က်ေနာ္ စာဆိုလိုလို၊စကားပုံလိုလိုၾကားဖူးေနတာ႐ွိတယ္ဗ်။
အခ်စ္ အေၾကာင္းႏွင့္တေစၧေျခာက္ျခင္းအေၾကာင္းသည္လူေျပာမ်ားသေလာက္လက္ေတြ႕ႀကံဳဖူးသူနည္းသည္ တဲ့။
အဲဒီေတာ့ကာက်ေနာ့္စာဖတ္ပရိသတ္ႀကီးကိုက်ေနာ္နည္းနည္းေလာက္ခြ်န္ေပးခ်င္တယ္ဗ်ာ။ေအာက္ကနည္းလမ္း(၅)ခုနဲ႔တေစၧ၊သရဲ၊နာနာဘာ၊ဝိဉာဥ္ေတြေခၚၾကည့္ၾကပါလား။
လုပ္ရတာေတြကလြယ္ပါတယ္။တစ္ခုဘဲ႐ွိတယ္။ကိုယ့္စိတ္ကိုကိုယ္ႏိုင္မွလုပ္ေစခ်င္တယ္ဗ်ာ။

၁။နာေရးအိမ္ကမသာေကာင္တင္တဲ့ကုတင္ေအာက္မွာေက်ာက္ဖယုံသီးထားတတ္ၾကပါတယ္။အဲဒီေက်ာက္ဖယုံသီးကစၿပီးေျခာက္သြား၊ညိဳသြားတဲ့ေနရာကိုဓါးနဲ႔ကြင္းယူထားပါ။တနည္းကိုစမ္းတုန္းကဆိုရင္က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အသက္ပါ,ပါလုလုျဖစ္ဖူးလို႔ပါ။ဆရာေတြေကာင္းလို႔ဘာမွမျဖစ္တာ။
က်ေနာ္ေျပာခဲ့သလိုေပါ့ဗ်ာ။စိတ္ႏိုင္မွစမ္းသပ္ေစလိုပါတယ္။တစ္ခုေတာ့ႀကိဳေျပာမယ္ေနာ္။တစ္စုံတစ္ခုျဖစ္ရင္ေတာ့က်ေနာ္နဲ႔မပတ္သက္ဖူးေနာ္။
အသား ေတာ့ပါရပါမယ္။ရလာတဲ့ ေက်ာက္ဖယုံသီး အသား ကိုသခၤ်ိဳင္းေျမအနည္းငယ္နဲ႔ပြတ္ေခ်လိုက္ပါ။
ေက်ာက္ဖယုံသီး ကအသားေတြေၾကသြားၿပီဆိုရင္ ေျမႀကီး ကိုပန္းကန္ တစ္ခ်ပ္မွာထည့္ၿပီးအလယ္မွာပုံထားလိုက္ပါ။
ပုံထားတဲ့ ေျမႀကီး ပုံကအနည္းငယ္မာသေယာင္ေယာင္ျဖစ္လာရင္စသုံးလို႔ရပါၿပီ။ဒီနည္းကိုမိမိတစ္ေယာက္တည္းစီရင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။အျပင္လူသိခြင့္ပင္မေပးပါနဲ႔။
သုံးစြဲပုံကေတာ့ ေျမႀကီး ပုံထားတဲ့ ပန္းကနိျပား ကိုလေရာင္တိုက္႐ိုက္က်ေနတဲ့ေနရာမွာထားၿပီးတမာညြန္႔ေလးထိုးထားပါ။တမာရြက္ညိဳးက်သြားျခင္းမရွိဘဲလဲက်သြားရင္ေအာင္ျမင္ပါၿပီ။
အဲ ဒီတမာရြက္ နဲ႔နာေရးအိမ္တစ္အိမ္အိမ္ေရွ႕ကိုသြားပါ။ေသဆုံးသူရဲ႕နာမည္ကိုတပ္ၿပီးတိုးတိုးေခၚလိုက္ပါ။ေလတိုက္ျခင္းမ႐ွိဘဲ တမာရြက္ ကလႈပ္ခတ္သြားရင္မိမိေခၚတဲ့သူေရာက္ပါၿပီ။
မလႈပ္ခတ္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ေသဆုံးသူဟာကြ်တ္လြတ္သြားၿပီဆိုတဲ့သေဘာပါ။
မိမိ ေခၚလိုက္တဲ့ ဝိဉာဥ္ ေရာက္လာၿပီဆိုရင္ဘယ္ေသာအခါမွေနအိမ္တံစက္ၿမိတ္ေအာက္သို႔ပင္မယူေဆာင္ပါႏွင့္။မိမိအလို႐ွိရာခိုင္းပါ။တစ္ခုေတာ့႐ွိတယ္။
မျဖစ္ႏိုင္တာေတာ့မခိုင္းနဲ႔ေပါ့ဗ်ာ။အဓိကကေတာ့ေသဆုံးသူရဲ႕ဝိဉာဥ္ဟာမိမိထိန္းခ်ဳပ္ထားတယ္ဆိုတာမေမ့ပါနဲ႔။
မိမိ ဆက္မထားခ်င္ေတာ့ဘူးဆိုရင္နာေရးအိမ္တစ္အိမ္အိမ္႐ွာၿပီးအဲဒီအိမ္ေ႐ွ႕မွာခ်ထားခဲ့ရုံပါဘဲ။ေနာက္ၿပီးမွကိုယ္ကိုးကြယ္ရာဘာသာအလိုက္သူ႔အတြက္ဆုေတာင္းတာ၊
