ေသမိန္႔လက္ေဆာင္ေပးရေအာင္
ေသမိန္႔လက္ေဆာင္ေပးရေအာင္••••••••••••••••••••••••••••(စ\ဆံုး)°°°°°°°
"နင္နဲ႔သူငယ္ခ်င္းအရင္းႀကီးမို႔လို႔အခုလိုရင္ဖြင့္ရတာ သႏၱာေရ
ငါေတာ့ငါ့ေယာက်္ား ငါ့ေနာက္ကြယ္မွာေျခ႐ႈပ္ေနတယ္လို႔ထင္တယ္"
ကြၽန္မစကားၾကားေတာ့ သႏၱာရဲ႕အံ့ျသသြားသည့္အမူအယာကိုလွမ္းျမင္လိုက္ရသည္။
"နင့္ဟာကေသခ်ာရဲ႕လား အင္ၾကင္းရယ္ တေလာကမွဆံုးသြားတဲ့နင့္အေဖစိတ္နဲ႔စိတ္ဂေယာင္ဂယက္ျဖစ္တာေနမွာပါ"
ကြၽန္မ ကကြၽန္မေ႐ွ႕တြင္႐ွိေနေသာေကာ္ဖီပူပူေလးအားႏွစ္ၿခိဳက္စြာတစ္ငံုေသာက္လိုက္ၿပီး သႏၱာ့အားျဖည္းညင္းစြာေခါင္းခါျပလိုက္သည္။
"မေန႔က ငါသူ႔ကုတ္အိက်ီ ၤကိုမေလ်ွာ္ရေသးခင္ သူ႔အိက်ီ ၤ အိတ္ေထာင္ကိုစစ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္တည္းခိုခန္းမွာ ႐ွိခဲ့တယ္ဆိုတဲ့အေထာက္အထားလက္မွတ္ေတြေတြ႔ရတယ္သႏၱာရယ္ ငါသက္ေသမ႐ွိပဲသူ႔ကိုမစြပ္စြဲပါဘူး"
ကြၽန္မသက္ျပင္းခ်ၿပီးေျပာလိုက္ေတာ့သႏၱာကကြၽန္မမ်က္ႏွာအားတစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
"အဲ့ဒါဆိုနင္ဘာဆက္လုပ္မွာလဲ နင္နဲ႔သူနဲ႔က တကယ္ခ်စ္လို႔လက္ထက္ထားတာမွမဟုတ္တာ မိဘေတြေပးစားလို႔ယူခဲ့ရတာဆိုေတာ့ နင္သူနဲ႔မကြာ႐ွင္းခ်င္ဘူးလား"
"ငါသူ႔အေပၚစိတ္ကုန္ၿပီဆိုေပမယ့္
မ်ိဳး႐ိုးဂုဏ္ကိုေတာ့ငါေထာက္ရမယ္သႏၱာ ငါတို႔မ်ိဳး႐ိုးကကြာ႐ွင္းတဲ့အစဥ္အလာမ႐ွိဘူး တကယ္လို႔သူနဲ႔ငါကြဲရမယ္ဆိုရင္႐ွင္ကြဲေတာ့မရဘူးေသကြဲပဲရလိပ္မယ္"
သႏၱာကကြၽန္မကိုၾကည့္ကာသက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။ၿပီးမွတစ္စံုတစ္ခုကို'သူမ'သိလိုဟန္ျဖင့္
"နင့္စကားႀကီးကလည္းနိမိတ္မ႐ွိလိုက္တာ ဒါနဲ႔သူနဲ႔ေဖာက္ျပန္တဲ့မိန္းမကိုနင္သိလား"
"ေမာင့္ကုမၼဏီထဲကပဲလို႔ၾကားတယ္ အဲ့ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးနင့္ကိုငါအကူအညီေတာင္းခ်င္လို႔သႏၱာ
နင္က ငါတို႔ကုမၼဏီရဲ႕ပင္တိုင္ model မဟုတ္လား
လာမယ့္အပတ္က် ျပင္ဦးလြင္ကို ေမာင္တို႔ခရီးထြက္ဖို႔႐ွိတယ္
ကုန္ပစၥည္းအသစ္ေၾကျငာမွာဆိုေတာ့ နင္ေကာလိုက္ရမွာ
အဲ့ဒီက်ရင္ေမာင္ သူ႔ေကာင္မနဲ႔ေသခ်ာေပါက္႐ွိလိပ္မယ္လို႔ငါထင္တယ္ နင္ကငါ့အတြက္ spyလုပ္ေပး"
ကြၽန္မစကားအဆံုးမွာေတာ့ သႏၱာကသက္ျပင္း႐ွည္ႀကီးခ်လိုက္သည္။
"ေကာင္းၿပီ အင္ၾကင္းနင့္အတြက္ငါ spyလုပ္ေပးမယ္ ငါတစ္ခုေတာ့မွာခ်င္တယ္ နင့္ေယာက်္ားကိုေသာ့္အေပၚအရမ္းႀကီးအစြဲအလန္းမထားနဲ႔ဂ်င္းစိမ္းနဲ႔မိတ္သလင္ သူၾကင္မွကိုယ္ၾကင္ရမွာေပါ့"
••••••••••••••••••
"ေမာင့္အသိဆိုင္က ဒီေန႔ဂဏန္းလက္လက္ဆတ္ဆတ္ေတြရတယ္လို႔ေျပာလို႔ ခ်စ္အတြက္ေမာင္အထူးေအာ္ဒါမွာထားတာ ခ်စ္ႀကိဳက္တယ္မဟုတ္
လား"
ေမာင္ဝယ္လာသည့္ဂဏန္းခ်ဥ္စပ္ၾကည့္ၿပီးကြၽန္မႀကိတ္ျပံဳးမိသည္။
