Monday, June 5, 2017

ဖုတ္တေစၧမိသားစု (စ/ဆံုး)

ဖုတ္တေစၧမိသားစု (စ/ဆံုး)
က်ီကုန္းရြာ ထမင္းစားခ်ိန္ခါ ထန္းတက္သမားေတြ ကေတာ့အသံေတြဆူညံေျပာဆိုေနတဲ႔ ဘာေျပာလိုက္တယ္၊ေမာင္တိုး မင္းဘာေျပာလိုက္တယ္၊ဟာကြာ မင္းမျကားဘူးလာငါတစ္ရြာလံုးအလွဆံုး၊အေခ်ာဆံုးျဖဴျဖဴနဲ႔ရည္းစာျဖစ္ေနျပီကြ၊မေန႔က ငါကိုယ္ အေျဖေပးလိုက္ျပီကြ
ဘေမာင္၁ေယာက္ ေမာင္တိုး စကားျကားလိုက္ရေသာအခါ ရင္ထဲ႔မွာေဖာ္မျပတတ္ေအာင္ဝမ္းနည္းသြားကာ၊စားလက္စ ထမင္းဆက္မစားနိုင္ေတာ႔ပဲ၊ေရသာဖိေသာက္ကာ ဟန္ေဆာင္ျပံုးကာ ေကာင္းတယ္ငါဝမ္းသာတယ္သူငယ္ခ်င္း၊
မင္းတို႔ယူရင္ငါရွာထားသမ်ွအကုန္လက္ဖြဲ႔မယ္၊ေဟ႔ေကာင္ဘေမာင္ငါေတာ႔စြံေတာ႔မယ္၊မင္းေကာရြာထဲ႔ကဘယ္သူမွမျကိုက္ဘူးလာကြ၊လူပ္ရွားပါလာ မင္းေနာက္က်ေနမယ္၊ေတာ္ပါကြာ စိတ္မဝင္စားဘူး။
သူတို႔သူငယ္ခ်င္းေတြအရမ္းခ်စ္ျကေတာ႔ေျပာမနာ၊ဆိုမနာေတြေလ၊ေမာင္တိုးရြာအလွဴအတြက္၊ပစၥည္းသြားဝယၤ ္သူျကီးနဲ႔လိုက္သြားေနတာဒီ၁ပါတ္၊၂ပါတ္မအားရတဲ႔အခ်ိန္မွာ ဘေမာင္နဲ႔ျဖူျဖူခ်စ္သူေတြျဖစ္သြားျကတာေျကာင္႔ သူဘာမွမသိရတာေလ၊ျဖူျဖူဆိုတာသူရင္ထဲ႔ကပ်ိဳးထားတဲ႔ပန္းကေလးပါ၊အခုေတာ႔ သူအခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းေနာက္ပါသြားေတာ႔မယ္၊ရက္စက္လိုက္တာကံျကမၼာရယ္၊ညေနပိုင္းမွာေတာ့ ကိုယ္စီအိမ္ျပန္ခဲ႔ျကတာေပါ႔၊ေမာင္တိုးက မိဘမဲ့၁ေယာက္ပါ၊အတြယ္အတာလဲဘာမွမရွိဘူး၊အိပ္ရာထဲ႔ကာလွဲအိပ္ကာ ၊
ဟူး၊သက္ျပင္းခ်လိုက္ကာ ေဆးျပင္းလိပ္ခဲကာ ၁ညသာ ကုန္ဆံုးေစခဲ႔ျပန္တယ္။
ထန္းပင္ျကီးအုပ္:-):-):-)!!!!!!!!:-):-):-):-):-):-):-):-):-):-):-)!:-)!
