားမွ အထူးတပ္ဖြဲ႔မ်ားျဖင့္ ေစာင့္ႀကပ္ေစကာ ဖမ္းစည္းေနခဲ႔ရသည္။

   သို႕ေသာ္လည္း ထိုသူမွာ လ်င္ျမန္ျဖတ္လတ္၍ မ်က္စိအေရွ႕၌ပင္ လ်ပ္တပ်က္ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ႔သည္ဟု ကိုယ္ေတြ႔ႀကံဳခဲ႔ဘူးေသာ သက္ဆိုင္ရာလူႀကီးမ်ားထံမွ တစ္စြန္းတစႀကားသိခဲ႔ရဘူးသည္။ ကေဝကတံုးဟု ျပည္သူမ်ားႀကားတြင္လည္း ထိုသူမွာ နာမည္ထြက္ေပၚလာခဲ႔ရင္း ထိုပညာသည္ ကေဝကတံုးနွင့္ ထိပ္တိုက္ဆံုေတြ႕ခဲ႔ရဘူးေသာ ကြ်န္ုပ္၏မိတ္ေဆြတစ္ဦးထံမွ ျဖစ္ရပ္ဆန္းႀကယ္ အေႀကာင္းတစ္စံုအား စာစီခ်ယ္ ေရးသားလိုက္ရပါသည္။
     
                ျဖစ္ရပ္မွာ ဤသို႔ပင္ျဖစ္ေလသည္။

          …တစ္ေန႔သ၌ ကြန္ုပ္၏ေနအိမ္ဆီသို႔ ငယ္ေပါင္းသူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ၊ ေက်ာင္းေနဘက္ ငယ္သူငယ္ခ်င္းဟုလည္း သတ္မွတ္နိုင္သည့္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ တင္ေအာင္ႀကီးတစ္ေယာက္ ေရာက္ရွိလာခဲ႔၏။ ထိုသူတစ္ေယာက္ ကြ်န္ုပ္ထံသို႔ ေရာက္ရွိမလာခဲ႔သည္မွာ အခ်ိန္ကာလႀကာျမင့္ေနျပီျဖစ္ျပီး၊ ယခုေရာက္ရွိလာခဲ႔ေသာ ပံုစံမွာလည္း အင္မတန္မွ ရင္ထိတ္စရာေကာင္းလွသည္။

     ဝတ္ဆင္လာခဲ႔ေသာ အက်ီအျဖဴကြက္အေပၚ၌ အနီးရင့္ေရာင္ ေသြးမ်ားစြန္းထင္ေနခဲ႔ျပီး၊ ပုဆိုး၌လည္း စိုစြတ္ေနေလာက္ေအာင္ ေသြးမ်ားစြန္းေနခဲ႔ေလသည္။ ခါးႀကားတြင္လည္း ေသြးမ်ားစြာ စြန္းေပေနေသာ ဓားေျမာင္တစ္ေခ်ာင္းအား ဝွက္လာဟန္တူသည္။ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ တင္ေအာင္ႀကီးတစ္ေယာက္ ေရာက္ရွိလာခဲ႔ေသာ ပံုစံမ်ားေႀကာင့္ ကြ်န္ုပ္သည္လည္း လြန္စြာထိတ္လန္႔သြားမိသည္။

     တင္ေအာင္ႀကီးဟာ ေနထိုင္ရာ ျမိဳ႔နယ္အတြင္း၌ လူမိုက္တစ္ေယာက္ဟု သတ္မွတ္ခံထားရျပီး၊ ရဲစခန္း၊ အခ်ဳပ္မ်ားကိုပင္ သူ၏ေနအိမ္သဖြယ္ သေဘာထားေစခါ အမႈ႕အမ်ိဳးမ်ိဳးနွင့္ ဝင္ထြက္ေနခဲ့သူတစ္ေယာက္ၿဖစ္သည္။ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းဟူ၍လည္း အတိက်မရွိ။ ေနထိုင္ရာေနအိမ္ဟူသည္လည္း မရွိခဲ႔ေပ။ လမ္းေဘးအိပ္ လမ္းေဘးစား ဘဝမ်ိဳးနွင့္ လူတစ္ဦးအမည္ခံထားျခင္းမ်ိဳးျဖစ္သည္။ မႀကာေသးမီကာလမွလည္း အဖိုးအိုတစ္ေယာက္ အသက္အားျဖင့္(၆၀)ခန္႔ရွိေနေသာ အဖိုးအိုတစ္ေယာက္ဟာ လမ္းသြားေနစဥ္ သူ႔အား ႀကည့္ရေလမလားဟုဆိုကာ ရိုက္နွပ္ခဲ႔ျခင္းေႀကာင့္ အခ်ဳပ္က်ခံခဲ႔ရသည္။