အခုတေလာကြၽန္မအေပၚအၾကင္နာပိုေနသည့္ေမာင့္ကိုၾကည့္ၿပီး
ေယာက်္ားျဖစ္သူေဖာက္ျပန္ေနရင္ မိန္းမေပၚပိုမိုဂ႐ုစိုက္ေလ့႐ွိသည္ဟုအျဖစ္ကိုကြၽန္မသတိရသြားသည္။
"ေက်းဇူးပဲေမာင္ ေမာင္ဝယ္လာမွေတာ့ကြၽန္မစားရမွာေပါ့
ဒါနဲ႔မနက္ျဖန္ ေမာင္ျပင္ဦးလြင္တတ္ရေတာ့မွာေနာ္ေမာင္
ေမာင့္အတြက္အဝတ္အစားေတြကြၽန္မထည့္ထားၿပီးၿပီ
အလုပ္ၾကည့္ပဲဖိလုပ္ေနတဲ့ေမာင့္ကိုၾကည့္ၿပီးက်န္းမာေရးထိခိုက္မွာေတာင္စိုးရိမ္မိတယ္"
"ခ်စ္အခုလိုစိတ္ပူေပးတာကိုဝမ္းသာလွၿပီ
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ခ်စ္ပါလိုက္ေစခ်င္တာ"
ကြၽန္မကေမာင္ဝယ္လာသည့္ဂဏန္းခ်ဥ္စပ္ဟင္းကိုပန္းကန္ျပားထဲထည့္သြန္ရင္းေမာင့္ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
"မလိုက္ေတာ့ပါဘူးေမာင္ရယ္ ေဖေဖဆံုး သြားေပမယ့္သူ႔ကိစၥကိုကြၽန္မ အတတ္ႏိုင္ဆံုးျပန္ေျဖ႐ွင္းရဦးမယ္
ေဖေဖ့ကိုတစ္ေလာကလံုးက လူလိမ္လို႔လက္ညိဳးထိုးၿပီးေသ သြားရတာဆိုေတာ့ အေသေျဖာင့္မွာမဟုတ္ဘူးေလ
ေဖေဖနဲ႔ဖက္စပ္လုပ္ငန္းကရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံသူေတြအေပၚေငြေတြလိမ္သြားတယ္ဆိုေပမယ့္ ေဖ့ေဖ့မွာလည္းတာဝန္တစ္ဝက္႐ွိတယ္လို႔ေဖေဖကယူဆထားေတာ့
ကြၽန္မက ေဖေဖ့ကိုယ္စားေျဖ႐ွင္းေပးဖို႔တာဝန္႐ွိတယ္ေလေမာင္ရဲ႕"
"ေယာကၡမႀကီးကိစၥမွာ ေမာင္အမ်ားႀကီးအကူအညီမေပးႏိုင္လို႔စိတ္မေကာင္းဘူးခ်စ္
ေယာကၡမႀကီးမဆံုးခင္စိတ္ေဖာက္ျပန္သြားေတာ့ စိုးရိမ္ေနတဲ့
ခ်စ္ရဲ႕အမူအယာကိုၾကည့္ၿပီးေမာင္တကယ္စိတ္မေကာင္းဘူး
ဒါနဲ႔စကားမစပ္ ခ်စ္တို႔ကမ်ိဳး႐ိုး႐ွိတာလား ခ်စ္ဦးေလးတုန္းကလည္းမဆံုးခင္ရက္ပိုင္းေလာက္ကစိတ္ေဖာက္ျပန္ဖူးတယ္ဆို"
ေမာင့္မ်က္ႏွာကိုကြၽန္မတစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
မၾကာခင္ေဖေဖေသဆံုးရသည့္အျဖစ္ကိုေမာင္နားလည္ဖို႔ကြၽန္မေမ်ွာ္လင့္ေနမိသည္။
"မေျပာတတ္ဖူးေမာင္ ဒါနဲ႔ေမာင့္ကိုလက္ေဆာင္ေပးစရာ႐ွိတယ္"
"ဟုတ္လား ဘာမ်ားခ်စ္ ဒါေၾကာင့္ခ်စ္ကိုအရမ္းခ်စ္ေနရတာ"
ကြၽန္မက ေမာင့္ကိုေပးမည္ဟုရည္ရြယ္ထားေသာ ကတၱီပါဘူးေလးကိုေမာင့္ဆီသို႔လွမ္းပို႔လိုက္သည္။ေမာင္ကကြၽန္မေပးလိုက္သည့္ဘူးေလးကိုယူကာဖြင့္ၾကည့္လိုက္ၿပီးအထဲမွာပါသည့္ပစၥည္းကိုျမင္လိုက္ရသည့္အခိုက္အတန္႔ေလးမွာမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္သြားတာကိုကြၽန္မျမင္လိုက္ရသည္၊။
"ဒါေယာကၡမႀကီးလက္မွာအျမဲဝတ္ေနတဲ့နာရီမဟုတ္လား
ဘာလို႔ေမာင့္ကိုေပးရတာလဲ"
"ေဖေဖမ႐ွိေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ ေယာက်္ားသားဆိုလို႔ေမာင္ပဲ႐ွိေတာ့တယ္ေလ ဒီေတာ့ေမာင္ပဲပိုင္ဆိုင္ရမွာေပါ့ ေဖေဖလည္းတမလြန္ကေနေက်နပ္မွာပါ"