အမွ်ေပးေဝတာလုပ္ပါ။အထူးသတိေပးခ်င္တာကေတာ့ေစခိုင္းတဲ့ေနရာမွာအမိန္႔သံနဲ႔ခိုင္းတာထက္အကူအညီေတာင္းသံနဲ႔ေျပာပါ။
မိမိ မွာအဲဒီ တမာရြက္ ရွိတယ္ဆိုတာတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွမသိပါေစနဲ႔။ေနာက္ထပ္သတိျပဳစရာကေတာ့မိမိဆီမွာတမာ႐ြက္ရွိေနတဲ့အခ်ိန္ဘုရားေက်ာင္းကန္သြားျခင္း၊
ဘုရားရွိခိုးဝတိျပဳျခင္းမျပဳမိပါေစနဲ႔။ဝိဉာဥ္တစ္ေယာက္ကို၃ရက္အျပင္မထိန္းခ်ဳပ္မိပါေစနဲ႔။စမ္းသပ္ၾကည့္ပါ။က်ေနာ့္လက္ေတြ႕ပါ။ဒီနည္းေလးကိုမႏၲေလးၿမိဳ႕၊
မင္း တဲအီကင္း ရပ္ကြက္မွာေအာက္လမ္းဆရာမလို႔နာမည္ႀကီးတဲ့အမႀကီးေပးထားတာပါ။သူကိုယ္တိုင္လည္းဒီနည္းနဲ႔ဝိဉာဥ္ေတြထိန္းထားတာပါ။ငရဲေတာ့ႀကီးတာေပါ့ဗ်ာ။
၂။ဒီနည္းေလးကလြယ္သေလာက္လူသုံးမ်ားပါတယ္။လကြယ္ညညဥ့္သန္းေခါင္(က်ေနာ့္အေတြ႕အႀကံဳအရမနက္၂နာရီဝန္းက်င္ကပိုအလုပ္ျဖစ္ပါတယ္)
မွာေလာေလာလတ္လတ္လူေသထားတဲ့ေနအိမ္ကတံျမတ္စည္းလိုပါတယ္။ရက္မလည္ေသးရင္အေကာင္းဆုံးေပါ့ဗ်ာ။အဲဒီတံျမတ္စည္းကိုေျပာင္းျပန္ေထာင္ထားၿပီးေရေလာင္းလိုက္ပါ။
က်လာတဲ့ေရကိုခြက္တစ္ခုနဲ႔ခံထားပါ။အမဲသားအနည္းငယ္၊ထမင္းျဖဴအနည္းငယ္ကိုစေကာထဲမွာထည့္ထားပါ။စေကာရဲ႕အလယ္မွာဖေယာင္းတိုင္တိုင္ထြန္းပါ။
ပါးစပ္ကေနနီးစပ္ရာနာနာဘာဝမ်ားကိုဖေယာင္းတိုင္မကုန္မီမွာလာေရာက္စားေသာက္ရန္ဖိတ္ၾကားပါ။နာနာဘာဝလာစားမစားအားအမဲသားကိုလက္နဲ႔အသာဆၾကည့္ပါ။
႐ွိသင့္တဲ့ အေလးခ်ိန္ ထက္ပိုေလးေနတယ္ဆိုရင္နာနာဘာဝလာစားေနပါၿပီ။နာနာဘာဝလာစားေနၿပီဆိုလွ်င္ဖေယာင္းတိုင္မကုန္မီျပန္ထြက္ရန္ေျပာပါ။
ဖေယာင္းတိုင္ကုန္လုၿပီဆိုတာနဲ႔ျပန္ထြက္ရန္ေျပာပါ။ေျပာၿပီးၿပီးခ်င္းတံျမတ္စည္းေဆးထားတဲ့ေရနဲ႔ေျမေပၚမွာစည္းဝိုင္းတစ္ခုတားပါ။
အေရးႀကီးတာကစည္းဆြဲတဲ့ေနရာမွာေနရာလပ္က်န္လို႔မရပါ။
နာနာဘာဝေခၚမည့္သူမ်ားသည္စည္းဝိုင္းအတြင္းဝင္ေနပါ။ထို႔ေနာက္နာနာဘာဝအားေကြၽးထားသည့္စေကာအားေမွာက္၍ထားလိုက္ပါ။
အမဲသား နဲ႔ထမင္း အားစည္းဝိုင္းႏွင့္ကပ္ရက္တြင္ထားလိုက္ပါ။ေမွာက္ထားသည့္စေကာတြင္တံျမတ္စည္းမွအစ၂ခုအားစိုက္ထားလိုက္ပါ။အစ၂ခုအားမွန္မွားသတ္မွတ္ေပးပါ။
ၿပီးလွ်င္စားေသာက္ခဲ့သည္နာနာဘာဝမ်ားမွမိမိသိခ်င္သည့္ေမးခြန္းအားစေကာတြင္စိုက္ထားသည့္တံျမတ္စည္း၂စျဖင့္ေျဖေပးရန္ေျပာပါ။
တံျမတ္စည္းစမွမွန္ဟုသတ္မွတ္ေပးထားသည့္အစလႈပ္ျပလွ်င္စေမးႏိုင္ပါၿပီ။သတိျပဳရန္မွာတံျမတ္စည္းစ၂ခုလုံးလႈပ္ျပလွ်င္ဆက္လက္မေမးျမန္းပါနဲ႔။
အစ၁စစလဲသြားလွ်င္ဆက္မေးျမန္းပါနဲ႔။ေမးျမန္းၿပီးသည့္ေနာက္တံျမည္းစည္းစ၂ခုအားကိုင္၍စည္းဝိုင္းအားဖ်က္ၿပီး(ေက်ာ္ခြျခင္းမျပဳရ)ထြက္ပါ။