     ထိုတင္မက ရပ္ကြက္တကာသို႔ လွည့္ပတ္ေတာင္းစားေနခဲ႔ေသာ သူေတာင္းစား သားအမိနွစ္ေယာက္ထံ၌ လူအမ်ားလွဴသြားခဲ႔ေသာ ခြက္အတြင္းမွေငြမ်ားအား လုယူမႈ႕ႏွင့္ အခ်ဳပ္အတြင္းသို႔ က်ခဲ႔ရေသးသည္။ ထိုကဲ႔သို႔ လူမိုက္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေလခါ အဆိုးထဲမွအေကာင္း၊ အမိုက္ထဲမွ ေရႊဟု သတ္မွတ္န္ုင္ေသာ စိတ္ဓာတ္ကေလး တစ္ခုပင္လ်င္ တင္ေအာင္ႀကီးမွာရွိေလသည္။

     လူမိုက္တစ္ေယာက္ျဖစ္သည့္အလား၊ သူဟာ မဟုတ္မခံ၊ သူ၏အေရွ႕တြင္လည္း မတရားအနိုင္က်င့္ေနခဲ႔လ်င္ လက္ပိုက္ႀကည့္မေနတတ္သူ တစ္ဦးျဖစ္ေလသည္။ ကြ်န္ုပ္နွင့္လေပါင္းမ်ားစြာ မေတြ႔ျဖစ္သည့္အေႀကာင္းမွာလည္း အခ်ဳပ္က်သြားခဲ႔ရျခင္းေႀကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။ ယခုအခ်ဳပ္ခ်ခံရသည့္အေႀကာင္းရင္းမွာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ တင္ေအာင္ႀကီးတစ္ေယာက္ အလြန္ပင္မဟုတ္ေခ်။

     ထိုသူထိုင္ေနႀကျဖစ္ေသာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ရွိ အသက္အားျဖင့္(၁၅)ႏွစ္ခန္႔ရွိေသာ စားပြဲထိုးေလးမွာ တင္ေအာင္ႀကီးအား ဆိုင္အတြင္းသို႔ေရာက္ရွိလာခဲ႔သည္နွင့္ အျမဲတေစအနိုင္က်င့္ေနခဲ႔သည္။ တစ္ေန႔ ထိုစားပြဲေလး မိမိအားအနိုင္က်င့္ေနခဲ႔သည္ကိုပင္ သည္းမခံနိုင္ေတာ့ပဲ စားပြဲထိုးေလးအား တင္ေအာင္ႀကီးမွာမူ ဇာတ္ပိုးရိုက္ခဲ႔ျခင္းေႀကာင့္ ဆိုင္ပိုင္ရွင္မွ တရားစြဲဆိုမႈ႕ျဖင့္ ေထာင္က်ခဲ့ရျခင္းျဖစ္ေလသည္။

    ထို႔ေႀကာင့္ ယခုကြ်န္ုပ္၏ေနအိမ္ဆီသို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ႔ေသာ ပံုသ႑န္အားျမင္ေတြ႕လိုက္ရျပီး တင္ေအာင္ႀကီးတစ္ေယာက္ လူသတ္မႈ႕ႀကဴးလြန္းခဲ႔ျပီလားဟု ထင္ျမင္လိုက္ေစသည္။ မ်က္နွာျပင္တြင္လည္း လြန္စြာေဒါသထြက္ေနပံုေပၚသည္။ ျခံျပင္မွ ျခံအတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္လာခါ က်ြန္ုပ္ထိုင္လ်က္ရွိေသာ ေနအိမ္အေပၚသို႔ တတ္လာခဲ႔ရင္း ေသြးစြန္းေနေသာ ခါးႀကားမွ ဓားေျမာင္အား ႀကမ္းျပင္အေပၚသို႔ ပစ္ခ်လိုက္ေလသည္။

    ''တင္… တင္… တင္ေအာင္ႀကီး'
   'မင္း!… မင္း… မင္းဘာျဖစ္လာတာလဲ'
   'ေတာက္!'
  'ေဟ့ေကာင္ သူငယ္ခ်င္း… မင္း… မင္းလူသတ္လာတာလား'
   'ငါ!… ငါ… ငါေခြးတစ္ေကာင္သတ္လိုက္တယ္ ထီးကေလး'
'ေဟး!… ဟာ… ဘယ္လိုျဖစ္ရတာတုန္း… ဘယ္ကေခြးကိုသတ္လာတာလဲ ေတာ္ေသးတာေပါ့ကြာ'

    သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူူ၏အေျဖစကားမ်ားေႀကာင့္ ကြ်န္ူပ္သည္လည္း သက္ျပင္းသာလ်င္ ခ်မိလိုက္ေစသည္။ လူမိုက္တင္ေအာင္ႀကီး လူသတ္လာျပီလားဟု ထင္ျမင္မိေသာ္လည္း အမွန္တကယ္မွာမူ ေခြးသက္လာသည္ဟု ေျဖဆိုေလခဲ႕သည္။

   'မင္းဆီကိုအလည္လာတာ… လမ္းမွာငါ့ကိုေခြးေဟာင္လို႕ ငါလဲစိတ္မထိန္းနိုင္ပဲ ဓားနဲ႔ထိုးပစ္လိုက္တယ္'
'ဟာဒုကၡပါပဲ ေခြးပိုင္ရွင္သိရင္ေတာ့ မင္းကိုျပသနာရွာေတာ့မယ္'
'မရွာပါဘူးကြာ… အဲ႔ဒီေခြးကိုႀကည့္ရတာ လမ္းေဘးမွာေနတာ ေသခ်ာတယ္'
'ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္စိတ္ကိုထိန္းေပါ့ကြ… မင္းေခြးကိုသတ္လိုက္ေတာ့ လူေတြမတားႀကဘူးလား'
'မတားပါဘူး… လူေတြလဲရွင္းေနတယ္ ေခြးကသံုးလသားေလာက္ေတာ့ ရွိေနျပီကြ'
'ဟမ္!…'

   လူမိုက္တင္ေအာင္ႀကီးေျပာဆိုလိုက္ေသာ စကားမ်ားေႀကာင့္ ကြ်န္ုပ္သည္လည္း လြန္စြာအံ႔ႀသသြားမိသည္။ သူ၏မိုက္မဲမႈ႕မ်ား ကမ္းကုန္ေလာက္ေအာင္ မိုက္မဲေလသလား။ ယခုတြင္လည္း သံုးလသား ေခြးတစ္ေကာင္အား သတ္ပစ္ခဲ႔သည္ဟု ေျပာဆ္ုိေလခဲ႔သည္။ ေတာ္ေသးပါသည္။ ကြ်န္ုပ္အထင္ လူသတ္မႈ႕မ်ား က်ဳးလြန္လာေလသလားဟု ထင္ျမင္ေစခဲ႔မိသည္။ သို႔ေသာ္လည္းယခု အေႀကာင္းစံုသိလိုက္ရသည္ေႀကာင့္ စိတ္ေအးစြာနွင့္ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ ခပ္ျပင္းျပင္းေလးခ်မိလိုက္ေစသည္။

  'ကဲဒါနဲ႔ေျပာပါဦး ငါ့ဆီအလည္သတ္သတ္ပဲလား'
'အလည္သတ္သတ္လို႔ပဲေျပာရေတာ့မွာေပါ့… ဒါေပမယ့္ကိစၥေတာ့ရွိတယ္'
'ဟင္… မင္းစကားက အဆန္းပါလာကြ ဆိုစမ္းပါဦး ဘာကိစၥမ်ားလဲ'

    ကြ်န္ုပ္၏စကားမ်ားအဆံုး တင္ေအာင္ႀကီးတစ္ေယာက္ ေနအိမ္တစ္ခုလံုးအား မ်က္လံုးအဆံုးလွည့္ပတ္အကဲခတ္လိုက္ရင္း မလွမ္းမကမ္းတြင္ရွိေနေသာ ကြ်န္ုပ္၏အနားသို႔ လွမ္းလာေလခဲ့သည္။ တင္ေအာင္ႀကီးအနားသို႕ ေရာက္ရွိလာသည္နွင့္ အနံ႔တစ္ခ်ိဳ႔ကား သူ၏အေရွ႕တြင္ဦးေဆာင္ေလခဲ႔သည္။ လမ္းေဘးအိပ္ လမ္းေဘးစားဟု ေျပာဆိုစရာမလိုေလာက္ေအာင္ပင္ ခႏၶာကိုယ္ေပၚ၌လည္း ညည္းသိုးသိုးအနံ႔ထြက္ေပၚေနခဲ႔သည္။ သူငယ္ခ်င္းအရင္းႀကီးျဖစ္သည္ေႀကာင့္ ကြ်နိုပ္မွာမူ သူ၏ေအာက္သိုးသိုးအနံ႔အား သည္းညည္းခံစြာ အသက္ရႈ႕ေနခဲ႔ရျပီး တိုးတိတ္စြာေျပာဆိုရန္ ရြယ္ေနခဲ႔ေသာ သူ၏စကားအား အားရံုစိုက္ေစခဲ႔သည္။