ကြၽန္မစကားၾကားေတာ့ေမာင္ကနာရီကိုသူနဲ႔လိုက္မလိုက္ဝတ္ၾကည့္လိုက္ၿပီးကြၽန္မအားလွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
"လက္ေဆာင္အတြက္ ေက်းဇူးပဲခ်စ္ ဒါေပမယ့္နာရီကရပ္ေနသလိုပဲ"
ေမာင့္လက္ေပၚကနာရီကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့နာရီကခုႏွစ္နာရီတိတိမွာရပ္တန္႔ေနတာကိုကြၽန္မေတြ႔လိုက္ရသည္။
"မဝတ္တာၾကာလို႔ရပ္သြားတာျဖစ္မယ္ေမာင္
ေဖေဖလည္းဝတ္ခါစတုန္းက အဲ့ဒီလိုပဲရပ္ေနတာတဲ့ေနာက္မွနာရီကျပန္ေကာင္းသြားတာ
ခ်စ္လက္ေဆာင္မႀကိဳက္ရင္ခြၽတ္ထားလိုက္ေလေမာင္ရဲ႕"
"ကိုယ့္ခ်စ္ဇနီးေပးတဲ့လက္ေဆာင္ပဲ ဘာလို႔ခြၽတ္ရမွာလဲ ေမာင္ခရီးကျပန္လာရင္ ခ်စ္အတြက္လက္ေဆာင္ဝယ္ခဲ့မယ္ေနာ္"
ကြၽန္မလက္ေဆာင္ေပးထားသည့္နာရီကိုအျမတ္တႏိုးဝတ္ဆင္ထားသည့္ေမာင့္ကိုကြၽန္မၾကည္ႏူးစြာျပံဳးလိုက္ရင္းေခါင္းကိုၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
တိုင္မွာကပ္ထားသည့္နာ႐ီကိုကြၽန္မလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခုႏွစ္နာရီထိုးရန္မိနစ္အနည္းငယ္မ်ွသာလိုေတာ့သည္ကိုသိလိုက္ရၿပီးေနာက္ကြၽန္မေမာင့္ဆီသို႔ဖုန္းေခၚလိုက္သည္။
ဖုန္းဝင္ၿပီးအတန္ၾကာေသာအခါမွေမာင္ဖုန္းကိုင္တာကိုကြၽန္မသတိထားမိသည္။
"ခ်စ္ေရ အခုပဲခ်စ္ဆီကိုဖုန္းေခၚမလို႔"
"ဟုတ္လား ေမာင္အလုပ္လုပ္တာအေႏွာက္အယွက္ျဖစ္မွာစိုးလို႔
အခုမွဖုန္းဆက္ျဖစ္တာ ၾကည့္ရတာ ေမာင္အခုထိအလုပ္လုပ္ေနတုန္းပဲထင္တယ္"
ကြၽန္မေျပာလိုက္သည့္စကားကိုတဖက္ဖုန္းထဲကေန တစ္ဦးထက္ပိုသည့္ရယ္သံတခ်ိဳ႕ကိုကြၽန္မၾကားလိုက္ရသည္။
"ေမာင္ဒီအခ်ိန္ႀကီးထိ အျပင္မွာလား ေစာေစာကရယ္သံၾကားလိုက္ရသလိုပဲ အခန္းထဲမွာဆိုေမာင္တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔အတူတူ႐ွိေနတာလား"
"ခ်စ္ကလည္းမဟုတ္ပါဘူးကြာခ်စ္နားၾကားမွားတာေနမွာပါ
ေမာင္အခု ဇာတ္ကားၾကည့္ေနတာေလ tvထဲကအသံခ်စ္ၾကားတာ
ေမာင္ ႏွလံုးသားကခ်စ္အတြက္ပဲလို႔ေျပာထားတာ"
ေမာင့္စကားကိုၾကားေတာ့ကြၽန္မတစ္ခ်က္ရယ္လိုက္သည္။ေမာင့္စိတ္ထဲမွာေတာ့ၾကည္ႏူးစိတ္နဲ႔ရယ္တာလို႔ထင္ေကာင္းထင္မိေနမွာပင္။
"ခ်စ္ယံုခ်င္ပါတယ္ေမာင္
တကယ္လို႔ေမာင္ေဖာက္ျပန္ရင္ေတာင္ကြၽန္မကိုသတင္းေပးမယ့္ေထာက္လွမ္းေရး႐ွိတယ္ဆိုတာကြၽန္မသတိေပးထားမယ္ေနာ္
ကဲေမာင့္ကိုမေႏွာက္ယွက္ေတာ့ဘူး ေကာင္းေသာညပါေမာင္"
ေမာင့္ဆီဖုန္းဆက္အၿပီးမွာေတာ့ကြၽန္မသႏၱာဆီသို႔ဖုန္းဆက္လိုက္သည္။ သႏၱာဖုန္းဆီေလ်ာေလ်ာလ်ဴ လ်ဴ ဝင္သြားၿပီးသႏၱာရဲ႕အသံကိုကြၽန္မၾကားလိုက္ရသည္။
"ကဲသႏၱာေရဘယ္လိုလဲ အေျခအေနက"
"ဟဲ့ဘာအေျခအေနလဲ အရင္းမ႐ွိအဖ်ားမ႐ွိ"
"နင့္ကိုငါ့ေယာက်္ားအေၾကာင္းစံုစမ္းခိုင္းထားတဲ့ကိစၥေလ
ေစာေစာက ငါေမာင္ဆီဖုန္းဆက္ေသးတယ္ငါ့စိတ္ထဲေမာင္နဲ႔ေဖာက္ျပန္ေနတဲ့တစ္ေယာက္အတူတူ႐ွိေနတယ္လို႔ထင္ေနတာ"