လမ္းတြင္တံျမတ္စည္းစအားမက်ပါေစနဲ႔။မိမိသြားလိုရာေရာက္လွ်င္တံျမတ္စည္းစ၂ခုအားခ်ိဳး၍ပစ္ခဲ့ပါ။ဘာသံၾကားၾကားလွည့္မၾကည့္ပါနဲ႔။
၃။ဒီနည္းလမ္းေလးကေတာ့အလြယ္ကူဆုံးနဲ႔အႏၲရာယ္အမ်ားဆုံးနည္းလမ္းပါ။
အေကာင္အထည္မဟုတ္ေတာင္မွအရိပ္အေယာင္ျမင္ရတတ္တာမို႔ကိုယ့္စိတ္ကိုကိုယ္ႏိုင္မွစမ္းသပ္ေစခ်င္ပါတယ္။
ပထမဆုံးလကြယ္ေန႔ညေနေမွာင္ရီပ်ိဳးစအခ်ိန္မွာကိုယ့္ဘဝမွာဝမ္းနည္းေၾကကြဲျဖစ္ခဲ့ရတာေတြကိုျပန္လည္ေတြးျမင္ရပါမယ္။မ်က္ရည္တေတြေတြက်လာတဲ့အထိေတြးေနရပါမယ္။
က်လာတဲ့ မ်က္ရည္ ေတြကို မိမိ ရဲ႕မ်က္ခုံးႏွစ္ခုဆုံးရာအလယ္အစပ္နား(တတိယမ်က္လုံးဟုေခၚဆိုသည့္ေနရာ)မွာစိမ့္ဝင္ၿပီးေျခာက္ေသြ႕သြားတဲ့အထိသုတ္လိမ္းေပးပါ။
ဒါကဒုတိယအဆင့္ေပါ့။
ၿပီးတာမွႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္သြားေအာင္အိပ္လိုက္ပါ။သတိျပဳရမွာကအိပ္ရာကေနညသန္းေခါင္(ည၁၂နာရီ)မတိုင္မီထပါ။ေက်ာ္သြားရင္အသုံးျပဳလို႔မရပါဘူး။
အိပ္တဲ့ေနရာမွာလည္းပက္လက္လန္ၿပီးလက္ဖဝါးမ်ားကိုပါပက္လက္လွန္အိပ္ပါ။
အိပ္ရာ ကႏိုးထလာရင္ေတာ့မိမိဟာသူရဲတေစၧအစ႐ွိတဲမျမင္အပ္တဲ့အရာေတြကိုျမင္ႏိုင္စြမ္းရသူျဖစ္ပါၿပီ။မ်က္ႏွာမသစ္မခ်င္း၊အေပါ့မစြန္႔မခ်င္းျမင္ႏိုင္စြမ္း႐ွိပါတယ္။
ဒါေပမယ့္သူရဲတေစၧ ကိုျမင္ေတြ႕ရတဲ့အခါမျမင္မေတြ႕သလိုဘဲဟန္ေဆာင္ပါလို႔အထူးသတိေပးခ်င္ပါတယ္။ဒါအေရးႀကီးပါတယ္။
သူရဲတေစၧ ေတြကသူတို႔ကိုျမင္တဲ့သူကိုအရမ္းေတာင့္တၾကပါတယ္။သူတို႔ကိုျမင္ေတြ႕တဲ့သူ႐ွိမွသူတို႔ကဝင္ေရာက္ပူးကပ္လို႔ရမွာေၾကာင့္ပါ။
သူရဲတေစၧ ေတြကသင္သူတို႔ကိုျမင္ေတြ႕တာကိုသတိျပဳမိတယ္ဆိုရင္ခ်က္ခ်င္းမ်က္လုံးပိတ္ၿပီးမ်က္ႏွာသစ္လိုက္ပါလို႔သတိေပးခ်င္ပါတယ္။
ဒီနည္းကိုစမ္းသပ္စဥ္ကက်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဟာေသလုနီးနီးအထိႀကံဳခဲ့ဖူးပါတယ္။ျဖစ္တာကေတာ့သူျမင္ေတြ႕ခဲ့တဲ့ဝိဉာဥ္ကသူ႔ကိုပူးကပ္သြားလို႔ပါဘဲ။
အဲဒါေၾကာင့္ ဒီနည္း ကိုကိုယ့္ကိုကိုယ့္စိတိထိန္းႏိုင္မွစမ္းသပ္ပါလို႔သတိေပးလိုပါတယ္။
၄။ဒီနည္း ကေတာ့က်ေနာ့္ဆရာတစ္ေယာက္ေပးလို႔စမ္းဖူးတဲ့နည္းလမ္းေလးပါ။လြယ္ကူပါတယ္။
ပထမဆုံးလကြယ္ဖို႔၄ရက္အလိုလူသူျပတ္တဲ့ေျမကြက္တစ္ခုမွာအနက္၁ေပခြဲခန္႔က်င္းတစ္က်င္းကိုႀကိဳက္တဲ့အခ်ိန္တူးပါ။
ၿပီးရင္သခႋ်ဳင္းေျမလက္တစ္ဆုပ္ကိုယူၿပီးတူးထားတဲ့က်င္းထဲထည့္ပါ။အဲဒီက်င္းကိုေရေလာင္းၿပီးထားခဲ့ပါ။လကြယ္ေန႔ည၉နာရီတိတိမွာတူးထားတဲ့က်င္းမွာင႐ုတ္ပင္စိုက္ပါ။
င႐ုတ္ပင္အပင္ထြက္လာၿပီဆုိရင္အပင္ေဘးမွာနာေရးအိမ္ကေရအိုးခြဲထားတဲ့အပိုင္းအစေတြအုံေပးထားပါ။ၿပီးရင္အသီးသီးတဲ့အထိေစာင့္ပါ။
