ထူးဆန္​းသည္​့ျဖစ္​စဥ္

ထူးဆန္​းသည္​့ျဖစ္​စဥ္​👈

​ေထြးျမႏွင္​့ဖိုးည္​ိုတို႔ဟာတဲ့ကုတ္​​ေလး​မွာ​ေနရတယ္​ဆို​ေပမဲ့စိတ္​ခ်မ္​းသာတဲ့မိသားစု​ေလးတစုပါ....တ​ေန႔မွာ
​"​ေထြးျမ​ေရငါထင္​းသြား​ေခြလိုက္​အံုးမယ္​"
ဟုဆိုကာ​ေတာထဲထြက္​သြားသည္​
"​ေအာ္​ကိုဖိုးညိဳတို႔က​ေတာ့နံနက္​စာ​ေတာင္​မ​ေဆာင္​့ဘူး"
​ေန႔လည္​.​ေဆာင္​းအခ်ိန္​...

အင္​းအခ်ိန္​​ေတာ္​​ေတာ္​လင္​့​ေနပီဒီခ်ိန္​ဆိုကိုဖိုးညိဳျပန္​​ေရာက္​သင္​့ပီ"
ဟု​ေျပာမဆံုးရြာသား​ေတ်ာက္​က​ေျပးထြက္​လာပီ

​ေထြးျမ​​ေရ...​ေထြးျမ...နင္​့​ေယ်ာက်ာၤး​ေတာထဲမွာပိုးထိလို႔သြားၾကည္​့တာအသက္​မ႐ွိ​ေတာ့ဘူးဟ........

႐ွင္​.......ဆိုကာ​ေမ့လဲသြားပီးည​ေန​ေလာက္​​ေရာက္​မွသတိျပန္​ရလာသည္​

သူ႔အ​ေတြးထဲတြင္​က​ေလးႏွ​ေယာက္​နဲ႔ငါနဲ႔ကိုဖိုးညိဳမ႐ွိပဲဘလို​ေနရမလဲ...ဟု​ေတြးရင္​
မ်က္​ဝန္​းမွမ်က္​ရည္​မ်ားက်လာသည္​

ထိုအခ်ိန္​ႀကီး​ေမကအား​ေပးစကား​ေျပာသည္​

​ေထြးညိဳရယ္​လူဆိုတာသတၱဝါတခုကံတခုပဲ..ငိုမ​ေနနဲ႔နာ​ေရးအတြက္​ရြာသား​ေတအားလံုးဝိုင္​းဝန္​း
ကူညီ​ေပးလမ္​့မယ္​ဟုတ္​ပီလား....

ဟုဆိုကာႀကီး​ေမႏွင္​့ရြာသားမ်ားအားလံုးဝိုင္​းႏွစ္​သိမ္​့​ေပးၾကသည္​....
သူတို႔​ေနသည္​့အိမ္​သည္​ရြား၏အစြန္​ဖ်ားျဖစ္​​ေသာ​ေၾကာင္​့မသာအ​ေလာင္​းကို​ေဆာင္​့ရန္​လူမ႐ွိ
​ေပ..ထိုခ်ိန္​ ကဲတူမႀကီးႀကီး​ေမလဲျပန္​အံုးမယ္​ကြယ္​ တူမႀကီးျဖစ္​ရဲ႕လား
"ဟုကဲ့ျဖစ္​ပါတယ္​...
နာရီဝက္​မွ်အၾကာ......

ျခံ​ေ႐ွ႕တြင္​အရိပ္​မဲတခု​ေၾကာင္​့ထြက္​ၾကည္​့လိုက္​သည္​....
အဖြားအိုတ​ေယာက္​ျဖစ္​​ေန​ေသာ​ေၾကင္​့လွည္​့အျပန္​
"'"သမီး....မီး..​ေရ..အ..အဖြားကို​ေရတခြက္​​ေလာက္​က..ကြယ္​"' အသံတံုတံုျဖင္​့....

"ဟုတ္​ကဲ့အဖြားခန​ေဆာင္​့"'ဟုဆိုကာ​ေရသြားခပ္​သည္​ အဖြားအိုမ်က္​ႏွာကို​ေသခ်ာမၾကည္​့မိ​ေခ်

​ေရလာ​အ​ေပးတြင္​...​ေတြ႔ရ​ေသာျမင္​ကြင္​း​ေၾကာင္​့
အသံမထြက္​ရဲ​ေအာင္​ပင္​ျဖစ္​မိသည္​....

အဖြားအို၏႐ုပ္​ရည္​မွာအလြန္​ဆိုးဝါး၍​ေၾကာက္​စ်ာ​ေကာင္​းလွ​ေပမည္​....
ထိုအခ်ိန္​"​ေရာ့အဖြား...​ေရ..​ေရရပါပီ"
​
"​ေက်းဇူးပါပဲ သမီးရယ္​ ဒါနဲ႔ဒါနာ​ေရးအိမ္​မဟုတ္​လား ကြဲ႔ အ​ေလာင္​း​ေဆာင္​့တဲ့သူ​ေတ​ေရာမ႐ွိပါလား"

ဟုတ္​အဖြား​ေရရြာနဲ႔​ေဝးလို႔ ျပန္​ကုန္​ၾကပီ...