ကြၽန္မစကားၾကားေတာ့ သႏၱာက ဟက္ကနဲ႔တစ္ခ်က္ရယ္ေမာလိုက္သည္။
"အမေလး အင္ၾကင္းရယ္ နင္စိတ္ခ်သာေန ငါကအခုသူနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ကအခန္းမွာေနတာ နင့္ေယာက်္ားဘယ္သူနဲ႔လာတယ္ဆိုတာငါတစ္ခ်ိန္လံုးေစာင့္ၾကည့္တာ ၾကည့္ရတာနင္အစိုးရိမ္လြန္ေနတာေနမွာပါေအ အမေလး...."
"ဟဲ့သႏၱာနင္ဘာျဖစ္တာလဲ ...."
ဖုန္းထဲကေနသႏၱာ့ေအာ္သံေၾကာင့္ကြၽန္မလွမ္းေမးလိုက္သည္။
"ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးေအ တည္းခိုခန္းကေၾကာင္ေနမွာပါ ငါ့ေဘးကိုခုန္တတ္လာလို႔လန္႔သြားတာပဲ"
"ေၾကာင္ကေတာ္ေတာ္စိုးမယ့္ပံုပဲ ကဲသူငယ္ခ်င္းေရ ငါဖုန္းခ်လိုက္ေတာ့မယ္ "
ဖုန္းခ်ၿပီးတဲ့ေနာက္သႏၱာေျပာသည့္စကားကိုစဥ္းစားၿပီးကြၽန္မအတန္ၾကာသည့္အထိေငးငိုင္မိေနသည္။
°°°°°°°°°°
"ခ်စ္ေရ ခ်စ္လက္ေဆာင္ေပးတဲ့နာရီကမပ်က္ေတာ့ဘူးကြ "
ကားေပၚကဆင္းဆင္းခ်င္း ခရီးေရာက္မဆိုက္ေျပာလိုက္သည့္ေမာင့္စကားေၾကာင့္ကြၽန္မအလိုလိုျပံဳးမိသြားသည္။
"ေကာင္းတာေပါ့ေမာင္ရယ္ ေမာင့္အတြက္အဆင္သင့္ျဖစ္သြားတာေပါ့ ဒါနဲ႔နာရီေကာတိုက္ၿပီးၿပီလားေမာင္"
"အင္းတိုက္စရာေတာင္မလိုေတာ့ဘူး
နာရီစလည္တဲ့အခ်ိန္နဲ႔ စံေတာ္ခ်ိန္နဲ႔ကကြက္တိပဲခ်စ္ဘယ္ေလာက္ကံေကာင္းလဲ"
ကြၽန္မကေပ်ာ္ေနတဲ့ေမာင့္မ်က္ႏွာကိုတစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
"အခုမွသတိထားမိတယ္ နာရီစလည္တဲ့အခ်ိန္ကမေန႔ကကြၽန္မေမာင့္ဆီဖုန္းဆက္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ကပဲေနာ္ ေမာင္ ကဲေမာင္ႀကိဳက္တဲ့ဟင္းေတြခ်က္ထားတယ္ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးထမင္းစားရေအာင္ေနာ္ေမာင္"
ကြ်န္မစကားအဆံုးမွာေရခ်ိဳးဖို႔ထြက္သြားသည့္ေမာင့္ရဲ႕ေနာက္ေက်ာျပင္ကိုၾကည့္ၿပီးသက္ျပင္းတခ်ိဳ႕
္ခ်မိသည္။
••••••••••
အခုရက္ပိုင္းအလုပ္ကေန မ်က္ႏွာမေကာင္းပဲျပန္လာေသာေမာင့္ကိုကြၽန္မသတိထားမိသည္။
"ေမာင္ေရ ေမာင့္ကိုကြၽန္မသတိထားမိေနတာၾကာၿပီ
အခုတေလာမ်က္ႏွာမေကာင္းဘူး ေမာင္ဘာျဖစ္ေနတာလဲ"
သံပုရာရည္တစ္ခြက္ကိုေမာင့္ေ႐ွ႕ခ်ေပးရင္းကြၽန္မေမာင့္မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ကာေမးျမန္းလိုက္သည္။ေမာင္ကကြၽန္မမ်က္ႏွာအားတစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္ကာေျပာသင့္မေျပာသင့္စဥ္းစားေနပံုရသည္။
"ခ်စ္ ခ်စ္အေဖဆံုးသြားေတာ့ ခ်စ္အေဖအတြက္ေကာင္းမူ႔ကုသိုလ္ေလးဘာေလးလုပ္ႁပီးၿပီလား"
ဆိုင္းမဆင့္ဘံုမဆင့္ကြၽန္မအေဖအေၾကာင့္ကိုေမးျမန္းေနေသာေမာင့္ကိုကြၽန္မတစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
"လုပ္ႏိုင္သမ်ွေတာ့လုပ္ေပးေနတယ္ေလေမာင္ရဲ႕ဘာျဖစ္လို႔လဲ.."
"ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ပါဘူးဒီလိုပဲ႐ုတ္တရက္ေယာကၡမႀကီးကိုသတိရလို႔"
ေမာင္ကစကားျဖတ္ၿပီးအေပၚထပ္သို႔တတ္သြားမွေတြေဝေနတဲ့ေမာင့္အမူအရာေတြကိုၾကည့္ၿပီး ကိစၥေတြအစျပဳလာၿပီဆိုတာကြၽန္မတျဖည္းျဖည္းနဲ႔သိလာခဲ့သည္။
••••••••••••••••
ေရဆာသည့္စိတ္ေၾကာင့္ႏိုးထလာေသာကြၽန္မ စားပြဲ္တင္နာရီကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ညႏွစ္ခ်က္ပင္ထိုးေခ်ၿပီျဖစ္သည္။ ေမာင့္အိပ္ေနသည့္ေနရာကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကြၽန္မေဘးမွာငုတ္တုတ္ထိုင္ၿပီးအခန္းေထာင့္တစ္ေနရာသို႔စူးစိုက္ၾကည့္ေနသည့္ေမာင့္အမူအရာကိုၾကည့္ၿပီးကြၽန္မအံျသသြားသည္။
"ေမာင္ဘာျဖစ္ေနတာလဲ အိပ္မေပ်ာ္ဘူးလား"
ကြၽန္မမ်က္လံုးထဲမွာေမာင္ကအသိစိတ္မဲ့ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္လိုပင္။
"သူ သူ႐ွိေနတယ္ခ်စ္ သူအခန္းထဲမွာ႐ွိေနၿပီးေမာင္သြားရာေနာက္ကိုတေကာက္ေကာက္လိုက္ေနတာၾကာၿပီ ဒါအိပ္မက္မဟုတ္ဘူးဆိုတာေသခ်ာတယ္"
"ေမာင္ ေမာင္ ဘာေတြကေယာင္ကတမ္းေတြေျပာေနတာလဲ
ေရာ့ေရေသာက္လိုက္ပါဦး"
ကြၽန္မေပးလိုက္သည့္ေရကိုေသာက္ၿပီးေမာင္ကြၽန္မအားတစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
"ခ်စ္ကို တစ္ခုေလာက္ေမးခ်င္တယ္ စိတ္ေဖာက္ျပန္တာကကူးစပ္တတ္တဲ့အရာလားဟင္"
"ေမာင္ဘာကိုေျပာခ်င္တာလဲ ကြၽန္မေတာ့မၾကားမိပါဘူး
မ်ိဳး႐ိုးလိုက္တာကိုေတာ့ၾကားဖူးတယ္"
ကြၽန္မစကားအဆံုးမွာေမာင္ကစိတ္ပ်က္အားငယ္ေသာအမူအရာကိုျမင္လိုက္ရသည္။
"ေမာင့္စကားကိုနားေထာင္ၿပီးေသခ်ာစဥ္းစားေပးပါဦးခ်စ္ရယ္
ခ်စ္အေဖနဲ႔ဦးေလးမဆံုးခင္က မျမင္သင့္တဲ့အရာေတြျမင္ရၿပီးစိတ္ေဖာက္ျပန္သြားတယ္လို႔ခ်စ္ေျပာတယ္ေနာ္"
"ဟုတ္တယ္ေလေမာင္ရဲ႕ ကြၽန္မ
္ဦးေလးကိုေမာင္မသိေပမယ့္
ခ်စ္ေဖေဖ စိတ္ေဖာက္ျပန္သြားတာကိုေမာင္ေတြ႔လိုက္သားပဲ"
ကြၽန္မကေမာင့္ကိုျပန္ေျပာျပေတာ့ေမာင္ကအခန္းေထာင့္တစ္ေနရာကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီးမွကြၽန္မမ်က္ႏွာအားလွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
"ဒါဆိုေမာင္လည္းခ်စ္အေဖတို႔လို စိတ္ေဖာက္ျပန္ေနၿပီထင္တယ္
ေမာင္မျမင္သင့္တာေတြျမင္ေနရတယ္"
"ေမာင္ကဘာေတြျမင္ေနရလို႔လဲ"
ေမာင္ကသက္ျပင္းတခ်ိဳ႕ခ်လိုက္ၿပီးကြၽန္မပခံုးအားတစ္ခ်က္ဆုတ္ကိုင္လိုက္သည္။