အရိပ္က်ေနေသာဘက္မွာေတာ႔ ျဖူ အရမ္းခ်စ္တယ္ကြ၊ေမာင္တို႔အျမန္လက္ထပ္ျကရေအာင္၊ဒီနွစ္သီတင္းက်ြတ္ျဖူကိုယ္လာေတာင္းဖို႔အဘကိုယ္ခြင္႔ေတာင္းျပီျပီသိလား၊ဟုတ္ကဲ႔ ပါ ေမာင္၊ျဖူအိမ္ကိုယ္ျကိုေျပာထားမယ္သိလား၊ခ်စ္သူ၂ေယာက္ေပ်ာ္ရြွင္ေနသေလာက္၊တဖက္ေနက်ဘက္မွာေတာ႔ ေခ်ြးေတြတက်က်နဲ႔၊မိူင္ေငးေနတဲ႔တစ္ေယာက္ကေတာ႔တျခားမည္သူမွသူရင္ထဲ႔ကခံစားခ်က္ကိုယ္ထုတ္ေဖာ္မရတဲ႔ ေမာင္တိုး၊လူေစာင္ေပး္႔ေနတဲ႔သူ။
လေတြေျပာင္းတာျမန္လိုက္တာ၊အခုရြာထဲ႔ကအသံခ်ဲ႔စက္ကသီခ်င္းကေတာ႔ဘေမာင္နဲ႔ျဖူျဖူတို႔မဂၤလာေဆာင္ေပါ႔၊အားျကိုးမာန္တက္လုပ္ကိုင္ေနတဲ႔သူကေတာ႔ အသည္းေတြတစစီေျကြေနတဲ႔ေမာင္တိုးေလ၊မ်က္နာမွာဘယ္လိုဖံုးဖံုး၊ရင္ထဲ႔မွာခံစားခ်က္ေတြေျကာင္႔ ဘေမာင္နဲ႔ျဖူျဖူ ငါျပန္ေတာ႔မယ္ကြ လုပ္စရာေတြမရွိသေလာက္ပါပဲ ငါသိပ္ေနမေကာင္းလို႔၊မနက္မွလာမယ္ကြနူတ္ဆက္ျပီ၊ထြက္သြားပါေလေတာ႔သည္။
အိမ္ေရာက္ေတာ့ အားလံုးက သူကိုယ္ေလွာင္ေနသလို ငါစိတ္ကူးေတြပ်က္ျပီ၊ဟာ ငါ ငါ ငါေလာကျကီးမွာမေနခ်င္ေတာ႔ဘူး၊ငါေနလဲငါအတြက္အဓိပါယ္မရွိေတာ့ဘူး၊
ထန္းတက္ျကိုးယူကာ အိမ္ထုပ္တန္းမွာခီ်ကာ၊၊၊၊၊၊၊။။။။ ၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊
ေလာကႀကီးနဲ႔အဆက္သြယ္ပ်က္ေတာက္ခဲ႔ပါျပီး၊ေမာင္တိုး
မဂၤလာေမာင္ႏွံကေပ်ာ္ရြွင္ေနျကျပီးဆိုရင္ တျဖည္းျဖည္းလူရွင္းစျဖစ္ေနျပီး ေမာင္တိုးအရိပ္အေရာင္မျမင္ရေသးဘူး၊ဒီေကာင္ျကီး အခုထိဘာလို႔မလာေသးတာလဲ၊ေနမေကာင္းလို႔မ်ားလာ၊ဒီလိုနဲ႔မဂၤလာပြဲျပီးသြားၿပီး။
အရိပ္မဲျကီးျကီးကျဖူျဖူတို႔အိမ္နားမွာတဝဲလည္လည္၊ေခြးမ်ားေဟာင္ခ်က္ကလဲကြာ ေၾကာက္စရာေကာင္းတာ၊ဒီလိုမေဟာင္ဘူးပါဘူကြာအရင္က၊
လာၾကအံုီ:-):-):-):-):-):-):-)!!လာျကပါအံုး၊ဒီမွာေမာင္တိုး