    'ဒီလိုကြ!… မင္းသတင္းတစ္ခုႀကားမိေသးလား'
   'ဟင္!… ဘာသတင္းတုန္း'
     'အခုတေလာ ကေဝကတံုးဆိုတဲ႔ လူယူတ္မာ ေသာင္းႀကမ္းေနတဲ႔အေႀကာင္းေလ'
  'ဟင္!… ကေဝကတံုး… အင္း… ဟုတ္တယ္ ငါတို႔လဲသူ႕အေႀကာင္းႀကားတယ္ အဲ႔ဒါဘာျဖစ္လဲ'
  'အဲ႔ဒီေကာင္ကို ငါေတြ႔ဘူးတယ္ကြ… ငါ့လိုပဲ ေပေပေတေတနဲ႔ အရူးေယာင္ေဆာင္ျပီး သူ႔ပညာအဆင့္တတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာ'
   'ဟင္…'
  'ဟုတ္တဟ္'
   'အဲ႔ဒါမင္းဘာလုပ္ဖို႔လဲ… သူေနတဲ႔ေနရာမင္းသိရင္ သက္ဆ္ုင္ရာဆီ သတင္းေပးလိုက္ပါလား'
  'အဲ႔လိုသတင္းေပးလို႔မရဘူးကြ… ဒီေကာင္က ေနရာအတိက်မရွိဘူး… တစ္ခါတစ္ေလ ငွက္ေတြနဲ႔ ေလထဲမွာေနတယ္ တစ္ခါတစ္ေလ တီေကာင္ေတြနဲ႔ ေျမထဲမွာေနတယ္… အမ်ားအားျဖင့္ မိန္းမပ်ိဳေလးေတြရွိေနတဲ႔ ေနရာမွာ အဲ႔ေကာင္ရွိေနတာေသခ်ာတဟ္'
    'မင္းကသိလွခ်ည္လား'
   'သိပ္သိတာေပါ့ကြာ… ငါ့အဖိုးေျပာျပဘူးတဲ႔ ထိပ္တန္းကေဝပညာ အဆင့္ေရာက္ဖို႔ အခုလိုမိန္းကေလးေတြနဲ႔ ပြတ္သီးပြတ္သပ္လုပ္ျပီး ကိုယ္သင္းအနံ႔ေတြယူဖို႔ ေနာက္ဆံုးတစ္နည္းပဲက်န္ေတာ့တယ္… အဲ႔ဒီအဆင့္ေအာင္တာနဲ႔ ထိပ္တန္းကေဝပညာအဆင့္ျဖစ္သြားျပီး သူ႔ကိုတစ္နိုင္ငံလံုးဖမ္းလို႔ရမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး'
   'ေဟး… သူက မိန္းကေလးေတြကို အဓမၼႀကံေနတာလား… အတိက်ေရာမင္းသိလား'
  'သိတယ္… အပ်ိဳစစ္စစ္မိန္းကေလးေတြေနတဲ႔ အိမ္ကို… ညနက္သြားျပီးဆိုရင္ သူေရာက္လာတယ္… မိန္းကေလးေတြကလဲ မေအာ္ရဲဘူး… သူ႔ကိုေႀကာက္ရတယ္… ျပီးရင္ မိန္းကေလးေတြက္ုိ အဝတ္စားေတြခြ်တ္… ျပီးတာနဲ႔ သူတို႔နဲ႔ပြတ္သပ္ေတာ့တာပဲ တစ္ျခားအဓၶမျပဳက်င့္တာမ်ိဳးေတာ့တာမဟုတ္ဘူး'
     'ဟုတ္တယ္ကြ… ငါတို႔လဲ အဲ႔လိုပဲႀကားတာ… သက္ဆိုင္ရာလူႀကီးေတြလဲ ကေဝကတံုးကို နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ဖမ္းေနႀကတယ္… ဒါေပမယ့္ အခုခ်ိန္ထိ မိသြားျပီလို႔မႀကားရေသးဘူး… မိန္းကေလးေတြလဲ သူ႔ရန္ကိုေႀကာက္ေနရတယ္'
       'သိပ္ဟုတ္တာေပါ့ကြာ… ဒီေကာင္အသည္းသန္ေႀကာက္ရတာဆိုလို႔ သံပုရာသီးတစ္ခုပဲရွိတယ္… အဲ႔ဒါဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုရင္ သံပုရာသီးဆိုတဲ႔ အသီးမ်ိဳးက အိပ္ေငြ႔ခ်မရဘူး… ျပီးရင္ အျငိဳ႕ခံရတဲ႔ ျပဳစားျခင္းေတာ္ေတာ္မ်ားကိုလည္း ေျပေပ်ာက္နိုင္တယ္… အဓိကအားျဖင့္ ကေဝကတံုးလို ပညာသည္ေတြက ဓာတ္ေျပတတ္တဲ႔ သံပုရာသီးကိုအရမ္းေႀကာက္ရတာကြ'
   'ဟုတ္ပါျပီ အခုမင္း… သူ႔အေႀကာင္းဘာေတြသိထားလို႕လဲ'
   'ဒီေကာင္ ဒီည(၁၂)တိတိ ျမိဳ႕ျပင္နားမွာေနတဲ႔ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္အိမ္ကို သြားလိမ့္မယ္လို႔ ငါအတိက်သိထားတယ္'