"စိတ္မဆိုးနဲ႔ေနာ္ခ်စ္ ေမာင္ ခ်စ္အေဖကိုေနရာတိုင္းမွာျမင္ေနရတယ္
သူ႔ၾကည့္ရတာေမာင့္ကိုေစာင့္ဆိုင္းေနသလိုပဲ အခ်ိန္ျပည့္ေမာင့္ေနာက္ကေနတစ္ေကာက္ေကာက္လိုက္ေနတယ္ခ်စ္"
"ၾကည့္ရတာေမာင္အလုပ္ကေနအနားယူဖို႔လိုၿပီထင္တယ္ ေမာင့္ခႏၱာကိုယ္ကိုအနားေပးဖို႔အခ်ိန္တန္ၿပီေမာင္ရဲ႕ေမာင္ဘာမွေလ်ွာက္မေတြးနဲ႔ေတာ့ မ်ိဳး႐ိုးလိုက္တယ္ဆိုရင္ေတာင္ကြၽန္မကိုပဲလိုက္မွာေလ "
ကြၽန္မကေမာင့္ကိုေဖ်ာင္းဖ်ၿပီးကုတင္ထက္တြင္ေစာင္ကိုျခံဳေပးကာေမာင့္ကိုအနားယူေစလိုက္သည္။ေမာင့္ကိုကြၽန္မသနားၾကင္နာစြာစိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။
"မနက္ျဖန္က် ေမာင္နဲ႔ကြၽန္မဟိုတစ္ခါညစာစားဖူးတဲ့ဆိုင္ကိုလာခဲ့ပါေမာင္ ခ်စ္ေမာင့္ကိုညစာေကြၽးမယ္ ခုႏွစ္နာရီမထိုးခင္အေရာက္လာေနာ္ခ်စ္ေစာင့္ေနမယ္ၿပီးေတာ့ေမာင္ျဖစ္ေနတဲ့ျပသနာကိုေဆြးေႏြးၾကတာေပါ့"
••••••••••••
"စားရတာအဆင္မေျပဘူးလားေမာင္ ဒါေမာင္ႀကိဳက္တဲ့ဟင္းေတြခ်ည္ပဲမွာထားတာ"
စိတ္မပါလက္မပါစားေနေသာေမာင့္ကိုၾကည့္ၿပီးကြၽန္မေမးျမန္းလိုက္သည္။
"ဟင္းေတြကအရသာ႐ွိမွာပါ စားမဝင္တာခက္တယ္ခ်စ္ရယ္"
စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖစ္ေနေသာေမာင့္ကိုၾကည့္ၿပီးေမာင့္အေျခအေနေတာ္ေတာ္ဆိုးေနၿပီဆိုတာသတိထားမိလိုက္သည္။
"လူ႔ဘဝဆိုတာတိုတိုေလးပါေမာင္
ရတုန္းရခိုက္ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္စားေသာက္ရမွာေပါ့ဘာမွစိတ္မညစ္ေနပါနဲ႔ေမာင္"
"ခ်စ္ကေတာ့ေျပာအား႐ွိတာေပါ့ ေမာင္ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့အေျခအေနခ်စ္မွမသိတာ ကဲေမာင္တို႔ႏိုင္ငံျခားဘယ္ေတာ့သြားမွာလဲ ျမန္ျမန္ေဆးမကုရင္
ေမာင့္အေျခအေနဒီထက္ပိုဆိုးလာလိပ္မယ္"
ေမာင့္စကားၾကားေတာ့ကြၽန္မတစ္ခ်က္ရယ္ေမာလိုက္သည္။
"ေမာင့္အေျခအေနကြၽန္မအကုန္သိပါတယ္ေမာင္
ေမာင့္အေျခအေနကႏိုင္ငံျခားထိေဆးသြားကုစရာမလိုပါဘူး
အလကားေနေငြအကုန္မခံပါနဲ႔ေမာင္"
"ခ်စ္ကဘာကိုသိထားတာလဲ"
ေမာင္ေမးတာကိုခ်က္ခ်င္းမေျဖေသးပဲ စားပြဲေပၚမွာ႐ွိတဲ့ဝိုင္ကိုလႈပ္ကာတစ္ငံုေသာက္လိုက္သည္။
"မၾကာေသးခင္ကကြၽန္မစံုစမ္းမူ႔တစ္ခုလုပ္ခဲ့တယ္ေမာင္
ေမာင့္လိုပဲ ထပ္တူညီတဲ့အျဖစ္ ကြၽန္မဦးေလးနဲ႔ေဖေဖတို႔ျဖစ္ခဲ့တာေမာင္သိၿပီးသားပါ
ေဖေဖနဲ႔ဦးေလးမဆံုးခင္က ေမာင့္လိုပဲမျမင္သင့္တာေတြမၾကားသင့္တာေတြျမင္ေနရတယ္ေမာင္