"အာ့တာဆိုရင္​အဖြားဒီမွာတည​ေလာက္​အိပ္​လို႔ရမလားသမီး​ေရအ​ေလာင္​း​ေဆာင္​့သ​ေဘာ​ေပါ့ကြယ္​"

ရပါတယ္​

ည​၁၂နာရီ​ေရာက္​​ေတာ့သမီး​ေလးအိပ္​ပီလား
ကြယ္..

"အိပ္​​ေတာ့မယ္​​အဖြား"....ဟု​ေျပာကာမ်က္​လံုးက်ယ္​​ေနသည္​
မၾကာခင္​အ​ေတြးတခုဝင္​လာသည္​မၾကာခင္​က
​ေပ်ာ္​စရာမိသားစု​ေလးအ​ေၾကာင္​း​ေပါ့...
ည၁နာကီ​ေက်ာ္​သျဖင္​့အ​ေတြးဝင္​လာသည္​
အဲ့အခ်ိန္​....သမီး​ေရအိပ္​ပလားကြယ္​
ဟု​ေျပာသံၾကားရ​ေသာ​ေၾကာင္​့

"ခုပဲအိပ္​ပီအ​ေမ​ေရဟု​ေျပာသြားသည္​"

အဖြားဟာမၾကာမၾကာ​ေမး​ေနတာ​ေၾကာင္​့ျပန္​မထူး​ေတာ့​ေပ......
ခနၾကာတြင္​...
ဂြၽတ္​.....ဂြၽတ္​...ဂြၽတ္​!!!
႐ွလြတ္​..႐ွလြတ္​..!!
အင္​း...ဟင္​း..ဟ္​င္​း...[မန္​ဖီသံ]
စသည္​့အသံမ်ားကိုမသကာၤသျဖင္​့ထရံ​ေပါက္​မွ
​ေခ်ာင္​းၾကည္​့လိုက္​ရာ......

​ေအာင္​မ​ေလး!!!....ဖ်ား..ဖ်ား ဟုတိုးတိုးသာ​ေျပာမိသည္​
ျမင္​ကြင္​းမွာ..အဖြားႀကီးသည္​သူ႔​ေယာက္​က်ားကို
​[​ေခြး ဒံ​ေပါက္​ စားသဖြယ္​] စား​ေန​ေသာ​ေၾကာင္​့ျဖစ္​သည္​...
က​ေလးႏွ​ေယာက္​ကိုအသာႏိႈးကာအသံမထြက္​​ေအာင္​​ေနာက္​​ေဖး​ေပါက္​မွထြက္​​ေျပး၍ရြာထဲသို႔သြားကာသူႀကီးအိမ္​​ေရာက္​​ေတာ့
သူႀကီးက "ဟယ္​​ေထြးျမ..ဘလိုျဖစ္​တာတံုး"
အ​ႀကိဳးအ​ေၾကာင္​း​ေျပာျပပီး
သြားသားမ်ားကမိီးတုတ္​မ်ားျဖင္​့သြားရာ
ျမင္​ရ​ေသာျမင္​ကြငး္​​ေၾကာင္​့...ထိတ္​လန္​႔ကုန္​ၾကသည္​....
အဖြားအိုမွာ႐ွိမ​ေနပဲအ​ေလာင္​းမွာအ႐ိုးမ်ားသာ
က်န္​​ေတာ့သည္​....

ဟာဘႀကီးဟာကတကယ္​လား​ဗ်"
"​ေအး...တူႀကီးရဲတကယ္​ကြ...ခုထိရြာသား​ေတထိပ္​လန္​႔​ေနၾကတံုးကြ"
သူတို႔က​ေရာ....
​ေအးခုဆိုသူတို႔သားသမီး​ေတလဲမင္​းအရြယ္​​ေလာက္​႐ွိ​ေရာ​ေပါ့...အဲ့အျဖစ္​ျပတ္​ျဖစ္​ပီးနစ္​ရက္​အၾကာ​ေျပာင္​းသြားတာခုထိသတင္​းမၾကားဘူးကြ

ည​ေန​ေစာင္​းအခ်ိန္​...

........"ဒိုကြ...ဟား..ဟား.."
ဖဲဝိဇၨာ...ဖဲဝိဇၨာ ကြ....ဟား...ကိုး​ေပါက္​...
ဟား...ဟား.....

ထိုစဥ္​အဖြားတ​ေယာက္​လာပီ သားတို႔​ေရ အဖြားကို​ေရတခြက္​​ေလာက္​ ဟုမဆံုး​ေသး.....

အာ......အမ​ေလး​ေက်ာက္​ပါပီ​ဗ်.....
ဝ႐ုန္​းသံုးကား​ေျပးကုန္​ၾကသည္​

ၾကန္​ခဲ့သူမွာ ​ေသခ်င္​းဆိုး ကာလနာ ​ေလး​ေတ​ေရ​ေတာင္​း​ေသာက္​မို႔ဟာကို​ေျပးကုန္​ၾကတယ္​..
ဟုဆဲဆိုကာက်န္​ခဲ့​ေလသည္​...

ျဖစ္​စဥ္​မွာတျခားမဟုတ္​ႏွအိမ္​​ေက်ာ္​ကသငယ္​ပ်ံ​ေန​ေသာအဖြားသာျဖစ္​သည္​

​ေျပးသူတို႔မွာအဖြားအိုႏွင္​့​ေထြးျမတို႔အျဖစ္​ျပတ္​ကိုသတိရျခင္​း​ေၾကာင္​့သာျဖစ္​သည္​...