      'ဟင္!… မင္း… မင္းတကယ္ေျပာေနတာလား'
    'ဟုတ္တယ္… ငါတကယ္ေျပာေနတာ… မေန႔က ငါအိမ္ပ်က္ႀကီးမွာအိပ္ေနတုန္း… အဲ႔ဒီကေဝကတံုးနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ႔လူတစ္ေယာက္ျဖစ္မယ္ အိမ္ပ်က္ႀကီးထဲအေျပးဝင္လာတယ္… ငါ့ကိုေတာ့ မေတြ႔ဘူး ငါလဲအိပ္စရာမရွိတာနဲ႔ အိမ္ပ်က္ႀကီးမွာပုန္းအိပ္ေနရတာ… အိမ္ထဲလူဝင္လာသံႀကားတာနဲ႔ ငါေစာင့္ႀကည့္ေနတယ္… လူတစ္ေယာက္အိမ္ထဲ ကဗ်ာကယာဝင္လာျပီး အိမ္ပ်က္ႀကီးအေပၚထပ္ကိုတတ္သြားတယ္… ဒီလူေဇာတစ္ခုနဲ႔တတ္သြားတာ အေနာက္မွာ ငါခိုးလိုက္လာမွန္းမသိဘူး'

   'ျပီးေတာ့ အိမ္ပ်က္ႀကီးထဲမွာရွိေနတဲ႔ အိမ္သာပ်က္အခန္း ေဘးကိုဝင္သြားတယ္… ေခ်ာင္းႀကည့္မိလိုက္ေတာ့ ကတံုးတစ္ေယာက္ကိုေတြ႕တယ္… တရားထိုင္ေနသလိုမ်ိဳးလဲထိုင္ေနတယ္ အိမ္ထဲေျပးဝင္လာတဲ႔ သူက အဲ႔ဒီကတံုးကိုေျပာတယ္… ျမိဳ႕ျပင္နားကအိမ္မွာ… မိန္းမပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္ ေနတဲ႔အေႀကာင္း… ပညာအဆင့္ျမင့္ဖို႔ရျပီဆိူတဲ႔အေႀကာင္း အဲ႔ဒါေတြႀကားလိုက္ေတာ့မွ ငါလဲ အဲ႔ဒီကတံုးကို ကေဝကတံုးမွန္းသိေတာ့တယ္… ဒီည အဲ႔ဒီေကာင္ ျမိဳ႕ျပင္နားကအိမ္ကို သြားမွာေသခ်ာေနျပီ'
   'ေဟ… မင္း… မင္းတ… တကယ္ေျပာေနတာလား'
   'တကယ္ေျပာေနတာ'
  'ဒါဆို ရဲစခန္းအေႀကာင္းသြားႀကားလိုက္တာ… ပိုေကာင္းလိမ့္မယ္ ထင္တယ္ေနာ္'
   'ဟာ… ရဲစခန္းအေႀကာင္းႀကားလို႔မျဖစ္ဘူးကြ… ဒီေကာင့္က္ုိ ငါကိုယ္တိုင္ဖမ္းမွျဖစ္မွာ ဒါမွလဲ ရဲစခန္းကထုတ္ထားတဲ႔ ဆုေငြငါရမွာေလ'
  'ျဖစ္ပါ့မလားကြာ… ေတာ္ႀကာ မင္းတစ္ခုခုျဖစ္ေနပါဦးမယ္'
  'ငါ့အတြက္မပူပါနဲ႔ ငါကတစ္ေကာင္ႀကြက္… ငါ့မွာဘာသံေယာ္ဇဥ္မွမရွိဘူး… ဒီလိုလူယုတ္မာမ်ိဳးကို ဖမ္းေပးရင္း ေသသြားရင္ေတာင္ ငါေက်နပ္တယ္'
  'ေနပါဦး မင္းဘယ္လိုဖမ္းမွာလဲ'
  'ငါသတင္းရရျခင္း အဲ႔ဒီေကာင္မေလးမိသားစုကို ေရွာင္ခိုင္းထားတဟ္… ဒီည အဲ႔ဒီအိမ္မွာ အဲ႔ဒီေကာင္မေလးပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ ငါသြားေနမယ္… ဒီေကာင္ေရာက္လာျပီဆိုတာနဲ႔ ေခြးသတ္ထားတဲ႔ ဓားနဲ႔ထိုးလိုက္ရင္ ဒီကေဝကတံုး ပညာေတြပ်က္ျပီး သာမာန္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္သြားျပီ ဒါဆိုရင္ သူ႔ကိုအလြယ္တကူမိျပီေပါ့ကြ'
     'ဒါေပမယ့္ငါ့ကိုတစ္ခုေလာက္ မင္းကူညီေပးပါ'
   'ေျပာေလ… ငါဘာကူညီရမွာတုန္း'
      'ဒီည မင္းငါနဲ႔လိုက္ခဲ႔ေပးပါလား'
      ' ဟင္ '