တကယ္ေတာ့သူတို႔စိတ္ေဖာက္ျပန္ေနတာမဟုတ္ဘူးက်ိန္စာသင့္ေနတာပဲေမာင္"
"က်ိန္စာ ဟုတ္လား ဘာက်ိန္စာလဲေမာင္နားမလည္ဘူးခ်စ္"
ကြၽန္မေမာင့္ကိုသနားၾကင္နာစြာၾကည့္လိုက္သည္။အျဖစ္မွန္ေတြကိုသိဖို႔ေမာင္အခ်ိန္က်ၿပီမဟုတ္ပါလား။
"ကြၽန္မဦးေလးအေၾကာင္းေမာင္တစြန္းတစၾကားသိမွာပါ။ဦးေလးက
ေ႐ွးေဟာင္းပစၥည္းေတြစုတာဝါသနာပါတဲ့လူတစ္ေယာက္ တႀကိမ္မွာေတာ့ သူလက္ထဲကိုပစၥည္းတစ္မ်ိဳးေရာက္လာတယ္ေမာင္အဲ့ဒီပစၥည္းကတကယ္ေတာ့က်ိန္စာသင့္ေနတဲ့ပစၥည္းတမ်ိဳးပဲေမာင္ အဲ့ဒီပစၥည္းလက္ဝယ္ရ႐ွိတဲ့သူဟာမုသားမေျပာရဘူး ေျပာလို႔႐ွိရင္အဲ့ဒီပစၥည္းရဲ႕က်ိန္စာသင့္လိပ္မယ္"
"အဲ့ဒီက်ိန္စာက ခ်စ္ေဖေဖနဲ႔ဦးေလးကိုဝါးၿမိဳသြားတာေပါ့ အဲ့ဒီက်ိန္စာကေမာင္နဲ႔ဘာဆိုင္လို႔လဲ"
ကြၽန္မေမာင့္ရဲ႕ထိတ္လန္႔ေနတဲ့မ်က္ႏွာကိုတစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
"ဆိုင္တာေပါ့ေမာင္ အဲ့ဒီပစၥည္းက ေမာင့္လက္မွာဝတ္ဆင္ထားတဲ့နာရီပဲေလ နာရီလက္တံ
္ဟာက်ိန္စာမသင့္ခင္အထိေတာ့ရပ္တန္႔ေနဦးမွာပဲ ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့သူဟာမုသားေျပာၿပီဆိုတာနဲ႔နာရီလက္တံစတင္
ေရြ ့လ်ားၿပီးက်ိန္စာဟာစတင္အသက္ဝင္လိပ္မယ္
က်ိန္စာစတင္အသက္ဝင္လာတာနဲ႔ အရင္သားေကာင္ျဖစ္ခဲ့တဲ့လူဟာ
က်ိန္စာသင့္ေနတဲ့လူအေပၚ အရိပ္ပမာေျခာက္လွန္႔ျခင္းကိုခံရမယ္ေမာင္"
"ဒါ ဒါဆို သေဘာက ေမာင္က မုသားေျပာခဲ့လို႔က်ိန္စာသင့္ေနတာေပါ့ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးေမာင္မွမုသားမေျပာခဲ့တာ"
ကြၽန္မတုန္လႈပ္ေနတဲ့ေမာင့္ကိုစူးစိုက္ကာၾကည့္႐ူွလိုက္သည္။
"အခ်ိန္တြက္ၾကည့္ရင္ေမာင္ ဘယ္အခ်ိန္မွာမုသားေျပာခဲ့တာလဲဆိုတာသိႏိုင္တာပဲေမာင္
ကြၽန္မေတာ့တြက္ၿပီးၿပီ နာရီလက္တံစတင္သြားတဲ့အခ်ိန္ကေမာင္ျပင္ဦးလြင္မွာ႐ွိေနခိုက္ကြၽန္မေမာင့္ဆီဖုန္းဆက္တဲ့အခ်ိန္ကပဲ အဲ့ဒီတုန္းကေမာင့္ကိုကြၽန္မေမးခဲ့တယ္ေလ ဘယ္သူနဲ႔႐ွိေနတာလဲလို႔ ကဲ ေမာင့္ကြၽန္မကိုဘာေတြဖုံးကြယ္ထားေသးလဲ"
"အင္ၾကင္း မင္းမင္း ဒီနာရီကို ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ငါ့ကိုလက္ေဆာင္ေပးခဲ့တာပဲ ေတာ္ေတာ္ယုတ္မာတဲ့မိန္းမ
ေကာင္းၿပီ မင္းၾကားခ်င္ငါေျပာျပမယ္ ဟုတ္တယ္မင္းအေပၚလိမ္ခဲ့တယ္ မင္းကိုငါခံစားလို႔မရဘူး
အဲ့ဒီေန႔ညကငါခ်စ္တဲ့သူနဲ႔တညလံုး႐ွိေနခဲ့တယ္ ေက်နပ္ၿပီလား"
အခုမွအမွန္ေတြဖြင့္ဟလာေသာေမာင့္ကိုၾကည့္ၿပီးကြၽန္မရယ္ေမာလိုက္သည္။
