Monday, June 5, 2017

ထန္​း​ေတာထဲသရဲႀကီး

ထန္​း​ေတာထဲသရဲႀကီး ၁
      
`ဦးညိဳႀကီး​အသတ္​ခံရၿပီဗ်ိဳ႕ ဦးညိဳႀကီး ထန္​း​ေတာထဲကသူ႔တဲထဲမွာ အသတ္​ခံရၿပီး ​ေသ​ေနၿပီဗ်ိဳ႕´
မနက္​​ေစာ​ေစာစီးစီးၾကားရတဲ့သတင္​းက​ေတာ့
အ မဂၤလာသတင္​းပါပဲဗ်ာ။ မနက္​​ေစာ​ေစာႂကြက္​​ေထာင္က
ျပန္​လာတဲ့ ဖိုးတာတီး က ရြာထဲကို​ေျပးလာၿပီး ရြာထဲကလူ​ေတြကို​ေအာ္​ကာသတင္​း​ေပး​ေနျခင္​းျဖစ္​သည္​။ ဖိုးတာတီးက
ရြာလူႀကီးအိမ္​ကိုဆက္​​ေျပး​ေလသည္​။ `ဗ်ိဳ႕ ဥကၠဌ. ဥကၠဌ
ရြာထိပ္​က ထန္​း​ေတာထဲမွာ​ေနတဲ့ ဦးညိဳႀကီး အသတ္​ခံရလို႔
​ေသ​ေနၿပီဗ်´။ ဥကၠဌ ဦးသာရ အံ့ၾသသြား​ေလသည္​။ `​ေဟ
​တာတီး ဟုတ္​​ေကာဟုတ္​ရဲ႕လားကြာ ´ `ဟာ------------ဥကၠဌကလည္​း ​ေသခ်ာတယ္​ဗ်။ ဦးညိဳႀကီးရဲ႕ ပါးစပ္​မွာ ဓားနဲ႔ခုတ္​ထားတဲ့ဒဏ္​ရာ၊ၿပီး​ေတာ့လည္​ပင္​းမွာလည္​း
ဓားနဲ႔ရစ္​လွီးထားတဲ့ဒဏ္​ရာ၊ ၿပီး​ေတာ့ႏွလုံး​ေနရာတရဲည္​့တည္​့မွာလည္​း စ​ေကဘာနဲ႔ထိုးထားတဲ့ဒဏ္​ရာ​ေတြနဲ႔ ​ေသ​ေနတာ
က်ဳပ္​ကိုတိုက္​​ေတြ႕ခဲ့တာဗ်။´ ထိုစဥ္​ ဥကၠဌက​ေတာ္​ ​ေဒၚခ်စ္​စု က`ဒီလိုဆို ​ေတာ္​ဘာဆက္​လုပ္​မလဲကိုသာရ´ `ဘာဆက္​လုပ္​ရ္​လဲကြာ ဒါရဲကိုအ​ေၾကာင္​းၾကားရမွာ​ေပါ့က။ြ​ဖုန္​း​ေပးစမ္​း´
ရဲ​ေတြ​ေရာက္​လာၿပီ။စစ္​​ေဆးစရာ႐ွိတာ​ေတြစစ္​​ေဆးၿပီး အ​ေလာင္​းကို​ေဆးရံုသို႔သယ္​သြား​ေလသည္​။ ထန္​း​ေတာမွာရြာထပ္​တြင္​႐ွိ​ေနၿပီ ၆ဧက​ေလာက္​က်ယ္​၀န္​း​ေသာ
ထန္​း​ေတာႀကီးျဖစ္​သည္​။ ဦးညိဳပိုင္​ဆိုင္​​ေသာထန္​း​ေတာႀကီး။
ဦးညိဳက ထန္​း​ေတာထဲတြင္​တဲထိုး​ေနၿပီ ၾကက္​မ်ား​ေမြးထားသည္​။ ၾကက္​​ေကာင္​​ေရ ၁၅၀ ခန္​႔မွ်႐ွိသည္​။
ဦးညိဳက​ေဆြမ်ိဳးမ႐ွိ​​ေပ။ဦးညိဳကိုသၿဂိဳလ္​​ေတာ့ သူပိုင္​ဆိုင္​​ေသာထန္​း​ေတာကို ရြာက ​ေစာင္​့​ေ႐ွာက္​ထားမည္​ဆိုတဲ့အ​ေၾကာင္​း သူနဲ႔ထန္​း​ေတာမဆိုင္​​ေတာ့တဲ့အ​ေၾကာင္​း