အသီး စသီးၿပီဆိုရင္ပထမဆုံးစသီးတဲ့ အသီး ကိုခူးၿပီးအမဲအူဟင္းခ်က္ပါ။
အမဲအူဟင္း ရၿပီဆိုတာနဲ႔ငွက္ေပ်ာဖက္မွာခင္းၿပီးေလးခြဆုံမွာသန္းေခါင္မေက်ာ္ခင္နာနာဘာဝမ်ားကိုလာေရာက္စားသုံးဖို႔ဖိတ္ေခၚပါ။ေစာင့္ၾကည့္ေနပါ။
ပုံထားတဲ့ အမဲအူဟင္း ဟာ႐ုတ္တရက္အနံ႔ေပ်ာက္သြားၿပီဆိုရင္ငွက္ေပ်ာဖက္ကိုသိမ္းၿပီးကိုယ္ထင္ျပရန္အမိန္႔ေပးပါ။
အေရးႀကီးတာကကိုယ္ထင္ထားသလိုမျဖစ္ဘဲထိတ္လန္႔ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေတြျပလာမယ္ဆိုရင္အမဲအူဟင္းကိုပစ္ခ်ခဲ့ၿပီးေနာက္ျပန္လွည့္မၾကည့္ဘဲမိမိအိမ္သို႔ျပန္ပါ။
မိမိအိမ္အဝင္မွာတံေတြးေထြး၍ဖိနပ္ကိုခြၽတ္ၿပီးသုံးခ်က္႐ိုက္ပါ။ထိုဖိနပ္ကိုေနာက္ထပ္ဘဟ္ေတာ့မွမစီးမိပါေစနဲ႔။အေကာင္းဆုံးကေတာ့မနက္မိုးလင္းတာနဲ႔ဖိနပ္ကိုေရေမွ်ာလိုက္ပါ။
၅။ဒီနည္းလမ္းကေတာ့လုပ္ရတာလြယ္ကူေပမယ့္ပါဝင္တဲ့ပစၥည္းေတြ႐ွာရခက္ႏိုင္ပါတယ္။
ပထမဆုံးႏြားသားေပါက္တဲ့အခါေမြးလာတဲ့ႏြားကိုမိခင္ႏြားမႀကီးကလွ်ာနဲ႔မလ်က္ခင္ကပ္ေနတဲ့အက်ိအခြၽဲေတြကိုႏွီးျပားနဲ႔သပ္ခ်ၿပီးအေျခာက္လွမ္းပါ။
ကိုယ္ဝန္သည္မိခင္မ်ားမီးမဖြားခင္ထြက္လာတဲ့ေရႁမြာအရည္ကိုခြက္နဲ႔အနည္းငယ္မွ်ခံထားပါ။
ေသဆုံးသြားတဲ့အပ်ိဳရဲ႕ေက်ာက္ျပင္ကို႐ွာပါ။ဒီသုံးမ်ိဳးရရင္ေဆးေဖာ္လို႔ရပါၿပီ။
ေဆးေဖာ္စပ္ပုံကႏြားအက်ိအခြၽဲနဲ႔ကြၽန္း႐ြက္ျပာကိုေရႁမြာရည္နဲ႔နယ္ပါ။အနည္းငယ္မာလာလွ်င္ေဆးေတာင့္ပုံသြင္းပါ။ေဆးေတာင့္ပုံရလွ်င္အရိပ္ထဲမွာအေျထာက္ခံပါ။
တစ္ပတ္ျပည့္လွ်င္ထိုေဆးေတာင့္ကိုေသသြားတဲ့အပ်ိဳရဲ႕ေက်ာက္ျပင္မွာကေလးငယ္ရဲ႕က်င္ငယ္ေရန႔ဲေသြးၿပီးမ်က္လုံးမွာကြင္းလိုက္ပါ။
ဒါဆိုရင္မျမင္အပ္တာေတြကိုျမင္ႏိုင္ပါၿပီ။ဒါေပမယ့္ဒီနည္းကိုအမ်ိဳးသားမ်ားမသုံးသင့္ဘူးလို႔က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။
ဗုဒၶဘာသာအယူအဆအရအမ်ိဳးသားမ်ားဘုန္းကံနိမ့္ေစမယ္လို႔က်ေနာ္ယူဆပါတယ္။အမ်ိဳးသမီးမ်ားသုံးမိတာေတာင္ကံဟာတစ္ပတ္ခန္႔အလြန္ညံ့တတ္တာေတြ႕ဖူးပါတယ္။
ဒီနည္းလမ္း၅ခုကသူရဲတေစၧကိုျမင္ေတြ႕သိ႐ွိႏိုင္တဲ့နည္းလမ္းေတြပါဘဲ။က်ေနာ္ကိုယ္ေတြ႕သုံးဖူးတာပါသလိုဆရာမ်ားရဲ႕ပြဲဝင္သုံးဖူးတဲ့အေသခ်ာဆုံးနည္းလမ္း၅ခုပါ။
မိမိသေဘာနဲ႔မိမိသုံးမိၿပီးတစ္စုံတစ္ခုျဖစ္လွ်င္က်ေနာ့္တာဝန္ကင္းပါေၾကာင္းထပ္မံအသိေပးအပ္ပါသည္။
ကို၀င္းမ်ိဳးခိုင္ .. ရဲ႕ မျမင္မေတြ႕ႏိုင္ေသာပရေလာက ဆိုတဲ့ Page ေလးကေန ကူးယူလာျခင္းျဖစ္ပါသည္..။ပဲြေတြ႕ သရဲေခၚတဲ့ ေအာက္လမ္းနည္း (၅) နည္း