ဆြဲျကိုးခ်ေသေနလို႔ဆို႔ျပီ၊ရြာသား၁ေယာက္က ထန္းတက္ဖို႔သြားေခါ္တာ ေခါ္တာမထူးလို႔ တံခါးဖြင္႔ျကည္႔တာ အဲ႔မွာဗ်ာ လ်ာျကီးထြက္ျပီးေသေနတာဗ်ာ ပူေနေတာ႔အနံကထြက္ခ်င္ေနျပီးဗ်ာ၊
ဘေမာင္ကမင္းကြာ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီလိုလုပ္ရတာငတိုးရာ၊၊၊၊၊၊၊ ေအာ္ဟစ္ငိုေျကြးေနတာေပါ႔ဗ်ာ၊××××××××××ဒီလိုနဲ႔အသုဘကိစၥလည္ျပီီးံုလို႔၊
ေမာင္ဘလဲမူရင္းအလုပ္ထန္းတက္အလုပ္ျပန္လုပ္တာေပါ႔ဗ်ာ၊ျဖူျဖူကေန႔လည္ဆိုထမင္းပို႔တာဝန္ေလ ။ဒီေန႔ထမင္းသြားပို႔ရတာစိတ္ထဲ႔မွာေလးလံေနသလိုခံစားရတယ္။ဒါေျကာင္႔ခပ္သြက္သြက္ေလး ေရာက္လာရင္ ကိုဘေမာင္ထမင္းခ်ိုင္႔ေရာက္ျပီ၊ဆင္းခဲ႔ေတာ႔ လွမ္းေအာ္ရင္ဘေမာင္၁ေယာက္ဟန္ခ်က္ပ်က္ျပီ၊ မထိန္းႏိုင္ေတာ္ဘဲ ဝွမ္းခနဲ႔က် အမေလးေတာ္ လာျကပါအံုး၊ေအာ္ဟစ္ျပီဘေမာင္ကိုေပြ႔ထူကာ၊၊၊၊၊ ပါးစပ္ကေသြးမ်ားစီးက်လာကာအသံမထြက္ေတာ႔ ေပ၊ျဖူျဖူလဲငိုေနစဉ္ :-):-):-):-):-):-)ဘေမာင္ကငုတ္တုတ္ထထိုင္ကာ ငါဘာမွမျဖစ္ဘူး၊ျဖူျဖူ မငိုနဲ႔တိတ္ေတာ႔ ငါဗိုက္စားလို႔ထမင္းစားမယ္ဆိုျပီ အားရပါးရစားေနပါေတာ႔တယ္၊က်န္တဲ႔ထန္းသမားမ်ားလဲ စားျက၊နားျကေပါ႔။
ျဖဴျဖဴ ေရထငါထမင္းစားအံုးမယ္၊အခ်ိန္လဲျကည္႔အံုးညသန္ေခါင္ျကီးေတာ္ မနက္မွစားပါေတာ္။နိထမင္းပိုခ်က္ဟာ ငါမဝဘူး။အသားလဲ ခ်က္ ျကားလာ။ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ အခုတေလာရွင္ထမင္းအရမ္းစားတယ္ျပီးေတာ႔မဝဘူးေျပာတယ္။ဘာျဖစ္လို႔တုန္းဟ!!!!!!!!!!!၊ဘာ
ျဖစ္တုန္းဟ ဘာတုန္းဟ ငါပင္ပန္းလို႔စားတာ ဘာျဖစ္လဲ ဟင္းဟင္းဟင္းဆိုျပီရယ္ေနတယ္၊