သြားလိုရာကိုလြတ္​လြတ္​လပ္​လပ္​သြားႏိုင္​​ေၾကာင္​း
ရြာဥကၠဌက ​ေျပာၾကား​ေလသည္​။ ထိုအခ်ိန္​ ​ေဒါသ​ေတြ
ဖုံးလႊမ္​း​ေန​ေသာမ်က္​လုံးျဖင္​့ ၾကည္​့​ေန​ေသာ မ်က္​၀န္​း
တစုံကို မည္​သူမွ်သတိထားမိမည္​မဟုတ္​ပါ​ေလာ။
​>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
ဒီ​ေန႔က​ေတာ့ ဦးညိဳ ဆုံးလို႔ ၇ ရက္​ျပည္​့တဲ့​ေန႔ျဖစ္​လို႔ သူ႔ထန္​း​ေတာထဲကတဲမွာ ရြာကလူ​ေတြက သူ႔အတြက္​ဆြမ္​းသြတ္​​ေပးျခင္​းျဖစ္​သည္​။ ည​ေန​ေရာက္​​ေတာ့ ရြာက ကာလသား​ေတြ
က `ကဲ ညီ​ေနာင္​တို႔ ဒီ​ေန႔ညက ဖဲ၀ိုင္​း​ေနာက္​ဆုံးည​ေနာ္​၊
မိုးလင္​းထိ၀ိုင္​းျဖစ္​မွာဗ်၊ ကဲ၀ိုင္​းစလိုက္​ၾကစို႔´ ဖဲ၀ိုင္​းစတင္​​ေလသည္​။ ႐ုတ္​တရက္​ ​ေခြးမ်ားအူ​ေနၿပီ။ `ဟ ဘာတုန္​းဟ
သရဲ​ေျခာက္​တာမ်ားလား ´ `​ေအးကြ ဦးညိဳႀကီးလာတာလား
မသိဘူး´ ကာလသား​ေတြတ​ေယာက္​တ​ေပါက္​​ေျပာစဥ္​
`ဂ်ိမ္​း------´မိုးခ်ဳန္​းသံႀကီးၾကားရ​ေလသည္​။ ​ေခြး​ေတြကလည္​း
အရမ္​းအူ​ေနၿပီမဟုတ္​လား။ `၀ူး---------အူး-----------၀ုတ္​ ၀ုတ္​´
ထန္​းရြက္​​ေတြမ်ားလည္​း ​ေလတိုက္​ခတ္​မႉ​ေၾကာင္​့ တ​ေခ်ာခ်ာ
ျမည္​​ေနသည္​။​ေသခ်ာသည္​က ဦးညိဳႀကီး တဲ​ေ႐ွ႕မွာ မတ္​တတ္​ရပ္​​ေနသည္​မဟုတ္​ပါ​ေလာ။ ဥကၠဌဦးသာရနဲ႔ ရပ္​မိရပ္​ဖ​ေတြလည္​း​ေၾကာက္​​ေနၾကၿပီျဖစ္သည္​။ အညႇီနံ႕​ေတြအပုတ္​​ေတြနံ​ေစာ္​လာသည္​။ငွက္​ဆိုး ​ေတြလည္​း​ေအာ္​လာသည္​။
ဦးသာရက ဖဲကစား​ေနသည္​့ ဖိုးတုပ္​ကိုလွမ္​း​ေျပာလိုက္​သည္​။ `​ေဟ့​ေကာင္​ဖိုးတုတ္​ မင္​းက ရြာ​ေပါင္​းစုံ အ​ေျပးၿပိဳင္​ပြဲမွာ ပထမရထားတာပဲ။ မင္​း အဲဒီသရဲကို ျမႇား​ေခၚသြား
ရြာသူရြာသား​ေတြကိုလည္​းကယ္​တင္​ရာ​ေရာက္​တယ္​။´
`ဟာ ရြာလူႀကီး က်ဳပ္​​ေၾကာက္​တယ္​ဗ် မသြားရဲဘူး သရဲက
က်ဳပ္​ကိုသတ္​လိုက္​ရင္​ဘယ္​လိုလုပ္​မလဲ´ `ဒါ​ေတာ့မပူနဲ႔​ေမာင္​ဖိုးတုပ္​ ​ေရာ့ ဒီဆြဲႀကိဳးနဲ႔ ​ေဟာဒီ ဦးညိဳ ရဲ႕ပုဆိုးကိုယူသြား