ကို၀င္းမ်ိဳးခိုင္ .ေရးသားသည္..။
က်ေနာ္စာဆိုလိုလို၊စကားပုံလိုလိုၾကားဖူးေနတာ႐ွိတယ္ဗ်။
အခ်စ္အေၾကာင္းႏွင့္တေစၧေျခာက္ျခင္းအေၾကာင္းသည္လူေျပာမ်ားသေလာက္လက္ေတြ႕ႀကံဳဖူးသူနည္းသည္ တဲ့။
အဲဒီေတာ့ကာက်ေနာ့္စာဖတ္ပရိသတ္ႀကီးကိုက်ေနာ္နည္းနည္းေလာက္ခြ်န္ေပးခ်င္တယ္ဗ်ာ။ေအာက္ကနည္းလမ္း(၅)ခုနဲ႔တေစၧ၊သရဲ၊နာနာဘာ၊ဝိဉာဥ္ေတြေခၚၾကည့္ၾကပါလား။
လုပ္ရတာေတြကလြယ္ပါတယ္။တစ္ခုဘဲ႐ွိတယ္။ကိုယ့္စိတ္ကိုကိုယ္ႏိုင္မွလုပ္ေစခ်င္တယ္ဗ်ာ။
တနည္းကိုစမ္းတုန္းကဆိုရင္က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အသက္ပါ,ပါလုလုျဖစ္ဖူးလို႔ပါ။ဆရာေတြေကာင္းလို႔ဘာမွမျဖစ္တာ။
က်ေနာ္ေျပာခဲ့သလိုေပါ့ဗ်ာ။စိတ္ႏိုင္မွစမ္းသပ္ေစလိုပါတယ္။တစ္ခုေတာ့ႀကိဳေျပာမယ္ေနာ္။တစ္စုံတစ္ခုျဖစ္ရင္ေတာ့က်ေနာ္နဲ႔မပတ္သက္ဖူးေနာ္။
၁။နာေရးအိမ္ကမသာေကာင္တင္တဲ့ကုတင္ေအာက္မွာေက်ာက္ဖယုံသီးထားတတ္ၾကပါတယ္။အဲဒီေက်ာက္ဖယုံသီးကစၿပီးေျခာက္သြား၊ညိဳသြားတဲ့ေနရာကိုဓါးနဲ႔ကြင္းယူထားပါ။
အသားေတာ့ပါရပါမယ္။ရလာတဲ့ေက်ာက္ဖယုံသီးအသားကိုသခၤ်ိဳင္းေျမအနည္းငယ္နဲ႔ပြတ္ေခ်လိုက္ပါ။
ေက်ာက္ဖယုံသီးကအသားေတြေၾကသြားၿပီဆိုရင္ေျမႀကီးကိုပန္းကန္တစ္ခ်ပ္မွာထည့္ၿပီးအလယ္မွာပုံထားလိုက္ပါ။
ပုံထားတဲ့ေျမႀကီးပုံကအနည္းငယ္မာသေယာင္ေယာင္ျဖစ္လာရင္စသုံးလို႔ရပါၿပီ။ဒီနည္းကိုမိမိတစ္ေယာက္တည္းစီရင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။အျပင္လူသိခြင့္ပင္မေပးပါနဲ႔။
သုံးစြဲပုံကေတာ့ေျမႀကီးပုံထားတဲ့ပန္းကနိျပားကိုလေရာင္တိုက္႐ိုက္က်ေနတဲ့ေနရာမွာထားၿပီးတမာညြန္႔ေလးထိုးထားပါ။တမာရြက္ညိဳးက်သြားျခင္းမရွိဘဲလဲက်သြားရင္ေအာင္ျမင္ပါၿပီ။
အဲဒီတမာရြက္နဲ႔နာေရးအိမ္တစ္အိမ္အိမ္ေရွ႕ကိုသြားပါ။ေသဆုံးသူရဲ႕နာမည္ကိုတပ္ၿပီးတိုးတိုးေခၚလိုက္ပါ။ေလတိုက္ျခင္းမ႐ွိဘဲတမာရြက္ကလႈပ္ခတ္သြားရင္မိမိေခၚတဲ့သူေရာက္ပါၿပီ။
မလႈပ္ခတ္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ေသဆုံးသူဟာကြ်တ္လြတ္သြားၿပီဆိုတဲ့သေဘာပါ။
မိမိေခၚလိုက္တဲ့ဝိဉာဥ္ေရာက္လာၿပီဆိုရင္ဘယ္ေသာအခါမွေနအိမ္တံစက္ၿမိတ္ေအာက္သို႔ပင္မယူေဆာင္ပါႏွင့္။မိမိအလို႐ွိရာခိုင္းပါ။တစ္ခုေတာ့႐ွိတယ္။
မျဖစ္ႏိုင္တာေတာ့မခိုင္းနဲ႔ေပါ့ဗ်ာ။အဓိကကေတာ့ေသဆုံးသူရဲ႕ဝိဉာဥ္ဟာမိမိထိန္းခ်ဳပ္ထားတယ္ဆိုတာမေမ့ပါနဲ႔။
မိမိဆက္မထားခ်င္ေတာ့ဘူးဆိုရင္နာေရးအိမ္တစ္အိမ္အိမ္႐ွာၿပီးအဲဒီအိမ္ေ႐ွ႕မွာခ်ထားခဲ့ရုံပါဘဲ။ေနာက္ၿပီးမွကိုယ္ကိုးကြယ္ရာဘာသာအလိုက္သူ႔အတြက္ဆုေတာင္းတာ၊