      မည္သို႔ပင္ဆိုးသြမ္းေနခဲ႔ေသာ လူမိုက္တစ္ဦးျဖစ္ပါေစ။ တင္ေအာင္ႀကီးဟာ ငယ္စဥ္ကေလးဘဝ မူလတန္းေက်ာင္းေနစဥ္ကတည္းမွ ကြ်န္ုပ္အား ညီအစ္ကိုသဖြယ္ အားကိုးအားထား တိုင္တိုက္ပင္ပင္ ျပဳလုပ္ခဲ႔သူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ ယခုတြင္လည္း ကေဝကတံုးဆိုသူအား သူတစ္ေယာက္ ဆုေငြရရန္ဖမ္းစည္းနိုင္ေရးအတြက္ ကြ်န္ုပ္အားလိုက္ခဲ႔ေပးပါဟု လာေရာက္ေတာင္းဆိုေလခဲ႕သည္။ ကြ်န္ုပ္သည္လည္း နိုင္င့ံအေရး၊ အမ်ိဳးေကာင္းသမီးေလးမ်ား၏ အေရးနွင့္ ပတ္သတ္ေနခဲ႔သည္ေႀကာင့္ တင္ေအာင္ႀကီးနွင့္အတူ ထိုပညာသည္အား ဖမ္းစည္နိုင္ရန္ သေဘာတူလိုက္ေခ်သည္။

      ဒီလိုနွင့္ ညေနေစာင္းလာသည့္အခ်ိန္တြင္ တင္ေအာင္ႀကီးမွာ ကေဝကတံုးအား ဖမ္းစည္ေရးအတြက္ ျပင္ဆင္ေနခဲ႔၏။ အရာအားလံုးျပင္ဆင္ျပီးသည္နွင့္ ျမိဳ႕ျပင္နားတြင္ရွိေနေသာ မိန္းကေလး၏ေနအိမ္ဆီသို႔ သြားေရာက္ေလခဲ႔သည္။ တစ္ျဖည္းျဖည္းနွင့္ ညအခ်ိန္သို႔ ကူးေျပာင္းလာေလခါ အေမွာင္ထုမွအုပ္စိုးလာခဲ႔ျပီး ညနက္အခ်ိန္သို႔ေရာက္ရွိလာေတာ့မည္ျဖစ္သည္။

   တင္ေအာင္ႀကီးဟာ ေနအိမ္အတြင္းသို႔ဝင္ေရာက္ေနခဲ႔ျပီး ကြ်န္ုပ္အား အိမ္အျပင္လံုျခံဳေစလွေသာ ေနရာတြင္ ထားရစ္ေစခဲ႔သည္။ ကြ်န္ုပ္သည္လည္း မည္သည့္အသံတစ္စံုတစ္ရာ ႀကားေလမလား၊ အသံသဲ႔သဲ႔ႀကားရံုျဖင့္ ေဇာေခြ်းမ်ားစြာျပန္ေနခါ ရင္ထိတ္ေနခဲ႔ရသည္။ ထိုကဲ႔သို႔ရင္ထိတ္ေနခဲ႔ရရင္း အေတြးတစ္စံုတစ္ရာ ေတြးေတာမိေစသည္။

    'မျဖစ္နိုင္ဘူး… ဒီကေဝကတံုးကို တင္ေအာင္ႀကီးတစ္ေယာက္တည္း ဖမ္းနိုင္ဖ္ို႔ဆိုတာ ဘယ္လိုမွမလြယ္ဘူး… ဟာ… ငါဘာလုပ္ရမလဲ မျဖစ္ေသးပါဘူး ရဲစခန္းအေႀကာင္းသြားႀကားလိုက္တာပဲ တင္ေအာင္ႀကီးအတြက္ စိတ္ေအးရမွာပါ'