မင္​း​ေနာက္​ကိုသရဲဦးညိဳႀကီးလိုက္​လာလိမ္​့မယ္​။ မင္​းရြာလယ္​ကဘုန္​းႀကီး​ေက်ာင္​းကို​ေရာက္​​ေအာင္​သာ​ေျပး။ ဘုန္​းႀကီး​ေက်ာင္​း​ေရာက္​တာနဲ႔ ​ေဟာဒီပုဆိုး ဆရာ​ေတာ္​ကို​ေပးလိုက္​
ဆြဲႀကိဳးကိုမင္​းယူထား၊ဒီဆြဲႀကိဳးက ႐ွမ္​းျပည္​ကအထက္​လမ္​းဆရာႀကီးလာတုန္​းက မိစာၦႏိုင္​အစြမ္​း​ေတြနဲ႔ျပည္​့၀​ေနတဲ့
​ဆြဲႀကိဳးပဲ´အဘပု ဆိုသူက. ဖိုးတုပ္​ကို ဆြဲႀကိဳးနဲ႔ ​ေသြးစြန္​း​ေနသည္​့ ပုဆိုးကို​ေပးလိုက္​သည္​။ ဖိုးတုပ္​ ​ေဇာ​ေခြၽး​ေတြျပန္​​ေနပါၿပီ။ ​ေၾကာက္​​ေၾကာက္​လန္​႔လန္​႔ျဖစ္​​ေန​ေသာဖိုးတုပ္​ အားတင္​းၿပီးသတၱိ​ေမြးကာ ပုဆိုးနဲ႔ဆြဲႀကိဳးယူၿပီး တအားကုန္​
​ေျပးပါ​ေတာ့သည္​။ ဦးညိဳက ဖိုးတုပ္​​ေျပးသည္​ကိုျမင္​သည္​ႏွင္​့
​ေခြးနက္​ႀကီးမ်ားနဲ႔အတူ ဖိုးတုပ္​​ေနာက္​သို႔လိုက္​ပါ​ေတာ့သည္​။
`အမ​ေလးကယ္​ၾကပါဗ်ိဳ႕ က်ဳပ္​​ေနာက္​ကသရဲႀကီးနဲ႔​ေခြးနက္​ႀကီး​ေတြလိုက္​​ေနၿပီဗ်´ တဲထဲကလူ​ေတြကလည္​း ဖိုးတုပ္​ကို
ၾကည္​့​ေနၾကသည္​။ `​ေျပးဖိုးတုပ္​​ေရ​ ​ေျပးကြ ဆရာ​ေတာ္​ကိုသာဒီ​ေရာက္​​ေအာင္​ပင္​့ခဲ့​ေတာ့´ အစြယ္​ႀကီး​ေတြထြက္​​ေန​ေသာဦးညိဳႀကီးက လက္​သည္​းအ႐ွည္​ႀကီး​ေတြ႐ွိ​ေသာလက္​နဲ႔ ဖိုးတုပ္​ကိုလွမ္​းဖမ္​းလိုက္​ပါသည္​။ ဖိုးတုပ္​ကိုမမိပါ။ ဖိုးတုပ္​နဲ႔သရဲဦးညိဳ တို႔သိပ္​မ​ေ၀းပါ လက္​တကမ္​း
​ေလာက္​သာ​ေ၀းပါ​ေတာ့သည္​။ဖိုးတုပ္​ကလည္​း တအားကုန္​​ေျပး​ေနသည္​။ ​
ညျဖစ္​​ေန​ေသာ္​လည္​း လမ္​း​ေဘးမီးတိုင္​မ်ား႐ွိ​ေန၍ အလင္​း​ေရာင္​ရသည္​။ ဘုန္​း​ေတာ္​ႀကီး​ေက်ာင္​းသို႔​ေရာက္​ခါနီး
လွမ္​းျမင္​လိုက္​ရသည္​က ကိုရင္​​ေလးတပါး ​ေက်ာင္​း​ေပၚတက္​သြားသည္​။ ​ေက်ာင္​းတံခါး၀သို႔​ေရာက္​​ေသာအခါ ဖိုးတုပ္​က
​ေက်ာင္​း၀န္​းထဲသို​ေျပး၀င္​သြားသည္​။ ဦးညိဳႀကီးက​ေတာ့