အမွ်ေပးေဝတာလုပ္ပါ။အထူးသတိေပးခ်င္တာကေတာ့ေစခိုင္းတဲ့ေနရာမွာအမိန္႔သံနဲ႔ခိုင္းတာထက္အကူအညီေတာင္းသံနဲ႔ေျပာပါ။
မိမိမွာအဲဒီတမာရြက္ရွိတယ္ဆိုတာတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွမသိပါေစနဲ႔။ေနာက္ထပ္သတိျပဳစရာကေတာ့မိမိဆီမွာတမာ႐ြက္ရွိေနတဲ့အခ်ိန္ဘုရားေက်ာင္းကန္သြားျခင္း၊
ဘုရားရွိခိုးဝတိျပဳျခင္းမျပဳမိပါေစနဲ႔။ဝိဉာဥ္တစ္ေယာက္ကို၃ရက္အျပင္မထိန္းခ်ဳပ္မိပါေစနဲ႔။စမ္းသပ္ၾကည့္ပါ။က်ေနာ့္လက္ေတြ႕ပါ။ဒီနည္းေလးကိုမႏၲေလးၿမိဳ႕၊
မင္းတဲအီကင္းရပ္ကြက္မွာေအာက္လမ္းဆရာမလို႔နာမည္ႀကီးတဲ့အမႀကီးေပးထားတာပါ။သူကိုယ္တိုင္လည္းဒီနည္းနဲ႔ဝိဉာဥ္ေတြထိန္းထားတာပါ။ငရဲေတာ့ႀကီးတာေပါ့ဗ်ာ။
၂။ဒီနည္းေလးကလြယ္သေလာက္လူသုံးမ်ားပါတယ္။လကြယ္ညညဥ့္သန္းေခါင္(က်ေနာ့္အေတြ႕အႀကံဳအရမနက္၂နာရီဝန္းက်င္ကပိုအလုပ္ျဖစ္ပါတယ္)
မွာေလာေလာလတ္လတ္လူေသထားတဲ့ေနအိမ္ကတံျမတ္စည္းလိုပါတယ္။ရက္မလည္ေသးရင္အေကာင္းဆုံးေပါ့ဗ်ာ။အဲဒီတံျမတ္စည္းကိုေျပာင္းျပန္ေထာင္ထားၿပီးေရေလာင္းလိုက္ပါ။
က်လာတဲ့ေရကိုခြက္တစ္ခုနဲ႔ခံထားပါ။အမဲသားအနည္းငယ္၊ထမင္းျဖဴအနည္းငယ္ကိုစေကာထဲမွာထည့္ထားပါ။စေကာရဲ႕အလယ္မွာဖေယာင္းတိုင္တိုင္ထြန္းပါ။
ပါးစပ္ကေနနီးစပ္ရာနာနာဘာဝမ်ားကိုဖေယာင္းတိုင္မကုန္မီမွာလာေရာက္စားေသာက္ရန္ဖိတ္ၾကားပါ။နာနာဘာဝလာစားမစားအားအမဲသားကိုလက္နဲ႔အသာဆၾကည့္ပါ။
႐ွိသင့္တဲ့အေလးခ်ိန္ထက္ပိုေလးေနတယ္ဆိုရင္နာနာဘာဝလာစားေနပါၿပီ။နာနာဘာဝလာစားေနၿပီဆိုလွ်င္ဖေယာင္းတိုင္မကုန္မီျပန္ထြက္ရန္ေျပာပါ။
ဖေယာင္းတိုင္ကုန္လုၿပီဆိုတာနဲ႔ျပန္ထြက္ရန္ေျပာပါ။ေျပာၿပီးၿပီးခ်င္းတံျမတ္စည္းေဆးထားတဲ့ေရနဲ႔ေျမေပၚမွာစည္းဝိုင္းတစ္ခုတားပါ။
အေရးႀကီးတာကစည္းဆြဲတဲ့ေနရာမွာေနရာလပ္က်န္လို႔မရပါ။
နာနာဘာဝေခၚမည့္သူမ်ားသည္စည္းဝိုင္းအတြင္းဝင္ေနပါ။ထို႔ေနာက္နာနာဘာဝအားေကြၽးထားသည့္စေကာအားေမွာက္၍ထားလိုက္ပါ။
အမဲသားနဲ႔ထမင္းအားစည္းဝိုင္းႏွင့္ကပ္ရက္တြင္ထားလိုက္ပါ။ေမွာက္ထားသည့္စေကာတြင္တံျမတ္စည္းမွအစ၂ခုအားစိုက္ထားလိုက္ပါ။အစ၂ခုအားမွန္မွားသတ္မွတ္ေပးပါ။
ၿပီးလွ်င္စားေသာက္ခဲ့သည္နာနာဘာဝမ်ားမွမိမိသိခ်င္သည့္ေမးခြန္းအားစေကာတြင္စိုက္ထားသည့္တံျမတ္စည္း၂စျဖင့္ေျဖေပးရန္ေျပာပါ။
တံျမတ္စည္းစမွမွန္ဟုသတ္မွတ္ေပးထားသည့္အစလႈပ္ျပလွ်င္စေမးႏိုင္ပါၿပီ။သတိျပဳရန္မွာတံျမတ္စည္းစ၂ခုလုံးလႈပ္ျပလွ်င္ဆက္လက္မေမးျမန္းပါနဲ႔။
အစ၁စစလဲသြားလွ်င္ဆက္မေးျမန္းပါနဲ႔။ေမးျမန္းၿပီးသည့္ေနာက္တံျမည္းစည္းစ၂ခုအားကိုင္၍စည္းဝိုင္းအားဖ်က္ၿပီး(ေက်ာ္ခြျခင္းမျပဳရ)ထြက္ပါ။