   ထိုကဲ႔သို႔ေတြးမိေစရင္း ကြ်န္ုပ္သည္လည္း ပုန္းကြယ္ေနရာမွ ထြက္ေစခါ ရဲစခန္းဆီသို႔ဦးတည္ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္းမွာပင္ ေလျပင္းျပင္းတစ္ခ်က္ တိုက္ခိုက္လိုက္ေစရင္း ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလံုး ျငိမ္သတ္သြားေလသည္။ ေသခ်ာေလျပီ။ တင္ေအာင္ႀကီးသတင္းရထားသည့္အတိုင္း ကေဝကတံုးေရာက္ရွ္လာသည္ျဖစ္မည္။ တင္ေအာင္ႀကီးရွိေနေသာ ေနအိမ္အတြင္း၌လည္း ရံုးရင္းဆံခတ္ျဖစ္ေပၚလာသံမ်ား ႀကားရခါ ကြ်န္ုပ္သည္လည္း သက္ဆ္ုင္ရာ ရဲစခန္းရွိေနရာဆီသို႔သာ အေျပးဦးတည္ေလသည္။

         ရဲစခန္းသို႔ေရာက္ရွ္လာသည္နွွင့္ ရဲအရာရွိမ်ားအား အေႀကာင္းစံုရွင္းျပေလခါ တင္ေအာင္ႀကီးရွိေနသည့္ ျမိဳ႕ျပင္နားမွေနအိမ္ဆီသို႔ ေခၚေဆာင္လာခဲ႔ေလသည္။ ရဲအရာရွိမ်ားနွင့္ကြ်န္ုပ္ ျမိဳ႔ျပင္နားမွေနအိမ္ဆီသို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ႔သည့္အထိ ေနအိမ္အတြင္း၌ ရံုးရံုးဆန္ခတ္ျဖစ္ေနခဲ႔ေသာ အသံမ်ားဟာ ေပ်ာက္ကြယ္မသြားေသးေခ်။ ရဲအရာရွိမ်ားမွာလည္း ေနအိမ္တစ္ဝန္းလံုး ဝိုင္းရံထားေစခါ အသံတစ္ခ်ိဳ႕ႏွင့္ ေျပာဆိုေလေတာ့သည္။

           'အိမ္ထဲကသူေတႊ ေအးေအးေဆးေဆးထြက္ခဲ႔ဲႀက… မင္းတ္ု႔က္ု ငါတ္ု႔ရဲတပ္ဖြဲ႔ ဝိုင္းထားျပီးျပီး ေအးေအးေဆးေဆးထြက္ခဲ႔ႀကပါ'

ရဲအရာရွိႀကီး၏ေျပာစကားမ်ားအဆံုး ရံုးရင္းဆံခတ္ျဖစ္ေနေသာ အသံမ်ားနွင့္ ေနအိမ္ႀကီးမွာလည္း ရုတ္တရက္တိတ္ဆိတ္သြားခဲ႔ေလသည္။ သို႔ေသာ္ ေနအိမ္အတြင္းမွ မည္သူမွထြက္ခြာမလာပဲ ျငိမ္သတ္စြာရွိေနေလခဲ႕သည္။ ကြ်န္ုပ္သည္လည္း သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ တင္ေအာင္ႀကီးအတြက္ လြန္စြာစိုးရိမ္ေစမိရင္း ရဲအရာရွိမ်ားအား ေနအိမ္အတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ႀကည့္ရႈ႕ေပးရန္ ေတာင္းဆိုေလခဲ႔သည္။

 ရဲအရာရွိမ်ားမွာလည္း ျငိမ္သတ္သြားခဲ႔ေသာ ေနအိမ္အနားသို႕ ေျဖးညင္းစြာကပ္ေရာက္ေနခဲ႔သည္။ ထြက္ေပါက္ျဖစ္ေသာ အိမ္အေပါက္ဆီသို႔ ထိုသူမ်ားအားလံုး အာရံုစိုက္ေနခ်ိန္၌ ေနအိမ္အေပါက္ဆီမွ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူတင္ေအာင္ႀကီးတစ္ေယာက္ ယိုင္တိုင္စြာထြက္ခြာလာခဲ႔ေလသည္။ မ်က္နွာျပင္တြင္လည္း ျငိဴးငယ္ေနလွျပီး ေျခလွမ္းမ်ားမွာလည္း ရိုင္တိုင္ေနခဲ႔သည္က လဲက်လုမတတ္ပင္ျဖစ္ေလသည္။ ထို႔ေႀကာင့္ ကြ်န္ုပ္သည္လည္း စိုးရိမ္မႈ႕မ်ားနွင့္ တင္ေအာင္ႀကီးအနားသို႔ အေျပးသြားေရာက္ေလခါ ထိုကဲ႔သို႔အေမးစကားမ်ား ေမးျမန္းေလခဲ႔သည္။