​ေက်ာင္​း​ေပါက္​၀တြင္​ ​တရႉးရႉးတ႐ွဲ႐ွဲ နဲ႔​ေဒါသ​ေတြျဖစ္​ကာ
က်န္​​ေနခဲ့​ေတာ့သည္​။ `ကိုရင္​​ေလးဘုရား ကိုရင္​​ေလးဘုရား
ဘုန္​းႀကီး​နဲ႔​ေတြ႕ခ်င္​လို႔ပါဘုရား တပည္​့​ေတာ္​တို႔ဒုကၡ​ေရနာက္​​ေနပါၿပီဘုရား´ ဘုန္​းႀကီးက ဖိုးတုပ္​​ေအာ္​သံၾကား​ေတာ့
​ေက်ာင္​း​ေအာက္​ဆင္​းလာ​ေလသည္​။ `တကာ​ေလး ဘာျဖစ္​လာလို႔တုန္​းကြဲ႕´ `မွန္​ပါဘုရား သရဲဦးညိဳဒုကၡလာ​ေပး​ေနလို႔ပါဘုရား´ ​`​ေအးကြယ္​ ကဲဒကာ​ေလး​ေက်ာင္​း​ေပၚတက္​´
`မွန္​လွပါ အဘပုက ဆရာ​ေတာ္​ကို ဒီပုဆိုး​ေလး ​ေပးလိုက္​ပါဆိုလို႔ပါဘုရား´ ဆရာ​ေတာ္​က ပုဆိုးကိုၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့
​ေသြးစြန္​း​ေနသည္​ကို​ေတြ႕ျမင္​​ေသာအခါ `ကိုရင္​ ဘုန္​ႀကီး
လြယ္​အိပ္​ယူခဲ့​စမ္​း´ ကိုရင္​​ေလးက ဆရာ​ေတာ္​ဘုရား၏လြယ္​အိပ္​ကိုယူလာကာ ဆရာ​ေတာ္​ကို​ေပးလိုက္​သည္​။ `ကဲဒကာဖိုးတုပ္​ ​ေရာ့ ဒီ​ေဆးလုံးကိုငံုထား လာထန္​း​ေတာသြားၾကမယ္​။´ ဆရာ​ေတာ္​နဲ႔ဖိုးတုပ္​တို႔ထန္​း​ေတာသို႔လာၾကသည္​။ ဦးညိဳႀကီးက ​ေက်ာင္​း၀ိုင္​အျပင္​၌
ဖိုးတုပ္​ကို​ေစာင္​့​ေနသည္​။ ဖိုးတုပ္​နဲ႔ဆရာ​ေတာ္​ ​ေက်ာင္​း၀ိုင္​းကထဲထြက္​လာ​ေတာ့ ဖိုးတုပ္​ကို လက္​၀ါးႀကီးနဲ႔ လွမ္​းဖမ္​းလိုက္​သည္​။ ဖမ္​း၍မရ ။ ဦးညိဳလက္​ ဓာတ္​လိုက္​သလိုခံစားသြားရသည္​။ ဦးညိဳက ဇြဲမ​ေလ်ာ့​ေပ ဖိုးတုပ္​​ေနာက္​ကို လိုက္​​ေနသည္​။ အႏၱရာယ္​​ေတာ့ျပဳ၍မရ​ေပ။
ထန္​း​ေတာ​ေရာက္​​ေသာအခါ ဆရာ​ေတာ္​ႂကြလာ၍ အားလုံးက ကန္​​ေတာ့ၾကသည္​။ ဦးသာရ က အ​ေၾကာင္​းစုံ
​ေလွ်ာက္​ထား​ေတာ့မွ ဆရာ​ေတာ္​က. `ဟဲ့ သရဲငညိဳ နင္​ဘာ​ေၾကာင္​့လူ​ေတြလာ​ေႏွာက္​ယွက္​​ေနတာလဲ ​ေျပာစမ္​း´
ထိုအခါ ဦးညိဳက မီးခိုးအသြင္​​ေျပာင္​းၿပီး တာတီးကိုယ္​ထဲကို
၀င္​ပူးပါ​ေတာ့တယ္​။ `​ေဟ့​ေကာင္​ ဖိုးတုပ္​ မင္​းကိုသတ္​မယ္​