လမ္းတြင္တံျမတ္စည္းစအားမက်ပါေစနဲ႔။မိမိသြားလိုရာေရာက္လွ်င္တံျမတ္စည္းစ၂ခုအားခ်ိဳး၍ပစ္ခဲ့ပါ။ဘာသံၾကားၾကားလွည့္မၾကည့္ပါနဲ႔။
၃။ဒီနည္းလမ္းေလးကေတာ့အလြယ္ကူဆုံးနဲ႔အႏၲရာယ္အမ်ားဆုံးနည္းလမ္းပါ။
အေကာင္အထည္မဟုတ္ေတာင္မွအရိပ္အေယာင္ျမင္ရတတ္တာမို႔ကိုယ့္စိတ္ကိုကိုယ္ႏိုင္မွစမ္းသပ္ေစခ်င္ပါတယ္။
ပထမဆုံးလကြယ္ေန႔ညေနေမွာင္ရီပ်ိဳးစအခ်ိန္မွာကိုယ့္ဘဝမွာဝမ္းနည္းေၾကကြဲျဖစ္ခဲ့ရတာေတြကိုျပန္လည္ေတြးျမင္ရပါမယ္။မ်က္ရည္တေတြေတြက်လာတဲ့အထိေတြးေနရပါမယ္။
က်လာတဲ့မ်က္ရည္ေတြကိုမိမိရဲ႕မ်က္ခုံးႏွစ္ခုဆုံးရာအလယ္အစပ္နား(တတိယမ်က္လုံးဟုေခၚဆိုသည့္ေနရာ)မွာစိမ့္ဝင္ၿပီးေျခာက္ေသြ႕သြားတဲ့အထိသုတ္လိမ္းေပးပါ။
ဒါကဒုတိယအဆင့္ေပါ့။
ၿပီးတာမွႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္သြားေအာင္အိပ္လိုက္ပါ။သတိျပဳရမွာကအိပ္ရာကေနညသန္းေခါင္(ည၁၂နာရီ)မတိုင္မီထပါ။ေက်ာ္သြားရင္အသုံးျပဳလို႔မရပါဘူး။
အိပ္တဲ့ေနရာမွာလည္းပက္လက္လန္ၿပီးလက္ဖဝါးမ်ားကိုပါပက္လက္လွန္အိပ္ပါ။
အိပ္ရာကႏိုးထလာရင္ေတာ့မိမိဟာသူရဲတေစၧအစ႐ွိတဲမျမင္အပ္တဲ့အရာေတြကိုျမင္ႏိုင္စြမ္းရသူျဖစ္ပါၿပီ။မ်က္ႏွာမသစ္မခ်င္း၊အေပါ့မစြန္႔မခ်င္းျမင္ႏိုင္စြမ္း႐ွိပါတယ္။
ဒါေပမယ့္သူရဲတေစၧကိုျမင္ေတြ႕ရတဲ့အခါမျမင္မေတြ႕သလိုဘဲဟန္ေဆာင္ပါလို႔အထူးသတိေပးခ်င္ပါတယ္။ဒါအေရးႀကီးပါတယ္။
သူရဲတေစၧ ေတြကသူတို႔ကိုျမင္တဲ့သူကိုအရမ္းေတာင့္တၾကပါတယ္။သူတို႔ကိုျမင္ေတြ႕တဲ့သူ႐ွိမွသူတို႔ကဝင္ေရာက္ပူးကပ္လို႔ရမွာေၾကာင့္ပါ။
သူရဲတေစၧ ေတြကသင္သူတို႔ကိုျမင္ေတြ႕တာကိုသတိျပဳမိတယ္ဆိုရင္ခ်က္ခ်င္းမ်က္လုံးပိတ္ၿပီးမ်က္ႏွာသစ္လိုက္ပါလို႔သတိေပးခ်င္ပါတယ္။
ဒီနည္းကိုစမ္းသပ္စဥ္ကက်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ဟာေသလုနီးနီးအထိႀကံဳခဲ့ဖူးပါတယ္။ျဖစ္တာကေတာ့သူျမင္ေတြ႕ခဲ့တဲ့ဝိဉာဥ္ကသူ႔ကိုပူးကပ္သြားလို႔ပါဘဲ။
အဲဒါေၾကာင့္ဒီနည္းကိုကိုယ့္ကိုကိုယ့္စိတိထိန္းႏိုင္မွစမ္းသပ္ပါလို႔သတိေပးလိုပါတယ္။
၄။ဒီနည္းကေတာ့က်ေနာ့္ဆရာတစ္ေယာက္ေပးလို႔စမ္းဖူးတဲ့နည္းလမ္းေလးပါ။လြယ္ကူပါတယ္။
ပထမဆုံးလကြယ္ဖို႔၄ရက္အလိုလူသူျပတ္တဲ့ေျမကြက္တစ္ခုမွာအနက္၁ေပခြဲခန္႔က်င္းတစ္က်င္းကိုႀကိဳက္တဲ့အခ်ိန္တူးပါ။
ၿပီးရင္သခႋ်ဳင္းေျမလက္တစ္ဆုပ္ကိုယူၿပီးတူးထားတဲ့က်င္းထဲထည့္ပါ။အဲဒီက်င္းကိုေရေလာင္းၿပီးထားခဲ့ပါ။လကြယ္ေန႔ည၉နာရီတိတိမွာတူးထားတဲ့က်င္းမွာင႐ုတ္ပင္စိုက္ပါ။
င႐ုတ္ပင္အပင္ထြက္လာၿပီဆုိရင္အပင္ေဘးမွာနာေရးအိမ္ကေရအိုးခြဲထားတဲ့အပိုင္းအစေတြအုံေပးထားပါ။ၿပီးရင္အသီးသီးတဲ့အထိေစာင့္ပါ။