တေန႔မွာေတာ႔က်ဳပ္ ကိုယ္ဝန္ရွိေနျပီေတာ္၊ဟုတ္လား ဟားဟားဟားငါထမင္းေလ်ာ႔စားရေတာ႔မွာေပါ႔ေလ။သူဘာသာသူသေဘာက်ေနတာ အဲ႔လိုနဲ႔ျဖူျဖူသားတစ္ေယာက္ေမြးပါေလေတာ႔သည္၊ခေလးကနိုးဆြဲလို႔ျဖူျဖူမွာပိန္လို႔ကပ္လို႔ေပါ႔၊ဘေမာင္ကခေလးေကာက္ခ်ီျပီး၊ေဟ႔ေကာင္ငါမိန္းမအားျပတ္ေသလိမ္႔မယ္၊နို႔သိပ္မစို႔နဲ႔ျကားလာေျပာတဲ႔ေန႔ ခေလးမွာနို႔သိပ္မေတာင္းပဲအိပ္ေနတာမ်ားလို႔ ျဖူျဖူမွာ အံျသရတယ္၊ေနာက္ပိုင္းခေလးကိုယ္သူနဲ႔သာသိပ္ျပီးထမင္းခြံတာဝန္သူသာလုပ္ေတာ႔သည္။ျဖူျဖူကေတာ႔ျပန္ဝလာပါေတာ႔တယ္ အဲ႔မျကာပါဘူးေနာက္ဗိုက္ထပ္ျကီးပါေလေတာ႔ ဘေမာင္ကစိတ္အရမ္းဆိုေနတယ္ ေနာက္ထပ္ေမြးတာလဲသားေလးပါပဲ၊ခေလးကို1လေလာက္ပဲနို႔တိုက္ခိုင္းကာ သူနဲ႔သာအိပ္ျပီျဖူျဖူကိုယ္အနားေပးကာ ခ်စ္ရွာေလတယ္။
ကေလးေတြ လမ္းေလ်ာက္တတ္ခါစမွာ ညေနဆိုသား၂ေယာက္နဲ႔လမ္းေလ်ာက္ထြက္ျကတာကထံုးစအျမဲလိုျဖစ္ေနတာ၊ညေနေစာင္းရင္အျပင္မထြက္ပါနဲ႔ဆိုေျပာတာမရ၊ျပန္လာရင္သားအဖေတြေပ်ာ္ရြွင္ေနျကတယ္၊
တေန႔က်ေတာ႔ျဖူျဖူလမ္းေလ်ာက္လိုက္မယ္ဆိုေတာ႔မေခါ္ဘူး၊ငါတို႔သားအဖေတြဘာသာသြားပါရေစ မလိုက္ခဲ႔ပါနဲ႔ကြာ။ငါေတာင္းပန္ပါ္တယ္။
နာနာဘာဝ အတိုင္းညေနဆိုသူမ်ားေတြေထြးပစ္ခဲ႔ တံေတြး၊သလိပ္မ်ားလိုက္လံရွာေဖြစားျကတာမို႔ ျဖူျဖူသိသြားမွာဆိုလို႔မေတြ႕တာ၊
တေန႔ဘေမာင္ထန္းပင္ေပါ္တက္ေနစဉ္ ေအာက္ကေန ဘိုးေတာ္တစ္ပါးျဖတ္သြားရင္ ဟဲ႔ဖုတ္ေကာင္အေပါ္ဘာတက္လုပ္ေနတာလဲ အခုဆင္းခဲ႔စမ္းေအာ္လိုက္တာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္းဝွမ္းဆိုက်လာကာ အ႐ိုးစုျကီးျဖစ္သြားေလေတာ႔သည္ အံျသစရာေကာင္းလိုက္တာ၊ျဖူျဖူလဲငိုယိုျပီအိမ္မွာက်န္ခဲ႔ေသာသားတို႔ဆီေျပးလာခဲ႔ရာ၊အိမ္မွာသိပ္ခဲ႔ေသာသား၂ေယာက္မွာလဲ၊အရိုးစုေလးေတြျဖစ္ေနခဲ႔တာကို ေတြ႕ရတယ္အဲ႔မွာျဖူျဖူ၁ေယာက္၊အေမာဆို႔ျပီး အသက္ပါေပ်ာက္သြားပါေလေတာ႔သည္႔။
ျဖူျဖူေရး အမွ်အမွ်အမ်ွ
မွတ္ခ်က္။ဖုတ္တေစၧအျဖစ္ေပါင္းသင္းေနသူမွာ ေမာင္တိုးျဖစ္ျပီ၊သားေတြကလဲ ဖုတ္ခေလးေမြးဖြားခဲ႔ေျကာင္း။
crd တိမ္တိုက္ေမ

No comments:

Post a Comment