မင္​းကိုငါသတ္​မယ္​ ´ ဆရာ​ေတာ္​က `ဟဲ့ ငညိဳ ဘာ​ေၾကာင္​့နင္​ဖိုးတုပ္​ကိုသတ္​ခ်င္​ရတာလဲ´ ဖိုးတုပ္​မွာ​ေၾကာက္​​ေနသည္​။
တဆပ္​ဆပ္​နဲ႔လည္​းတုန္​​ေနသည္​။ ထျပန္​မည္ဟန္​ျပင္​လိုက္​​ေသာအခါ။ ဦးညိဳ၀င္​ပူး​ေန​ေသာ ဖိုးတာတီး က`​ေဟ့​ေကာင္​
မင္​းမ​ေျပးနဲ႔ မင္​းကိုငါသတ္​မယ္​ မင္​းငါ့ကိုသတ္​တယ္​´
ဟူ​ေသာအသံနက္​ႀကီးျဖင္​့​ေျပာ​ေလသည္​။ ဖိုးတုပ္​အလြန္​
တုန္​လႉပ္​သြားသည္​။ ဆရာ​ေတာ္​က `ကဲ ငညိဳ မင္​း​ေျပာခ်င္​တာကိုသာ​ေျပာ ငါတို႔နား​ေထာင္​​ေနတယ္​´ ဦးညိဳ၀င္​ပူး​ေန​ေသာတာတီးက `ဟို​ေကာင္​ဖိုးတုပ္​ ငါ္​ေမြးထားတဲ့
တိုက္​ၾကက္​ဖ ကို ငါ္​မ​ေသခင္​ ညကလာခိုးတယ္​။ ငါက ​ေလးခြနဲ႔ပစ္​​ေတာ့ သူကငါ့ကို ဓားနဲ႔ခုတ္​ စ​ေကဘာနဲ႔ထိုးသတ္​တယ္​ ဒီတခါ ဖိုးတုပ္​ မင္​းအလွည္​့​ေရာက္​ၿပီ´
ဆရာ​ေတာ္​က `ဟဲ့ သရဲ တိတ္​စမ္​း ဒါတရားဥပ​ေဒအရ အ​ေရးယူရမယ္​့ကိစၥ နင္​နဲ႔ဘာမွမဆိုင္​ဘူး´ `ဂတုံး စကား​ေျပာရင္​
ဆင္​ဆင္​ျခင္​ျခင္​​ေျပာစမ္​း ငါ့ကိုသတ္​တဲ့​ေကာင္​ကို ငါအ႐ွင္​မထားဘူး´ အားလုံးက ဖိုးတုပ္​ကို ​ေမးျမန္​းၾက​ေလၿပီ။
ဖိုးတုပ္​ကလည္​းသူသတ္​ခဲ့​ေၾကာင္​း ၀န္​ခံ​ေလသည္​။
အဲဒီ​ေနာက္​ ညတြင္​းခ်င္​းရဲ​ေတြ​ေခၚၿပီး ဖိုးတုပ္​ကို ဖမ္​းသြား​ေလသည္​။ ဦးညိဳကလည္​း ၀င္​ပူးရာထြက္​သြား​ေလသည္​။
၀င္​ပူးခံရ​ေသာ တာတီးမွာ ​ေမ့သြား​ေန​ေတာ့သည္​။
အဲဒီ​ေနာက္​မွာ​ေတာ့ ညတြင္​းခ်င္​းပဲ ဦးညိဳအတြက္​
ကုသိုလ္​လုပ္​ဖို႔ အဘပုက. ိဆရာ​ေတာ္​ကို​ ေလွ်ာက္​ထားလိုက္​သည္​။ ဆရာ​ေတာ္​ကလည္​း တရား​ေဟာ
ရြာသား​ေတြကလည္​း အလွဴ​ေငြလွဴ ​ေရစက္​ခ် ၿပီး
ဦးညိဳကို အမွ်​ေပး​ေ၀လိုက္​သည္​။ ဦးညိဳလည္​း သာဓု ​ေခၚကာ
​ေကာင္​းရာသုကတိ​ေရာက္​သြား​ေလသည္​။
ႀကိဳးစားလ်က္​
ပ်ား​ေကာင္​(ပ်ဥ္​းမနား)

No comments:

Post a Comment