'တင္ေအာင္ႀကီး တင္ေအာင္ႀကီး မင္း…မင္းဘာျဖစ္သြားေသးလဲ မင္း…မင္းကေဝတံုးနဲ႔ေတြ႔ခဲ႔လား'

   ထစ္ေငါ့မႈ႕မ်ားနွင့္ ေမးျမန္းေနခဲ႔ေသာ ကြ်န္ုပ္၏အေမးစကားမ်ားအား ရဲအရာရွိမ်ားသည္လည္း စိတ္ဝင္စားေနပံုေပၚသည္။ တင္ေအာင္ႀကီး၏ေျပာထြက္လာမည့္ အေျဖစကားမ်ားေစာင့္ေမွ်ာ္ေနခဲ႔သည္။ ရိုင္တိုင္ေနခဲ႔ေသာ ေျခလွမ္းမ်ားေႀကာင့္ တင္ေအာင္ႀကီးတစ္ေယာက္ ႀကာရွည္စြာမရပ္တည္နိုင္ေတာ့ပဲ မတ္တပ္ရပ္ေနရာမွ ေခြလဲက်သြားေလသည္။ ကြ်န္ုပ္သည္လည္း တင္ေအာင္ႀကီးတစ္ေယာက္ အဘယ္သို႔ျဖစ္သြားရသနည္းဟု စိုးရိမ္မိရင္း သူ႔အား ေပြ႔ထူလိုက္ေလသည္။

  သို႔ေသာ္ ေပြ႕ထူလိုက္ေသာကြ်န္ုပ္အား တင္ေအာင္ႀကီးမွာမူ ေပြ႕ထူမခံ အားတင္ခါထေစရင္း ထိုကဲ႔သို႔စကားသံႀကီးထြက္ေပၚလာေလသည္။ မိန္းမပ်ိဳေလးမ်ားအား အတင္းအဓၶမျပဳက်င့္ျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္၊ ကိုယ္လုံုးခြ်တ္ပြတ္သပ္ယံုမွ်သာ ျပဳမူသြားခဲ႔ေသာ ကေဝပညာအဆင့္ျမင့္ေနသည့္ ကေဝကတံုးမွာ လူမိုက္တင္ေအာင္ႀကီးအား မည္သ္ုိ႔ပင္တုန္႔ျပန္သြားခဲ႔သနည္း မသိ။ တင္ေအာင္ႀကီးတစ္ေယာက္ ေခြက်သြားရာမွ အားတင္းခါထေစရင္း ထိုသို႔စကားသံႀကီးေျပာဆိုလိုက္ေလသည္။

   'ရတယ္ထီးေလ… ငါ့ကိုမထူနဲ႔ ငါ့ဟာငါထမယ္'
     'မွတ္ထားကြ ေနာက္ဆို တင္ေအာင္ႀကီးဘဝမွာ ဘယ္ေတာ့မွ ဝမ္းခ်ဳပ္တယ္ဆိုတာ မရွိေစရဘူး'

    ကေဝကတံုးဟာ တင္ေအာင္ႀကီးအား မည္သို႔ပင္ျပဳလုပ္သြားသည္မသိ၊ အားတင္ခါထေစရင္း ထိုသို႔ေျပာဆိုေလခဲ႔သည္။ ေနာက္မ်ားတြင္လည္း ကေဝကတံုးနွင့္ထိပ္တိုက္ဆံုေတြ႔ခဲ႔ဘူးေသာ တင္ေအာင္ႀကီးတစ္ေယာက္ အျမဲတေစေျပာဆိုေနေသာ စကားတစ္ခြန္းရွိသည္။ ထိုစကားမွာ
 
     'မွတ္ထားကြ… တင္ေအာင္ႀကီးတဲ႔… တင္ေအာင္ႀကီးဘဝမွာ ဘယ္ေတာ့မွ ဝမ္းခ်ဳပ္တယ္ဆိုတာမရွိေစရဘူး'

                             ***
  မွတ္ခ်က္။    ။သေဘာမေပါက္လ်င္ စ/ဆံုးျပန္ဖတ္ပါ။
  မွတ္ခ်က္။    ။ေတြးမိပါက ခပ္ျပံဳးျပံဳးအမူယာေျပာင္းပါ။
  မွတ္ခ်က္။    ။ကေဝကတံုးနွင့္ ဆံုေတြ႔ခဲ႔ရဘူးေသာ
                    မိတ္ေဆြျဖစ္သူ၏ ေျပာျပခ်က္မ်ားအား
                    စာစီခ်ယ္သလိုက္ပါသည္။
စာေရးသူ-ထီးကေလး
ရင္ႏွင့္ရင္း၍ေရးသားသည္။
   More Story >>> www.hteekalay.tk