"ကြၽန္မေက်နပ္စရာမလိုပါဘူး ႐ွင့္မုသားေၾကာင့္ပဲ႐ွင့္ရဲ႕အျပစ္ကိုခံစားေနရၿပီပဲ ကြၽန္မေက်နပ္ပါတယ္"
"မင္းခံစားခ်က္ကိုငါဂ႐ုမစိုက္ဘူး က်ိန္စာကိုေျဖႏိုင္မယ့္နည္းေတာ့႐ွိရမယ္လို႔ငါယံုတယ္"
"ယံုၾကည္ခ်က္႐ွိတာေတာ့ေကာင္းပါတယ္ ဒါေပမယ့္အရမ္းေနာက္က်သြားၿပီလို႔ထင္တယ္ ေျသာ္က်ိန္စာရဲ႕အဓိကအခ်က္ကိုေမ့ေနတာ က်ိန္စာသင့္ၿပီးခုႏွစ္ရက္အၾကာမွာ က်ိန္စာသင့္သူဟာဝင္သက္ထြက္သက္ကင္းမဲ့လိပ္မယ္တဲ့
ကြၽန္မအရမ္းစိတ္လႈပ္႐ွားမိတယ္ ႐ွင္ဟာဘယ္လိုနည္းနဲ႔ေသမလဲဆိုတာကိုေပါ့ ဦးေႏွာက္ေသြးေၾကာျပတ္မွာလား ေသြးတိုးလားဆီးခ်ိဳလား ဒါမွမဟုတ္႐ွင့္ေခါင္းတည့္တည့္မွာ႐ွိတဲ့မီးဆိုင္းႀကီးျပဳတ္က်မွာလား
တကယ္ကိုမခန္႔မွန္းတတ္ေတာ့ဘူး"
ကြၽန္မစကားအဆံုးမွာေတာ့ေဒါသတႀကီးထရပ္လိုက္ေသာေသာေမာင့္ကိုကြၽန္မျမင္လိုက္သည္။တဆက္တည္းမွာပင္ နံရံဆီကခုႏွစ္နာရီထိုးသံကိုကြၽန္မၾကားလိုက္ရၿပီးေမာင့္ဆီကလဲၿပိဳသံတခ်ိဳ႕ကိုပါၾကားလိုက္ရသည္။ၾကမ္းျပင္ေပၚကလဲက်ေနေသာေမာင့္ကိုၾကည့္ၿပီးႏွလံုးေသြးရပ္ေသဆံုးသြားတာျဖစ္မည္ဟုကြၽန္မေတြးမိသည္။
°°°°°°°°°°°°°
"သႏၱာရယ္ နင့္မွာလဲ ငါမုဆိုးမျဖစ္ၿပီးကတည္းကေပၚကိုမလာေတာ့ဘူး ေနႏိုက္လိုက္တာ"
"စိတ္မဆိုးပါနဲ႔အင္ၾကင္းရယ္ ငါအလုပ္႐ႈပ္ေနလို႔ပါ ကဲအခုငါ့ကိုဘာကိစၥနဲ႔ေခၚရတာလဲ"
ကြၽန္မကသႏၱာဆီကို ကတၱီပါဘူးေလးလွမ္းေပးလိုက္သည္။
"ဟိုတစ္ခါနင့္ေမြးေန႔မွာငါလက္ေဆာင္မေပးရေသးလို႔ေလ"
"ေက်းဇူးပဲ အင္ၾကင္း ဟင့္နင့္ဟာက ေယာက်္ားဝတ္နာရီႀကီး"
"ဟဲ့ နင္ကmodelျဖစ္ၿပီးေခတ္ေ႐ွ႕မေျပးပါလား အခုေခတ္မိန္းကေလးေတြကေယာက်္ားေလးအသံုးအေဆာင္ကိုဝတ္ဆင္ေနၾကၿပီေလ"
ကြၽန္မေပးလိုက္ေသာနာရီကိုေတာ္မေတာ္ဝတ္ၾကည့္ေနေသာသႏၱာကိုကြၽန္မျပံဳးၾကည့္လိုက္သည္။
"ဟဲ့နင့္ နာရီကရပ္ေနသလိုပဲ အင္ၾကင္း"
"ဟုတ္လား ဟို႔ေနကေတာင္လည္ေနေသးတယ္ ဒါနဲ႔သႏၱာနင့္ကိုတစ္ခုေလာက္ေမးမလို႔ ဟိုတစ္ခါေမာင္ျပင္ဦးလြင္သြားတုန္းကေလ ေမာင့္အခန္းမွာဘယ္သူမွမ႐ွိဘူးဆိုတာဟုတ္ရဲ႕လား"
ကြၽန္မစကားေၾကာင့္သႏၱာသိသိသာသာမ်က္ႏွာပ်က္သြားတာကိုကြၽန္မျမင္လိုက္ရသည္။
"ဟုတ္ပါတယ္ဆိုမွေအ ေသတဲ့သူလည္းေသသြားၿပီ နင္သူ႔ကိုေမ့လိုက္ပါေတာ့"
"ကဲေကာင္းပါၿပီ နင့္စကားငါနားေထာင္ပါ့မယ္ နင္ေျပာေတာ့နာရီကမလည္ဘူးဆိုအခုလည္ေတာင္ေနၿပီ
ၾကည့္ရတာနာရီနဲ႔ထိုက္တန္တဲ့သူေတြ႔ၿပီထင္ပါရဲ႕"
ၿပီးပါၿပီ
No comments:
Post a Comment