အသီး စသီးၿပီဆိုရင္ပထမဆုံးစသီးတဲ့ အသီး ကိုခူးၿပီးအမဲအူဟင္းခ်က္ပါ။
အမဲအူဟင္း ရၿပီဆိုတာနဲ႔ငွက္ေပ်ာဖက္မွာခင္းၿပီးေလးခြဆုံမွာသန္းေခါင္မေက်ာ္ခင္နာနာဘာဝမ်ားကိုလာေရာက္စားသုံးဖို႔ဖိတ္ေခၚပါ။ေစာင့္ၾကည့္ေနပါ။
ပုံထားတဲ့ အမဲအူဟင္း ဟာ႐ုတ္တရက္အနံ႔ေပ်ာက္သြားၿပီဆိုရင္ငွက္ေပ်ာဖက္ကိုသိမ္းၿပီးကိုယ္ထင္ျပရန္အမိန္႔ေပးပါ။
အေရးႀကီးတာကကိုယ္ထင္ထားသလိုမျဖစ္ဘဲထိတ္လန္႔ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေတြျပလာမယ္ဆိုရင္အမဲအူဟင္းကိုပစ္ခ်ခဲ့ၿပီးေနာက္ျပန္လွည့္မၾကည့္ဘဲမိမိအိမ္သို႔ျပန္ပါ။
မိမိအိမ္အဝင္မွာတံေတြးေထြး၍ဖိနပ္ကိုခြၽတ္ၿပီးသုံးခ်က္႐ိုက္ပါ။ထိုဖိနပ္ကိုေနာက္ထပ္ဘဟ္ေတာ့မွမစီးမိပါေစနဲ႔။အေကာင္းဆုံးကေတာ့မနက္မိုးလင္းတာနဲ႔ဖိနပ္ကိုေရေမွ်ာလိုက္ပါ။
၅။ဒီနည္းလမ္းကေတာ့လုပ္ရတာလြယ္ကူေပမယ့္ပါဝင္တဲ့ပစၥည္းေတြ႐ွာရခက္ႏိုင္ပါတယ္။
ပထမဆုံးႏြားသားေပါက္တဲ့အခါေမြးလာတဲ့ႏြားကိုမိခင္ႏြားမႀကီး ကလွ်ာနဲ႔မလ်က္ခင္ကပ္ေနတဲ့အက်ိအခြၽဲေတြကိုႏွီးျပားနဲ႔သပ္ခ်ၿပီးအေျခာက္လွမ္းပါ။
ကိုယ္ဝန္သည္ မိခင္မ်ားမီးမဖြားခင္ထြက္လာတဲ့ေရႁမြာအရည္ကိုခြက္နဲ႔အနည္းငယ္မွ်ခံထားပါ။
ေသဆုံးသြားတဲ့အပ်ိဳရဲ႕ေက်ာက္ျပင္ကို႐ွာပါ။ဒီသုံးမ်ိဳးရရင္ေဆးေဖာ္လို႔ရပါၿပီ။
ေဆးေဖာ္စပ္ပုံ ကႏြားအက်ိအခြၽဲနဲ႔ကြၽန္း႐ြက္ျပာကိုေရႁမြာရည္နဲ႔နယ္ပါ။အနည္းငယ္မာလာလွ်င္ေဆးေတာင့္ပုံသြင္းပါ။ေဆးေတာင့္ပုံရလွ်င္အရိပ္ထဲမွာအေျထာက္ခံပါ။
တစ္ပတ္ျပည့္လွ်င္ထိုေဆးေတာင့္ကိုေသသြားတဲ့အပ်ိဳရဲ႕ေက်ာက္ျပင္မွာကေလးငယ္ရဲ႕က်င္ငယ္ေရန႔ဲေသြးၿပီးမ်က္လုံးမွာကြင္းလိုက္ပါ။
ဒါဆိုရင္မျမင္အပ္တာေတြကိုျမင္ႏိုင္ပါၿပီ။ဒါေပမယ့္ဒီနည္းကို အမ်ိဳးသား မ်ားမသုံးသင့္ဘူးလို႔က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။
ဗုဒၶဘာသာ အယူအဆ အရအမ်ိဳးသားမ်ားဘုန္းကံနိမ့္ေစမယ္လို႔က်ေနာ္ယူဆပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီး မ်ားသုံးမိတာေတာင္ကံဟာတစ္ပတ္ခန္႔အလြန္ညံ့တတ္တာေတြ႕ဖူးပါတယ္။
ဒီနည္းလမ္း၅ခုကသူရဲတေစၧကိုျမင္ေတြ႕သိ႐ွိႏိုင္တဲ့နည္းလမ္းေတြပါဘဲ။က်ေနာ္ကိုယ္ေတြ႕သုံးဖူးတာပါသလိုဆရာမ်ားရဲ႕ပြဲဝင္သုံးဖူးတဲ့အေသခ်ာဆုံးနည္းလမ္း၅ခုပါ။
မိမိသေဘာနဲ႔မိမိသုံးမိၿပီးတစ္စုံတစ္ခုျဖစ္လွ်င္က်ေနာ့္တာဝန္ကင္းပါေၾကာင္းထပ္မံအသိေပးအပ္ပါသည္။
ကို၀င္းမ်ိဳးခိုင္ .. ရဲ႕ မျမင္မေတြ႕ႏိုင္ေသာပရေလာက ဆိုတဲ့ Page ေလးကေန ကူးယူလာျခင္းျဖစ္ပါသည္..။
Credit – လြန္ဆန္ အဆိပ္ မ်က္ဝန္း